Давид: Разлика помеѓу преработките

'''Давид''' ([[хебрејски јазик|хебрејски]]: דוד ''драг, љубен'') по [[Библија|Светото Писмо]] бил вториот цар (крал) на [[Израелско-јудејско царство|Израелско-јудејското царство]]. Според преданието, Давид бил наследник на првиот цар, [[Саул]] и владеел од [[1005]] година п.н.е. до [[965]] година п.н.е. Неговиот наследник е [[Соломон]], неговиот син. Давид е познат како голем писател, музичар и пејач.

Според преданието, [[Бог]] го избрал Давид и му дал ветување дека неговата лоза никогаш нема да биде уништена. [[Евреи|Евреите]]те сметаат дека [[Месија|Месијата]]та кој се очекува да се роди треба да биде потомник на Давид. Според [[христијани|христијаните]]те [[Исус Христос]] бил директен потомок на Давид. Владеењето на Давид или неговото постоење се уште не може да се докаже, односно времето, траењето, неговиот живот. Најстарите пишани документи датираат од [[9 век п.н.е.]] од таканаречениот натпис ''Тел Дана''.

За [[христијанство|христијанството]]то, [[јудаизмот]] и [[ислам|исламот]]от културното предание за царот Давид има големо значење.

Според некои истражувачи, [[Саул]] загинал во борбата против Филистијците. Со него заедно пострадал и неговиот син Џонатан за кој самиот Давид тврдел дека го почитува и љуби повеќе и од својата жена. И бидејќи во царството на Саул не се наоѓал престолонаследникот, Давид во Хеврон бил прогласен и крунисан за цар на [[Јудеја (царство)|Јудеја]]. Од овде започнува и поделбата на [[Израелско-јудејско царство|Израелското царство]] на северно [[царство Израел]] и јужно [[царство Јудеја]], кое ќе се осети дури во времето на [[Соломон]]. Со текот на времето, цар Давид прераснал за еврејскиот народ во Завет. Тој го освоил [[Ерусалим]], кој град станал и најголемиот политички и религиозен центар на Израел. Давид водел многу борби со соседните држави (кои се инаку со [[ислам|исламска вероисповед]]) и успеал да ја задржи својата врховна власт.

Израелските царови во тоа време биле познати по тоа што се вљубувале во најразлични егзотични жени. За време на воените походи против Амониџан, Давид се заљубил во [[Витсавеја]], сопругата на својот војсководец Уриј Хетеин. Во почетокот нивната врска не им била во најдобар однос бидејќи жената била омажена за еден од војниците на Давид. На бојното поле Давид го убил скришно својот најдобар војник, само и само за да се ожени со неговата сопруга која, по му станала негова осма жена по ред. Пророкот Натан го преколнал на Давид со Божја казна дека првото дете со својата нова сопруга тој ќе го изгуби. Така и станало, детето умрело. И покрај овој грев, Давид останал избраник од [[Бог]] , но не му било “дозволено“ да го изгради Божјиот храм. Тоа подоцна му успеало на неговиот втор син од [[Витсавеја]], [[Соломон]].

Последните денови на Давид се многу тажни. [[Библија|Библијата]]та разкажува дека за да се спасил од големиот студ кој го чувствувал Давид кај него секој ден доаѓало по некое мало дете под неговата завивка сесè со цел да се стопли но и тоа не му помагало.

Според верувањата на царот Давид му се препишуваат повеќе авторства кои се вклучени во [[Библија|Библијата]]та. Тоа авторство е многу веројатно со оглед на славата, која Давид ја имал како поет и свирач на харфа. Меѓу најизвестните му говори се №21 („''Боже мој, Боже мој, зошто си ме оставил”'' – зборовите кои Исус Христос ги кажал на крстот) .

Според древната јудејска традиција се очекува да се открие новиот месија кој ќе биде директен потомок на Давид. Затоа и [[христијанство|христијанството]]то [[Исус Христос]] го смета за директен потомец на Давид.

Археолошки докази за Давид и неговото владеење се уште нема, што значи дека дека неговото владеење заедно со неговиот син [[Соломон]] можеби и не било од толку големи размери како што пишувале подоцнешните генерации, односно дека големото израелско царство се протегало од [[река|реката]]та [[Еуфрат]] до [[Црвено море|Црвеното море]]. Според некои египетски и асирски извори, најпрвин Давид бил еден мал, локален владар. Во негово време, градот Ерусалим имал околу 1500 жители и во однос на метрополите во [[Египет]] и [[Месопотамија]] бил многу мал град.

Од друга страна, мора да се земе предвид дека [[Израилеви племиња|израелските племиња]] се биле сѐ уште во транзиција од сточарско племе без голема надеж за создавање на едно поголемо државно уредување. Овде настанува и прашањето: Доколку едно такво племе со таков мал степен на културен, државен и социјален развој е можно да создаде толку голема, способна држава која е опишана во подоцнешните преданија и да остави толку големи трага за цивилизацијата? Дали се ова е всушност можно?

Кралот Давид се јавува како тема во [[Уметност|уметностауметност]]а и во [[Популарна култура|популарната култура]]. Во тој поглед можат да се наведат бројни примери на книжевни и музички дела посветени на него, како: