Талмуд: Разлика помеѓу преработките

'''Талмуд''' ([[хебрејски јазик|хебрејски]]: תלמוד) претставува голем корпус со еврејски текстови главно со теолошка содржина, но содржи и текстови од други области на животот - [[бајка|бајки]], [[легенда|легенди]], [[право]], [[филозофија]], одредби за хигиена, одржување и отстранување на апарати за домаќинство, интерперсоналните и општествените односи. Во него се вградени колекции дискусии предводени од рабините на еврејскиот закон, етика, обичаи и историја. Талмудот се состои од два дела: Мишна, што е прв писмен преглед на усни еврејски закон: и Гемара, која претставува расправија за Мишна и за сродните Танатички писма кои често образуваат разни теми и широко го клеветат Танакх. Талмуд и Гемара често се користат наизменично. Гемара е основа за сите кодификации на рабинскоо право и често се цитира во рабинската литература. Целиот Талмуд традиционално често се нарекува Шас.

 

 

Усниот закон не го напишал Мојсеј, туку усно го предал Исус, а најстариот Евреите, па на тој начин од генерација во генерација е предаван, предаван е и прилагоден на новите обичаи. Овој устен закон, е голем по својот обем, и е напишан подоцна. На оваа тешка и голема работа работеле околу 2.500 рабини, полни петстотини години па и до 100 години пред Христос, и до 400 години после Христовото раѓање. Тој усно напишан закон се вика: Талмуд.