Еврозона: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с clean up, replaced: Јануари → јануари (4) using AWB
с Јазично подобрување, replaced: лидер → водач (2)
Ред 22:
 
Повеќето останати земји-членки на ЕУ се обврзани да се приклучат откако ќе ги исполнат критериумите за влез. Ниту една земја не ја напуштила еврозоната, но нема пропис за тоа што ќе се случи во тој случај или ако биде избркана.
Монетарната политика на зоната е одговорност на [[Европска централна банка|Европската централна банка]] која ја водат [[претседател]] и одбор составен од лицата кои се на чело на националните централни банки. Главната задача на ЕЦБ е да ја држи [[инфлација]]та под контрола. И покрај тоа нема општа застапеност, водење или [[фискална политика]] на Eврозоната, сепак застапена е одредена соработка во Еврогрупата, што носи политички одлуки кои се однесуваат на еврозоната и еврото. Еврогрупата е составена од министрите за финансии на земјите-членки на еврозоната, сепак во итни случаи, националните лидериводачи исто така се дел од Еврогрупата.
 
Од финансиската криза која се случи во последниве неколку години, Eврозоната основаше и користеше залихи за доделување на заеми за итни случаи на земјите-членки барајќи за возврат да стапат на сила економските реформи. Во Eврозоната исто така стапи на сила и ограничено финансиско обединување, на пример едни на други ќе вршат рецензија на националните буџети. Проблемот е високополитички и е во состојба на постојано менување уште од [[2011]], во зависност од тоа какви понатамошни одредби ќе донесат за реформите во Eврозоната.
Ред 244:
 
Голем надзор од [[ЕУ]] во областите на политика на оданочување и буџетска политика и намeтнатиот механизам кој оди со тоа, понекогаш се опишани како потенцијално непочитување на суверенитетот на земјите-членки на еврозоната. Сепак, во [[јуни]] [[2010]] конечно беше постигнат целосен договор за контоверзниот предлог, земјите-членки меѓусебно да ги рецензираат буџетите пред нивната презентација во националните парламенти. Иако [[Германија]], [[Шведска]] и [[Велика Британија|Обединетото Kралство]] беа против меѓусебно прикажувањето на целосниот буџет, секоја влада на нивните рецензори и на Комисијата ќе ги презентира нивните проценки за нивото на раст, инфлација, приходи и трошоци шест месеци пред тие да бидат прикажани во националните парламенти. Ако некоја земја оди кон дефицит, таа ќе мора тоа да го оправда на останатите членки на ЕУ, додека пак земјите со долг поголем од 60% од БДП ќе се соочат со уште поголема контрола.
Овие планови ќе се спроведат во сите земји-членки на ЕУ,не само на еврозоната, и мора да бидат одобрени од лидеритеводачите на ЕУ заедно со предлозите за земјите да се соочат со санкции пред да го достигнат лимитот од 3% според Пактот за стабилност и раст. [[Полска]] ја критикуваше идејата за задржување на регионалните финансирања за оние земји кои ќе го надминат дефицитарниот лимит,бидејки тоа ќе влијае само на посиромашните земји. Во [[јуни]] [[2010]] [[Франција]] се согласи да го поддржи планот на [[Германија]] за укинување на правото на гласање на земјите кои ги прекршуваат правилата. Во [[март]] [[2011]] беше започната нова реформа од Пактот за стабилност и раст со цел да ги зацврсти правилата со усвојување на автоматска процедура за наметнување на санкции во случај на прекршување на правилата за дефицит или долг.
 
== Наводи ==