Ерусалимска православна црква: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Историја: Правописна исправка, replaced: Вселенски собор → вселенски собор
с →‎Историја: Јазично подобрување, replaced: лидер → водач
Ред 18:
== Историја==
 
[[Ерусалим]] станал прв центар на христијанството, според [[Дела апостолски]] во согласност со [[Католичка енциклопедија|Католичката енциклопедија]]. Локацијата на првата христијанска црква претставувало местото каде се случила самата [[Педесетница]]<ref name="Cross2005 Jerusalem">"Jerusalem." Cross, F. L., ed. Оксфордски речник на христијанската цЦрква. Њујорк: Oxford University Press. 2005</ref>, односно слегувањето на [[Свет Дух|Светиот Дух]] врз апостолите на педесеттиот ден од Христовото Воскресение. Братот на Исус, [[Јаков Праведниот]] бил лидерводач во раната црква. Овие позиции најверојатно тој ги задржил сè до уништувањето односно разрушувањето на градот во [[70]] година во [[Опсада на Ерусалим (70)|опсадата на Ерусалим]] и повторното негово обновување, под името [[Елија Капитолина]]. Во [[130]] година, време кога скоро сите евреи биле протерени од градот. Претходно, во околу [[50]] година, во [[Ерусалим]] се одржал т.н. [[Апостолски собор]] на кој присуствувале [[Апостол Варнава|Варнава]], [[Апостол Павле|Павле]], Јаков, [[Апостол Петар|Петар]], Јован итн., создавајќи ги столбовите на црквата<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/08280a.htm Католичка енциклопедија: St. James the Less]: ... „и кога ја познаа благодатта, што ми е дадена, Јаков, Кифа и Јован, кои беа сметани за столбови, ни ги дадоа, мене и на Варнава, десниците во знак на заедништвото; за да одиме ние до паганските народи, а тие до обрезаните;... Имено, пред да дојдат некои од Јакова, тој јадеше со многубошците, но кога дојдоа овие, тој се повлече и се отстрани, заради страв од обрезаните“. ПОСЛАНИЕ НА АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО ГАЛАТЈАНИТЕ (2:9)</ref>. Така, апостолите и старешините со апостолска уредба (Дела 15:19-21) одлучијале да изберат меѓу себе некои луѓе и да ги испратат со Павле и Варнава во [[Антиохија]]. Овде била направена и првата диференцијација на црквата од своите еврејски корени (прв голем чин за прифаќање на Исус како [[Месија]]<ref>[[Мекграт Алистер]], ''Христијанство: Вовед'', Blackwell Publishing,(2006), ISBN 1-4051-0899-1, страна 174: "Всушност, тие еврејски христијани христијанството го имале како потврда за секој аспект на современиот [[јудаизам]], со додавање на едно дополнително верување — дека Исус бил [[Месија]]."</ref>). Во приближно ист временски период јудаизмот сунетското обрежување го направил уште построг ритуал во својата вера<ref name="peri'ah, Shab. xxx. 6">"peri'ah", (Shab. xxx. 6)</ref>.
 
Во текот на [[4 век]], со одлука на Четвртиот вселенски собор, епископот на Ерусалим ја добил титулата патријарх, а Ерусалимската црква била поставена на петото место во христијанскиот свет, по Римската, Константинополската, Александриската и Антиохиската црква. По 1054 година, станала четврта.