Намалување на сиромаштијата

Намалување на сиромаштијата или ублажување на сиромаштијата — збир на мерки, економски и хуманитарни, кои имаат за цел трајно да ги извлечат луѓето од сиромаштија.

Информациските и комуникациските технологии за развој помагаат во борбата против сиромаштијата. Мобилен телефон се полни од автомобилска батерија во Уганда.

Графикон (заснован на податоци од Светска банка) што покажува пропорција на светското население (сино) и апсолутен број на луѓе (црвено) кои живеат со <1, <1,25 и <2 американски долари на ден (еквивалентни вредности од 2005 година) помеѓу 1981 и 2008 година

Мерките, како оние што ги промовираше Хенри Џорџ во неговото дело „Напредок и сиромаштија“, се оние што собираат или имаат за цел да соберат начини за да им овозможат на сиромашните да создадат богатство за себе како канал за ставање крај на сиромаштијата засекогаш. Во современо време, разни економисти во движењето Џорџизам предлагаат мерки како данок на вредност на земјиштето за да се подобри пристапот до природниот свет за сите. Сиромаштијата се јавува и во земјите во развој и во развиените земји. Додека сиромаштијата е многу пораспространета во земјите во развој, двата типа земји преземаат мерки за намалување на сиромаштијата.

Сиромаштијата е историски прифатена во некои делови на светот како неизбежна, бидејќи неиндустријализираните економии произведувале многу малку, додека населението растело скоро толку брзо, поради што богатството станало оскудно.

Намалувањето на сиромаштијата се јавува главно како резултат на целокупниот економски раст.. Недостатокот на храна бил чест пред да се појави современата земјоделска технологија, како што се азотни ѓубрива, пестициди и методи за наводнување. Почетокот на индустриската револуција довело до висок економски раст, елиминирајќи ја масовната сиромаштија во она што денес се смета за развиениот свет. Светскиот БДП по човек се зголемил за пет пати во текот на 20 век. Во 1820 година, 75% од човештвото живеело со помалку од еден долар на ден, додека во 2001 година живееле само околу 20%.

Денес, континуираниот економски развој е ограничен од недостатокот на економски слободи. Економската либерализација бара проширување на имотните права на сиромашните, особено на земјиштето. Финансиските услуги, особено заштедите, можат да бидат достапни за сиромашните преку технологија, како што е мобилното банкарство. Неефикасните институции, корупцијата и политичката нестабилност исто така можат да ги обесхрабрат инвестициите. Помошта и владината поддршка во здравството, образованието и инфраструктурата помагаат во растот со зголемување на човечкиот и физичкиот капитал.

Намалувањето на сиромаштијата вклучува и подобрување на условите за живот на луѓето кои се веќе сиромашни. Помошта, особено во медицинските и научните области, е од суштинско значење за обезбедување подобар живот, како што се Зелената револуција и искоренувањето на сипаниците. Проблемите со денешната помош за развој вклучуваат висок процент на врзана помош, што наложува наациите кои ги примаат производите, истите ги купуваат поскапи.