Михаил I Цариградски: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Животопис: Форматна исправка на датуми, replaced: јули, 1 → јули 1
с Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (9)
Ред 12:
| province =
| diocese =
| see = [[КонстантинополскаЦариградска патријаршија]]
| church =
| predecessor = [[Алексиј I Цариградски|Алексиј I]]
Ред 19:
| birth_name = Михаил Керулариски
| birth_date =
| birth_place = [[КонстантинополЦариград]], [[Византија]]
| death_date =
| death_place = [[КонстантинополЦариград]], [[Византија]]
| buried =
| nationality = [[Возантиец]]
| religion = [[Православие]]
| residence = [[КонстантинополЦариград]]
| parents =
| spouse =
Ред 39:
==Животопис==
 
Роден во [[КонстантинополЦариград]], Михаил I Цариградски е познат по спорот со папата [[Папа Лав IX|Лав IX]] околу разликите во црковните практики меѓу католичката и православната црква, собено со употребата на неквасен леб за време на [[евхаристија]]та.<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/10273a.htm Michael Cærularius] - Catholic Encyclopedia article</ref> Значајни спорови произлегле и околу папското првенство црквата, главна причина за [[Големиот раскол]].
 
Папата [[Папа Лав IX|Лав IX]] испратил писмо до патријархот во 1054 година, во кое имало наведено голем дел од [[Константинова даровница|Константиноваta даровница]] за која се верувало дека е вистинита.<ref>Migne's ''Patrologia Latina'', Vol. 143 (cxliii), Col. 744-769. Also Mansi, ''Sacrorum Conciliorum Nova Amplissima Collectio'', Vol. 19 (xix) Col. 635-656.</ref>
 
:„Првиот папа кој ја употребил даровницата како официјален акт е папата Лав IX, во писмото од 1054 година до Михаил I Цариградски, патријарх КонстантинополскиЦариградски, тој во писмото ја наведува даровницата за да покаже дека светата столица ги поседува земниот и небесниот свет како и свештенството.“
 
Некои изучувачи велат дека ова писмо од септември 1053 година, и текстот кој е достапен во [https://archive.org/stream/patrologiaecurs86unkngoog#page/n375/mode/2up Migne, ''Patrologia Latina'', vol. 143, coll. 744-769], никогаш не било испратено, туку оставено настрана,и дека папата одговорил со писмо со помеки но сепак остри зборови ''Scripta tuae'' од јануари 1054 година.<ref name=WUP>[https://books.google.com/books?id=RfO1J6hjcdgC&pg=PA210&dq=Setton+%22take+office%22&hl=en&sa=X&ei=R0XzVK6nDoyQ7AaSqIAg&redir_esc=y#v=onepage&q=Setton%20%22take%20office%22&f=false Kenneth Meyer Setton (editor), ''A History of the Crusades'' (Wisconsin University Press 1969 ISBN 9780299048341) pp. 209-210]</ref>
Ред 49:
Лав IX го убедувал патријархот дека дароовницата е вистинита, односно дека не санува збор за новоизмислен документ, тврдејќи дека само апостолскиот наследник на Петар имал првенство во црквата.
 
Ова писмо на папата Лав IX било адресирано до Михаил I Цариградски, патријарх КонстантинополскиЦариградски, и [[Лав Охридски]], од [[охридска архиепископија|Охрисдската архиепископија]], како одговор на писмо пратено од страна на [[Лав Охридски|Лав]], до Јован, епископ Траниски (во [[Апулија]]), во кое категорично се нападнати обичаите на латинската црква кои значајно се разликувале од оние на православната црква. Особено биле критикувани римските обичао за постење во сабота и осветувањето на неквасен леб. Лав IX во своето писмо го обвинил КонстантинополЦариград дека историски е извор на ерес и тврдел со симпатии дека [[папоцентризам|надмоќта]] ја има епископот на Рим и над Вселенскиот патријарх, кој пак немал никаква моќ.
 
Може да се спори дека во 1054 година, писмото на патријархот до папата Лав IX ги започнало настаните кои следат, бидејќи во истото стоела титулата „вселенски патријарх“ и на папата Лав му се обратил со зборовите „брат“ наместо „father.“ Папата Лав IX го испратил кардиналот Хумберт Силво-Кандидски на мисија да преговара со патријархот. Михаил одбил да се сретне со кардибналот и го оставил да чека со месеци.
Ред 55:
Па кардиналот [[Хумберт Силво-Кандидски]] оставил известување за екскомуникација за Михаил на 16 јули 1054 година, и поради смртта на папата Лав IX три месеци пред настанот ја прави оваа екскомуникација невалидна. Михаил за возврат го екскомуницирал кардиналот и папата и последователно ги отстранил нивните имиња од диптисите, со што започнала [[Големиот раскол]].
 
Овој раскол довел до крај на сојузот меѓу царот и [[папска држава|папската држава]], и предизвикало наредните папи да стапат во сојуз со [[норманите]] против Византија. Патријархот михаил ги затворил сите католички цркви во неговиот домен со што го продлабочил расколот. Во 1965 година, овие екскомуникации беа повлечени одс страна на папата [[Папа Павле VI|Павле VI]] и [[Атинагора Цариградски|Атинагора]], коа имале средба на [[втор ватикански собор|вториот цариградски собор]]. Иако екскомуникацијата испорачана од страна на кардиналот Хумберт била неважечка, овој гест покажувал значаен чекор ко воспоставување на [[евхаристија]] меѓу Рим и КонстантинополЦариград.
 
Во краткото владеење [[Теодора II]] го согледала обидот на Михаил против престолот. [[Михаил Псел]] забележал дека иако на почетокот односот им бил срдечен, во моментот кога Теодора седнала на престолот, тие влегле во конфликт, бидејќи Михаил бил бесен бидејќи со Византија владеела жена, и на оваа тема тој немал срам да зборува отворено.<ref>Psellus, p. 269.</ref> Историчарот навестува дека теосора би го сменила Михаил I Цариградски за неговото отворено негодување и седиција, доколко владеела подолг период.