Ела Фицџералд: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Личен живот: Правописна исправка, replaced: два пати → двапати |
с →Соработки: Правописна исправка, replaced: 0ти → 0-ти |
||
Ред 67:
• Фицџералд и Duke Ellington снимиле два албума со песни отпеани во живо и два студиски албума. Нејзината збирка на песни со Ellington цврсто го поставила во канонот познат како the Great American Songbook и во 1960-тите Фицџералд и Дјук работеле на нивниот албум од 1966, Ella and Duke at the Cote D’Azur.
Фицџералд имала голем број на познати џез музичари и солисти како членови на оркестарот низ нејзината долга кариера. Трубачите Рој Елдриџ и Дизи Гилиспе, гитаристот Херб Елис и пијанистот Томи Фланаген, Оскар Питерсон, Лу Ливај, Пол Смит, Џими Ролс и Елис Ларкинс, сите работеле со Ела.
Можеби најголемата нереализирана соработка за Фицџералд (во поглед на популарната музика) бил студио или албумот во живо со Френк Синатра. Двајцата повремено се појавувале на иста сцена низ текот на годините, на телевизиски промоции во 1958 и 1959, и повторно на шоуто од 1967, A Man and His Music + Ella + Jobim, шоу за Antonio Carlos Jobim. Пијанистот Paul Smith има кажано, “Ела обожаваше да работи со Френк. Кога бил прашуван, Norman Granz наведувал “комплекси договорни причини” за фактот што овие уметници никогаш не снимале заедно. Појавувањето на Фицџералд со Синатра и Count Basie во јуни 1974, за низа концерти во Caesar’s Palace, Las Vegas, е сметано за важен поттик на Синатра за да се врати од неговото, самонаметнато, пензионирање во раните
==Награди, цитати и признанија==
| |||