Светска трговска организација: Разлика помеѓу преработките

Стекнувањето на членство во СТО е од најголема важност за стекнување на статусот рамноправен трговски партнер и е единствен предуслов за стекнување на правото за регулирање на прашањата од меѓународна размена врз мултилатерален принцип.

 

 

Седиштето на СТО е во [[Женева]], [[Швајцарија]]. Моменталниот генерален директор на СТО е [[Паскал Лами]] и брои 153 земји членки. Секоја земја членка на СТО е должна да ги назначи другите земји за најповластени, така што (со некои исклучоци) трговските концесии кои ги дала земја членка на СТО кон друга земја мора да ги даде и на сите други земји членки на СТО.

:'''Принцип на недискриминација на трговските партнери'''

::Овој принцип би требало да обезбеди еднаков третман на трговските партенери, што се овозможувало со примена на клаузулата за најповластен третман на нациите. Оваа клаузула ги обрзувала земјите-членки на ГАТТ привелегиите што ќе ги обезбедат за некој од своите трговски партнери врз база на билатерални преговори, автоматски да се пренесат на сите други трговски партнери, без да се преговара со нив. ГАТТ 1947 вклучува 8 рунду на преговори.

 

Што значи, со формирањето на ГАТТ видно се забележало подобрување во трговскиот систем по војната. Од 1948, меѓународната трговија континуирано растела побрзо од светскиот аутпут. Всушност, волуменот на трговијата со производи пораснала до просечни 6% годишно, додека светскиот аутпут се зголемил на 4% годишно. Извозот на производствените добра сега е 43 пати поголем отколку пред 50 години. Крајниот резултат е дека е тргува со околу една четвртина од светското производство. Ова значи дека една четвртина од светското производство е предмет на правилата на меѓународната трговија. Тие правила во моментов ги создава и ги наложува СТО.

 

Развиените земји, поддржани од некои поголеми економии од редот на земјите во развој (како на пример Аргентина) побарале од ЕЕЗ да ги намали увозните бариери за овој вид производи за 75%, а за извозните субвенции за 90%. ЕЕЗ одговориле дека прифаќа да ги намали увозните бариери за 30%, но не прифаќа никави измени на страната на извозните субвенции.

:Неуспехот на ГАТТ се однесува на следново:

# ГАТТ не успеал да обезбеди либерализација на резимот на надворешнотровската размена на земјоделските производи. Изразениот протекционизам во ова производство бил присутен не само кај неразвиените туку уште повеќе кај развиентите земји.

# Појава на царинска ескалација. Во рамките на ГАТТ дошло до намалување на номиналните церински стапки за индустриските произоди од развиените земји, но намалувањето на царинските стапки за примарните производи било уште поголемо. Како резултат на тоа, дошло до царинска ескалација, односно се зголемила ефективната царинска заштита на индустриите во развиените земји и се влошил мегународниот ценовен однос за примарните производи со потекло од помалку развиените земји. Зголемените ефективни царински стапки за финалните индустриски производи ги дестимулирале земјите во развој, што знаци дека тие и понатаму полесно обезбедувале пробив на мегународниот Пазар со примарните производи. Но влошените услови на размена довеле до прелевање на дел од нивната добивка во рацете на развиените економии, со што уште повеќе се намалила нивната и без тоа скромна акумулација.

СТО е долго одложениот наследник на очекуваната Интернационална Трговска Организација, која беше примарно наменета да го следи ГДТЦ. Формирањето на Интернационалната Трговска Организација беше договорено на [[Конференција за трговија и вработување|Конференцијата за трговија и вработување]] на [[ОН]] одржана во [[Хавана]], [[Куба]] во март 1948. Меѓутоа формирањето на оваа организација беше блокирано од страна на [[САД|американскиот]] Сенат. Некои историчари тврдат дека неодобрувањето на формирањето на ИТО беше предизвикано од стравот на американската бизнис заедница дека ИТО наместо да ги либерира ќе ги регулира големите бизниси, што не им одела во прилог на САД.