Коне Самарџиев: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Животопис: Јазична исправка, replaced: == Биографија == → == Животопис ==
с →‎Животопис: Правописна исправка, replaced: подржа → поддржа
Ред 28:
Во 1892 година Самарџиев и Насте Стојанов се уапсени и испратени на заточение поради печатена и растурање на литература <ref>Македония. История и политическа съдба., том І, МНИ, София, 1994, стр. 295 - 296.</ref>. Во средината на 90 - те години на 19 век, Коне бил во [[Егзархиска групација во Македонија|егзархиската групација во Македонија]], а од 1897 година приврзаник на [[Бугарско тајно револуционерно братство|Бугарското тајно револуционерно братство]]. По растурањето на Братството, бил покрстен од страна на [[Пере Тошев]] во [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]] <ref>Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското револуционерно националноослободително движење во Солунскиот вилает ....</ref>.
 
Во 1903 година печатницата на Самарџиев била затворена, а повторно почнала да работи по [[Младотурската револуција]] во 1908 година. Самарџиев ги печател списанијата "Културно единство", "Татковина " (1909) и "Искра" (1911 - 1912). Во јуни 1911 година Самарџиев ја подржалподдржал иницијативата за основање на легална политичка партија на Бугарите (македонците-егзархисти) во Отоманското Царство, но проектот пропаднал поради избувнувањето на [[Првата балканска војна|Балканската војна]] <ref>Симеонов, Стоян. Из борбите на македонските българи. Два документа за основаването на легална политическа партия в Турция в навечерието на Балканската война, Македонски преглед, година ХІІ (1940), кн. 1, с. 84.</ref>.
 
Самарџиев починал во Солун, во мај 1912 година. На следната 1913 година, неговата печатницата била опожарена за време на [[Втората балканска војна]] <ref>Енциклопедия България, том 6, Издателство на БАН, София, 1988.</ref><ref>Парижков, Петър. Книжарницата открих на 1 септември 1883. - В: "Възрожденски книжари", София, 1980, стр.249-254.</ref>.