Пипин Малиот: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Стекнување моќ: Правописна исправка, replaced: оддржува → одржува
с Јазично подобрување, replaced: тронот → престолот (3)
Ред 30:
|}}
 
'''Пипин''' (или '''Пепин''') (починал на 24 септември 768), наречен '''Малиот''' (или „'''Кусиот'''“, од ''Pépin le Bref'')<ref>Можеби се однесува на неговата практика да ја носи косата куса, спротивно на долгата коса која била белег на неговите претходници. Paul Edward Dutton, ''Charlemagne's Mustache: And Other Cultural Clusters of a Dark Age'' (Palgrave Macmillan, 2008).</ref> или '''Помладиот''' (''Pippin der Jüngere''), поретко '''Велики''' (''Pippin der Grosse''),<ref>Pierre Riché, ''The Carolingians: A Family Who Forged Europe'' (Philadelphia, 1993), 65. Дури поретко неговото име може да е спелувано како "Пепин".</ref> бил првиот [[крал на Франките]] (752–68) од [[Каролинзи|Каролиншката династија]]. Во 741 тој и неговиот брат [[Карломан (мајордом на Палатата)|Карломан]] го наследиле нивниот татко, [[Карло Мартел]], како [[мајордоми на Палатата]] и ''de facto'' владетели на кралството во текот на [[интерегнум]]от (737–43). По повлекувањето на Карломан (747), Пипин добил дозвола од [[Папа Захариј|папата Захариј]] да го тргне последниот од [[Меровинзи|меровиншки]]те кралеви, [[Хилдерик III]], и да го заземе тронотпрестолот (752). Бидејќи бил крстен по неговиот дедо, [[Пипин од Херистал]], кој пак исто така бил крстен по неговиот дедо, [[Пипин од Ланден]], двајцата мајордоми на палатата, Пипин Малиот некојпат бил нарекуван и '''Пипин III'''.
 
==Стекнување моќ==
Таткото на Пипин [[Карло Мартел]] умрел во 741. Тој го поделил владеењето на Франкиското кралство меѓу Пипин и неговиот постар брат, [[Карломан, мајордом на Палатата|Карломан]], и двајцата синови од неговата прва жена: Карломан станал мајордом на Палатата на Аустразија, Пипин станал мајордом на палатата на Неустрија. [[Грифо]], синот на Карло од неговата втора жена, Сванахилда (исто така позната и како Сванхилда), побарала дел од наследството, но тој бил атворен во [[манастир]] од страна на неговите два полубрата.
 
Во Франкиското кралство единството на кралството суштински било поврзано со кралската личност. Затоа Карломан, за да го осигура единството, на тронотпрестолот го поставил Хилдерик, припадник на Меровинзите (743). Потоа во 747 Карломан или самиот одлучил или пак бил притиснат да оди во манастир. Ова ја оставило Франкија во рацете на Пипин како единствен мајордан на Палатата и како ''dux et princeps Francorum''.
 
Во времето на повлекувањето на Карломан, Грифо побегнал од својот затвор и побегнал кај војводата [[Одило од Баварија]], кој бил оженет со Хилтруда, сестрата на Пипин. Пипин го задушил бунтот кој го водел неговиот полубрат и успеал целосно да ги обнови границите на кралството.
Ред 52:
Силно притиснат од [[Ломбарди]]те, папата Захариј го одобрил ова барање од Франките да се стави крај на неприфатливите услови во врска со вршење на кралската власт и одговорил дека ''de facto'' моќта е поважна од ''de jure'' моќта.
 
По оваа одлука тронотпрестолот се ослободил. Хилдерик III бил разрешен и пратен во манастир. Тој бил последниот од Меровинзите.
 
Согласно стариот обичај, Пипин бил иззбран за крал на Франките од страна на собрание на франкиското благородништво, а воедно имал и голема војска која застанала на негова страна. Во меѓувреме, Грифо продолжил со неговиот бунт, но најпосле бил убиен во Битката кај Сен-Жан-де-Мориен во 753.