Педро Калдерон де ла Барка: Разлика помеѓу преработките

 

На почетокот на кариерата, Калдерон де ла Барка пишувал применувајќи ја техниката на Лопе де Вега, а обработувал историски теми или теми од современиот живот, со [[љубов]]ни заплети. Од тоа време, познати се неговите две [[Комедија|комедии]] од 1629 година, „[[Жена-вампир (Калдерон де ла Барка)|Жена-вампир]]“ (''La dama duende'') и „[[Куќа со две порти тешко се надгледува]]“ (''Casa con dos puertas mala es a guardar''). Сепак, типични за неговото творештво се драмите во кои се обработуваат честа и љубомората, како што се „[[Лекар на својата чест]]“ (''El medico de su honra'', 1635) и „[[Најголемото чудовиште на светот]]“ (''El mayor montruo del mundo'', 1635). Од религиозните драми, најпознати се: „[[Посветеност на крстот]]“ (La devocion de la Cruz, 1625), „[[Постојаниот принц]]“ (''El principe constante'', 1629) и „[[Волшебниот гаталец]]“ (El magico prodigioso, 1637), која ососбено ја ценеле германските [[Романтизам|романтичари]], зашто тематски е слична на „[[Фауст]]“. Меѓутоа, врвот во неговото творештво го сочинуваат драмите „[[Судијата од Заламеја]]“ (''El alcalde de Zalamea'', 1643) и „[[Животот е сон]]“ (''La vida es sueño'', 1635).<ref>Nikola Milićević, „Između sna i jave“, во: Pedro Kalderon de la Barka, ''Život je san''. Beograd: Rad, 1977, стр. 121-122.</ref>

 

== Наводи ==