Химни за благодарност: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с →‎top: Правописна исправка, replaced: Стариот Завет → Стариот завет (2)
Ред 3:
Главниот свиток бил најден во 1947 година и назначен како 1QH<sup>a</sup>. Другите фрагменти на овој текст биле најдени во пештерите 1 и 4 (1Q35, 4Q427-432). Но сепак недостасува голем дел од текстот. Научниците можат само да претпоставуваат колкав број на хиимни, поеми односно псалми биле вклучени првобитно, но речиси се сигурни дека повеќе од половината се спасени, иако не се целосни.{{Fact|date=February 2007}}
 
Стилот на химните е сличен на оние од Стариот Заветзавет, заради што научниците ги опишуваат како „мозаик на текстови од Стариот Завет“завет“.<ref>Holm-Nielsen 1960; 301.</ref> Налик на библиските „псалми на жалење“, и овие користат интимен и личен јазик. Ова ги навело научниците да веруваат дека оној што ги кажува химните е конкретен човек, можеби [[Учител на Правдата]] кој е споменат во [[Документот од Дамаск]] и [[Хабакук коментар]].{{Fact|date=February 2007}}
 
Содржината се разликува од поема до поема, но постојат и главни теми: прво и основно свитокот зборува за и на Господ кој е во контраст со слабоста, зависноста, недостојноста и очајноста на човечката состојба (со што се слави божјата моќ и совршенство). Другите теми се: спасение на праведникот и уништување на злите, благодарност за божествениот увид, личен егзил / прогон. Како пример, следи извадок од текстот во кој се гледа дека стилот на изразување е личен и дека благодарноста е упатена кон Бога заради неговата милост: