* ''Битолско-прилепска котлина, „Годишен зборник на Географскиот институт“'', 17, Скопје,1969;
Неговите книги и дела се богати со огромен број на податоци за потеклото на населението, историјата на местата и стопанските прилики, кои се од извонредно значење за географијaта и историјата на [[Македонија]]. Особено значење имаат неговите записи за местата и потеклото на населението во населените места во кои денес живее исклучиво [[Албанци|албанско население]]. Во своите дела користи богат теренски собран материјал, како и наводи од средновековни записи и поменици на македонските манастири, [[Македонци|македонски]], [[Срби|српски]] и [[Бугари|бугарски]] истражувачи како [[Ѓорче Петров]], [[Васил К'нчовК’нчов]], Јован Хаџи-Васиљевиќ и други. Во почетните негови дела веднаш по Втората светска војна се забележува македонскиот национален дух и идеја, кога тој издава дела за географијата на Егејска и Пиринска Македонија. Сепак во неговите дела, кои во најголем дел се на [[српски јазик]], иако тој ја признава националната посебност на [[Македонците]] без никакви забелешки, забележително е посрбување (србизирање) и давање на српски призвук и облици на имињата на местата и топонимите во [[Македонија]] (пр. Чивлак за с. [[Чифлик]], Ајватовац за с. [[Ајватовци]], Мршевац за с. [[Мршевци]], Бујковац за с. [[Бујковци]], Градовце за с. [[Градовци]] итн.) како и пишувањето со отворени и нескриени симпатии кон иселените српските колонисти за нивниот „придонес“ и напредност во селата во кои ги населувала српската окупаторска власт меѓу двете светски војни. Последното негово дело напишано во [[1995]] година е со наслов ''„Македонизирање Јужне Србије“''<ref>http://openlibrary.org/works/OL2228992W/Makedoniziranje_Juz%CC%8Cne_Srbije</ref>. Неговиот творечки опус опфаќа огромен дел на антропогеографски проучувања на [[Македонија]] во насока на остварување на идејата на големиот српски географ и етнолог Јован Цвииќ за антропогеографски проучувања на сите населби во кралството СХС.
