Jus Cogens право: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
превод од латински |
граматика |
||
Ред 2:
''Jus Cogens'' (или ''ius cogens'' <ref>На лат. "неодоливо право" те. "неповредливо право", а на анг. "compelling law"</ref>) нормите се по дефиниција највисоки ("перемпторни") обичајни норми, правила и принципи посилни од диспозитивното те. пишано право, вклучувајки и нормите содржани во уставите (на држави) и меѓународните договори и конвенции. Овие норми и принципи не се подложни на дерогирањето.
Тие се: правото на државна и народна самоодбрана, правото на самоопределување и интегритетот, правото на правна и суверена еднаквост и правото на државен и територијален суверенитет и интегритет, правото на политичка назавиност, правото на немешање во строга внатрешна надлежност, правото на не-дерогирање на елементите од правниот субкетивитет, правото на недискриминација на државите, правото на заштитата на основните човекови индивидуални и колективни права, и слични егзистнцијални права (геноцид, тортура, итн).
Овде спаѓаат инхерентните те. вродените права, од кои држава и да сака неможе да се откаже со пишан документ односно закон, устав или меѓународен договор, бидејќи мора да ги поседува како држава (основните елементи на државност односно права поврзани со правната должност држава да ги поседува и да не ги дерогира).<ref>Во врска со ништавност на меѓународните договори и акти спротивни на ваквите императивни норми види во Vienna Convention on the Law of Treaties, Article 53, May 23, 1969, 1155 U.N.T.S 331, 8 ''International Legal Materials'' 679 (1969). Во овој член се вели: "A treaty is void if, at the time of its conclusion, it conflicts with a peremptory norm of general
| |||