|
==Животопис==
Роден е во [[Антиохија]], од татко Секунд, војвода, и мајка Антуса. Изучувајќи ја грчката [[старогрчка филозофија|старогрчката филозофија]], тојизразил сеголема згнасиодбивност одкон грчкото незнабоштвогрчкиот паганизам и ја усвоиусвоил [[христијанство|христијанската]] вера како едиствена и целосна вистина. КрштениеБил примипокрстен од Мелетиј,Антиохискиот патријархотпатријарх АнтиохискиМелетиј, а потоа примијасе Крштениепокрстиле и неговите родители. По смртта на родителите се замонашизамонашил и почнапочнал строго да се подвизува. Тогаш ја напишанапишал книгата „За свештенството“
Прославен е заради [[мудрост]]а, подвигот, и словото со голема власт, бешеи бил избран по желба на [[цар]]от [[Аркадиј]] за патријарх[[Цариградски цариградскипатријарх]]. ШестСо црквата управувал шест години, управувашекои соспоред [[Црквапатристика]]та, какосе патријарходликувале со неспоредлива мудрост и ревност. ИспратиИспратил незнабожечки мисионери кај Келтите[[Келти]]те и кај Скитите[[Скити]]те, ја сотресотрел симонијата[[симонија]]та во Цркватацрквата симнувајќи мозина епископи-симонисти; ја раширираширил милосрднатамилосрднатата дејност на Цркватацрквата; напишанапишал посебен чин на Светата Литургија; ги(наречена посрами[[Златоустова еретиците;литургија]]) јапротив изобличи царицата Евдоксија; Светото Писмо го растолкува со својот златен ум и јазик, на Црквата ѝ остави многу драгоцени книги со неговите беседи.кривоверците
Ја изобличил царицата Евдоксија; Светото Писмо го растолкувал со својот „златен ум и јазик“, на црквата ѝ оставил многу драгоцени книги со неговите беседи.
Народот го прослави, завидливците го замразија, царицата двапати го испрати во прогонство. Во прогонство помина три години и се упокои на Крстовден, 14 септември, 407 година, во местото Коман во Ерменија. Пред [[смрт]]та повторно му се јавија [[Апостол Јован|апостолите Јован]] и [[Апостол Петар|Петар]], а и Светиот маченик Василиј (под 22 мај), во чијашто црква ја прими Светата Причест. ▼
▲Народот го прославипрославил, завидливцитеа гоимал замразијаи противници, па царицата двапати го испратииспратила во прогонство. Во прогонство помина три години и се упокои на Крстовден, 14 септември, 407 година, во местото Коман во Ерменија. Пред [[смрт]]та повторно му се јавијајавиле апостолите [[Апостол Јован| апостолите Јован]] и [[Апостол Петар|Петар]], а и Светиот маченикмаченикот Василиј (под 22 мај), во чијашто црква ја примипримил [[причест|Светата Причест ]].
„Слава Му на Бога за сѐ!“, беа неговите последни зборови и со тие зборови душата на златоустиот патријарх замина во Рајот. Од моштите на Св. Јован Златоуст главата почива во Успенскиот храм во [[Москва]], а телото во [[Ватикан]]. ▼
▲„СлаваСе Му на Бога за сѐ!“,смета беадека неговите последни зборови ибиле со„Слава тие зборови душатаМу на златоустиотБога патријархза замина во Рајотсѐ!“. Од моштите на Св. Јован Златоуст главата почива во [[Успенска катедрала (Москва)|Успенскиот храм ]] во [[Москва]], а телото во [[Ватикан]].
== Надворешни врски ==
|
