Софија Алексеевна: Разлика помеѓу преработките

'''Софија Алексеевна''' ( {{Lang-ru|Софья Алексеевна}}; родена [[27 септември|на 27 септември]] [[1657|1657 година]], починала [[14 јули|на 14 јули]] [[1704|1704 година]] . во [[Москва]] ) била ќерка на рускиот цар Алексеј Први, регентот на Руската империја познатпозната по својата одлучност, таа никогаш не се двоумела да употреби насилни мерки за спроведување на нејзината политика.

Родена е во првиот брак на цар Алексеј и Марија Милославскаја. Таа била образована од [[Симеон Полоцки|Симеон Полотски]] . <ref>{{Наведено списание|last=Hughes|first=Lindse|date=Oct., 1985|title=Sofiya Alekseyevna and the Moscow Rebellion of 1682|journal=The Slavonic and East European Review|volume=63|pages=518-539|jstor=4209169}}</ref> По смртта на нејзиниот брат [[Фјодор III (Русија)|Фјодор III,]] таа одеднаш се вклучила во политичките води, обидувајќи се да го спречи нејзиниот помлад брат ПитерПетар да го престигне нејзиниот постар брат Иван на тронот. Софија се појавила на политичката сцена за време на тие борби во рамките на династијата Романови. Софија можеби постапила во интерес на нејзиниот брат Фјодор, но многу историчари тврдат дека тој владеел под протекторатот на неговата сестра Софија. Особено ова се тврди затоа што постојат индикации дека Фјодор бил слаб по природа поради лошото здравје. . <ref name=":1">{{Наведена книга|url=https://sr.wikisource.org/wiki/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%B8%D1%98%D0%B5_%28%D0%9F._%D0%9C%D0%B8%D1%99%D1%83%D0%BA%D0%BE%D0%B2%29|title=Историја Русије|last=Миљуков|first=Павел|publisher=Народна култура|year=1939|location=Београд|id=|ref=harv|author-link=Павел Миљуков}}</ref>

Бидејќи Алексеј имал две жени, па двете сакале да бидат наследници на тронот. [[Марија Милославскаја]], мајката на Софија, го иницирала востанието во Москва во 1682 година, со цел да се постави на власт. Таа го промовирала својот брат Јован како легитимен наследник на тронот, обидувајќи се да ги убеди патријархот да ја сменат неодамнешната одлука за крунисување на кралот Петар. Таа инсистирала на тоа дека изборот на Петар е спротивен на законот на монархијата, прескокнувајќи го Иван, кој била следниот во редот, и предложила Петар да биде на тронот заедно со Иван. ПослеПо негативниот одговор, таа побарала помош од [[Стрелци|Стрелците]], кои насилно се спротивставиле на изборот на Петар за владетел. Бунтот на Стрелците довел до воспоставување на нова влада, со Иван како постар и Петар како помлад император. Софија Алексејевна била прогласена за совладетелка со титула регент, бидејќи нејзините браќа биле малолетни. {{Sfn|Anisimov|Alexander|2015}} Во тие години, таа, наводно, била во врска со принцот Голицин икој го поставила за шеф за надворешните работи на местото на убиениот Долгоруков. <ref name=":1">{{Наведена книга|url=https://sr.wikisource.org/wiki/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%B8%D1%98%D0%B5_%28%D0%9F._%D0%9C%D0%B8%D1%99%D1%83%D0%BA%D0%BE%D0%B2%29|title=Историја Русије|last=Миљуков|first=Павел|publisher=Народна култура|year=1939|location=Београд|id=|ref=harv|author-link=Павел Миљуков}}</ref> Стрелците ја добиле титулата судска пешадија за по 10 дукати. А Петар, иако формално владетел, живеел со неговата мајка Наталија со многу скромни донации од Софија. Толку скромнаскромни што Наталија морала да побара помош од свештенството.

Веднаш по доаѓањето на власт, Софија била во неволја затоа што Стрелците сакале да имаат повеќе учество во властвласта. Сепак, Софија вешто ги потиснала, дури и погубила и некои од нив. За време на нејзините седум години како регент, таа го ослабнала законот за притворање на селани, и поради тоа била нападната од страна на благороднициблагородниците. Таа се обидела да ја унапреди армијата. Во областа на надворешната политика, најважен е мировниот договор со [[Полска|Полска во]] 1686 година, како и кримската кампања против [[Турција]] . Иако [[Вселенски патријарх|Цариградскиот патријарх се]] обесхрабрил од тој поход, затоа што се плашел дека Султанот ќе му се одмазди на православното население во Турција. Првиот поход на Голицин доживеал целосен пораз. Голицин бил принуден да се подготви и за друг поход. Поучен од своето искуството, тој одлучуваодлучил да го превземе походот на пролет, кога степите се богати со вода и трева. Наместо да се бори, тој влегувавлегол во преговори со кримскиот хан и се враќавратил, бидејќи 20.000 од неговите 100.000 луѓе биле убиени, а 15.000 заробени. <ref name=":1">{{Наведена книга|url=https://sr.wikisource.org/wiki/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%B8%D1%98%D0%B5_%28%D0%9F._%D0%9C%D0%B8%D1%99%D1%83%D0%BA%D0%BE%D0%B2%29|title=Историја Русије|last=Миљуков|first=Павел|publisher=Народна култура|year=1939|location=Београд|id=|ref=harv|author-link=Павел Миљуков}}</ref> Од друга страна, Голицин потпишал договор со [[Народна Република Кина|Кина со]] кој се одредувала границата со реката [[Амур]] . Голицин бил неоспорно пообразован од Петар, но тој немал силна волја како Петар, кој пишувал тешко и правел многу правописни грешки, но тој размислувал практично и вешто се справувал со сите средства за целите на реформите. За тоа време, Софија сонувала да се омажи за Голицин, со цел да си ја обезбеди кралската титула.

Како што растел Петар, неговата моќ растела. Веќе на 16-годишна возраст, тој побарал од Голтицин да му ги соопштува сите работи, а семејството на втората сопруга на Алексеј, Наришкин, се подготвувала за долгоочекуваното доаѓање на власт. Софија била немоќна да ја спречи оваа промена и постепено да ја преземе контролата. Кримската кампања против Турција, во која Голицин испратил околу 100.000 луѓе, <ref name=":1">{{Наведена книга|url=https://sr.wikisource.org/wiki/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%B8%D1%98%D0%B5_%28%D0%9F._%D0%9C%D0%B8%D1%99%D1%83%D0%BA%D0%BE%D0%B2%29|title=Историја Русије|last=Миљуков|first=Павел|publisher=Народна култура|year=1939|location=Београд|id=|ref=harv|author-link=Павел Миљуков}}</ref> тој дополнително ја загрозил својата позиција заради немирите во Москва. Тензиите меѓу двете фракции растеле сè додека Петар не наполнинаполнил 17 години, кога [[Наталија Наришкина]] побарала замена на Софија. Таа се обидела да стори нешто против тоа преку патријархот, но Петар бил одлучен. Таа била уапсена и испратена во манастирот [[Новодевички манастир|Новодевичи]] . Десет години подоцна, за време на отсуството на Петар од земјата, таа се обидела повторно да дојде на власт со помош на Стрелците. Но, овој бунт бил задушен од невидена бруталност, кога труповите на бунтовниците биле ставани под прозорците на Софија. После тоа, таа била ставена во уште построг притвор, дозволувајќи и само една посета на ден. Починала во тој манастир шест години подоцна на 14 јули 1704 година.