Конструктивизам (уметност): Разлика помеѓу преработките

Терминот ''за'' првпат бил употребен како израз за потсмев од [[Казимир Малевич]] за да го опише делото на [[Александар Родченко]] во 1917та година.  Конструктивизмот првпат се појавил како позитивен термин во ''Реалистичкиот манифест'' на Наум Габо од 1920та година. Алексеј Ган го употребил зборот како наслов на својата книга ''Конструктивизам'', издадена во 1922та година. <ref>Catherine Cooke, ''Russian Avant-Garde: Theories of Art, Architecture and the City'', Academy Editions, 1995, page 106.</ref> Конструктивизмот претставувал развој на рускиот футуризам по Првата светска војна, а особено на „контра-релјефите“ на Владимир Татлин, кои биле изложени во 1915та година. Самиот термин се мисли дека го измислиле скулпторите Антоан Певснер и Наум Габо, кои развиле индустриски стил на работа, додека неговата геометриска апстракција му должела нешто и на супрематизмот на Казимир Малевич.

Колку и да се вклучиле во дизајните за индустријата, конструктивистите работеле на јавни фестивали и улични дизајни за болшевичката влада по октомвриската револуција. Можеби најпознатото од нив било во [[Витебск]], каде групата на Малевич насликала пропагандни плакети и згради (најпознат е плакатот на [[Ел Лисицки]], ''[[:en:Beat_the_Whites_with_the_Red_WedgeBeat the Whites with the Red Wedge|Beat the Whites with the Red Wedge]]'' (1919)). Инспирирани од декларацијата на [[Владимир Мајаковски]] „улиците нашите четки, плоштадите наши палети“, уметниците и дизајнерите учествувале во јавниот живот за време на Граѓанската војна. . Во овој период имало голема преклопување помеѓу конструктивизмот и пролеткултот, чии идеи во врска со потребата да се создаде целосно нова култура се поклопиле со конструктивистите. Покрај тоа, некои конструктивисти биле силно вклучени во „РОСТА Виндоус“, болшевичка кампања за јавно информирање од околу 1920та година. Некои од најпознатите од нив биле на поетот-сликар Владимир Мајаковски и Владимир Лебедев.

Најважното дело на конструктивизмот бил предлогот на Владимир Татлин за Споменикот на третата интернационала (Кулата на Татлин) (1919-20) кој комбинирал естетика на машината со додаток на динамички компоненти кои ја слават технологијата, како што се рефлекторите и екраните за проекција. Габо јавно го критикувал дизајнот на Татлин, велејќи: „Или создадете функционални куќи и мостови или создадете чиста уметност, не и двете“. Оваа изјава предизвикала големи дискусии и раздор во московската група во 1920та година кога ''Реалистичкиот манифест на'' Габо и Певснер го воспоставило базисот за ова движење. Тоа било спротивно од утилитарната и прилагодлива верзија на конструктивизмот кои ја пропагирале Татлин и Родченко. Делото на Татлин било поздравено од уметниците во Германија како револуција во уметноста. Кулата никогаш не била изградена, поради недостаток на пари по револуцијата.

Конструктивистичката архитектура произлегла од поширокото конструктивистичко уметничко движење или правец. По [[Руска револуција|Руската револуција во 1917та година]], таа го свртела своите внимание кон новите социјални барања и индустриските задачи што ги барал новиот режим. Се појавиле две различни правци, првата во ''реалистичкиот манифест на'' Антоан Певснер и Наум Габо, кој се занимавалсо просторот и ритамот, а втората претставувала борба во рамките на Комесаријатот за просветлување помеѓу оние што се расправале за ''чиста уметност'' и продуктивистите како Александар Родченко, Варвара Степанова и Владимир Татлин, кои биле социјално ориентирана група која сакала оваа уметност да биде апсорбирана во индустриското производство. <ref name="thought">{{Наведена книга|url=https://archive.org/details/fontanadictionar0000unse/page/918|title=The Fontana Dictionary of Modern Thought|last=Oliver Stallybrass|last2=Alan Bullock|publisher=Fontana press|year=1988|isbn=0-00-686129-6|page=[https://archive.org/details/fontanadictionar0000unse/page/918 918 pages]|type=Paperback|display-authors=etal}}</ref>