Хибридизација (хемија): Разлика помеѓу преработките

Во [[хемија]]та, '''хибридизацијата''' е концепт на мешање на [[Атомска орбитала|атомските орбитали]] при што се образуваат нови, ''хибридни орбитали'', погодни за квалитативно опишување на [[атом]]ските сврзувачки својства. Хибридизираните орбитали се многу корисни при објаснувањето на обликот на [[Молекулска орбитала|молекулските орбитали]] на [[молекул]]ите. Хибридизацијата е составен дел на [[Теорија за валентно сврзување|Теоријата за валентно сврзување]] и [[Теорија за одбивање на електронските парови од валентната обвивка|VSEPR теоријата]]

Важно е да се забележи дека орбиталите се модел-репрезентација на однесувањето на [[електрон]]ите во молекулите. Во случајот на простата хибридизација, оваа апроксимација е базираназаснована на атомските орбитали на [[водород]]от. Хибридизираните орбитали се претпоставува дека се мешавини на овие атомски орбитали, преклопени меѓусебно во најразлични пропорции. Водородните орбитали се користат како основа за едноставни хибридизациони шеми бидејќи се едни од неколкуте примери на орбитали за кои е познато аналитичкото решение на [[Шредингерова равенка|Шредингеровата равенка]]. Овие орбитали се сметаат за малку, но не значајно изобличени во потешките атоми, како [[јаглерод]]от, [[азот]]от и [[кислород]]от. Под овие претпоставки, теоријата за хибридизација е најприфатлива. Хибридизациониот концепт се применува кај молекулите составени од јаглерод, азот и кислород (во помала мерка и кај [[сулфур]]от и [[фосфор]]от).