Отоманска Албанија: Разлика помеѓу преработките

Нема измена во големината ,  пред 3 години
с
Правописна исправка, replaced: |битката → |Битката (2)
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Отпор против Османлиите: Јазично подобрување, replaced: лидер → водач
с Правописна исправка, replaced: |битката → |Битката (2)
Ред 1:
{{Историја на Албанија}}
'''Отоманска Албанија''' го опфаќа периодот од историјата на денешна [[Република Албанија]] кога територијата била во во составот на [[Османлиското Царство]]. Целата територија под османлиска власт била во периодот од [[1481]] до [[1912]] година. По [[Битка на Саврово поле|биткатаБитката на Саврово поле]] во [[1385]] година поголемиот дел од албанските владетели станале отомански вазали.
 
== Позадина ==
Ред 8:
Османлиите својата империја ја прошириле од [[Анадолија]] кон [[Балкан]]от во текот на 14 век преминувајќи го Босфорот во [[1352]] година. Во [[1389]] година се случила [[Косовска битка|Косовската битка]] каде биле поразени српските сили. Во текот на [[1402]] година започнала монголската инвазија во Анадолија па балканските земји се спасиле во наредните години од потпаѓање под османлиска власт. По крајот на граѓанската војна Османлиите го 1453 година го зазеле [[Константинопол]] и своите сили ги насочиле кон неосвоените делови на Албанија и Епир.
 
Албанската земја се наоѓала под владеење на неколку скарани мали кнежевства. Во 1385 година албанскиот началник на Драч апелирал за помош кон османлискиот султан за борба против династија Балшиќ кои ја контролирале [[Зета]]. Во [[Битка на Саврово поле|биткатаБитката на Саврово поле]] Османлиите издвојувале победа над Зета по кое следувало албанските кнежевства да се заколнат кон верност на Османлиското Царство. Ѓирокастро станал главен град на санџакот кој бил формиран во 1419 година. Во 1423 година [[Мурат II]] започнал голема воена кампања кон Балканот. Во 1431 година паднала Јанина во Епир, а во 1449 година тие веќе ги контролирале бреговите од [[Јонско Море]]. Албанските благородници имале право да ги задржат своите имоти и позиции како вазали, но морале да ги испратат своите синови во турскиот двор како заложници за да се обезбеди османлиската власт над реонот во случај на востание.
 
== Отпор против Османлиите ==