Суецки Канал: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Историја: Правописна исправка, replaced: донесол → донел
с →‎Историја: Правописна исправка, replaced: инжинер → инженер (2)
Ред 55:
Првиот план за изградба на ваков канал бил направен пред 4.000 години. Но, дури 700 години покасно, делтата на [[Нил]] била поврзана со Средоземното Море, а покасно и со Црвеното Море. Тогаш, каналот немал некое поголемо значење затоа што по него можеле да пловат само мали бродови. Кога Римјаните го покориле [[Египет]], песокот на повеќе места го засипал овој канал. Во почетокот на минатиот век, благодарение на пронаоѓањето на [[парна машина|парната машина]] (поточно, [[пароброд]]от), во голема мера се зголемил превозот на стока по воден пат. Тогаш на луѓето им станало доста јасно дека е непоходно да се изгради еден канал што ке го скрати водениот пат меѓу [[Европа]] и [[Индија]]. Каналот би донел голема заштеда - како во пари, така и во време.
 
Владите на неколку европски земји покажале интерес за тој проект и решиле да формираат меѓунардона комсија. Комисијата требало да ги проучи сите можности за изградба на каналот. Право за изградба на каналот добил францускиот дипломат и инжинеринженер [[Фердинанд де Лесепс]], кој обезбедил потребни парични средства формирајќи Друштво за изградба на Суецкиот Канал. Работите за копање на каналот започнале на [[25 април]] [[1859]] година, а биле завршени десет години покасно односно на [[15 август]] [[1869]] година. По изградбата на каналот скоро постојано работеле околу 25.000 египетки феласи - селани и повеќе од илјада европски квалификувани работници. Покрај нив имало и голем број инжинериинженери и техничари, воглавно [[Французи]], кои раководеле со овој голем подфат. Кога каналот бил завршен бил прогласен за „меѓународен“ што значело дека низ него можеле да пловат сите бродови.
 
Суетскиот Канал свечено бил отворен на [[17 ноември]] [[1869]] година.Флотата од околу дваесетина бродови кај градот [[Порт Саид]] навлегла во каналот. Бродовите биле предводени од оклопниот крстосувач „Игл“, во кој се наоѓале [[Фернанд де Лесепс]], руската царица Евгенија и жената на [[Наполеон III]]. На останатите бродови се наоѓале намесникот на Египет, австриската царица, рускиот престолонаследник, и други видни личности од тогашниот европски свет. По седумдневното патување флотата пристигнала до Суец. По повод свеченото отварање на каналот големиот композитор [[Џузепе Верди]] во [[Каиро]] ја извел операта [[Аида]].