Joy Division: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Последици: Правописна исправка, replaced: Сеуште → Сè уште |
с →Стихови: Правописна исправка, replaced: очуство → очувство |
||
Ред 52:
Единствениот текстописец на групата бил Ијан Куртис. Кога ќе го „прифателе“ тој почнувал да пишува трескавично. Потоа ја слушал музиката на бендот (нешто што често било аранжирано од страна на Самнер) и ги користел стиховите таму каде што било најсоодветно. Зборовите и сликите како „студ, притисок, темнина, криза, неуспех, колапс, губење контрола“ често се повторувале во неговите песни. Во 1979 година, новинарот на NME Пол Рамбали напишал: „Темите од музиката на Joy Division се полни со јад, болка, а понекогаш и длабока тага. Музичарот Робер Палмер во списанието Musician напишал дека текстовите на Вилијам С. Бароуз и Ј.Г. Балард очигледно имале влијание на Куртис, а Морис спомнал дека пејачот често го читал и Т.С. Елиот.
Бендот не сакал да ги објасни стиховите на новинарите, ниту да ги испечати. Куртис изјавил за списанието Printed Noise:„ Всушност немаме некоја порака. Стиховите се отворени за толкување. Тие се повеќе-димензионални. Во нив можете да видите се што сакате“. Во 1987 година, во интервјуто направено од музичкото списание Option (избор), Морис коментирал: „Мислевме дека песните се еден вид на
== Настапи во живо ==
|