Архиепископ Охридски и Македонски г.г. Михаил: Разлика помеѓу преработките

Г.Г. Михаил е роден е во [[Ново Село]], [[Штипско]], во [[1912]] година, како Методи Гогов. По завршувањето на основното образование, тој во [[1927]] година се запишал Богословија[[Битолска богословија|богословијата]] во [[Битола]]. Во [[1932]] година заминал на студии во [[Белград]] на Богословскиот факултет. По завршувањето на студиите во [[1936]] година, станал парохиски свештеник во [[Црква „Св. Никола“ - Ново Село|црквата Св. Никола]]. За време на [[Втората светска војна]], Михаил бил учесник во [[НОВ|Народноослободителната војна]], а при крајот на војната бил член на [[АСНОМ]]. Учествувал и во организирањето на [[Прв македонски црковно-народен собор|Првиот црковно-народен собир]] во Скопје на почетокот од [[март]] [[1945]] година, на кој присуствувале 300 учесници, свештеници и мирски лица.

Од [[1972]] година бил генерален секретар на Македонската архиепископија, а за архиреј[[архијереј]] бил [[ракополагање|хиротонисан]] на [[25 декември]] [[1988]] година. Неговото Блажество Г.Г. Михаил е познат по тоа што не сакал да ги чита своите богослужбени слова, но е запаметатзапаметен по неговото ораторство со кое ги надминувал сите архиерејиархиjереји.

Михаил како епархиски архиерејархијереј, Митрополит повардарски бил избран за поглавар на Македонската православна црква на [[4 декември]] [[1993]] година. Архиепископот Михаил дошол на чело на МПЦ две години по осамостојувањето на [[Македонија]] како држава. Тој станал единствениот духовник кому му било понудено местото на претседател на државата. На почетокот на 90-тите години Михаил требало да биде еден вид ''македонски Макариос'', но тој се откажал од овој предизвик не сакајќи да ја замени црковната со државничка позиција,