Шерлок Холмс: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Јазична исправка, replaced: префиксот → претставката
с Правописна исправка, replaced: неколку пати → неколкупати, многу пати → многупати, често пати → честопати
Ред 34:
 
== Преглед ==
Во делата Шерлок Холмс се опишува себеси како „советодавен детектив“ („consulting detective“), [[експерт]] кај кого се оди во случаи кои се премногу тешки за обичните [[детектив|иследници]]; тој ја има способноста многу патимногупати да реши случај без да го напушти својот стан. Но се разбира, оваа способност не е доминантна во делата, кои се концентрират на случаите кои Холмс мора да ги реши со надворешни активности. Тој специјализира во решавање на необични случаи со неговата чудесна моќ на набљудување и логичко расудување, моќ која често ја демонстрира на неговите нови клиенти со правење на дедукции на лице место за нивните карактери и скорешни активности. Оваа едноставна [[маркетинг]] стратегија оддава посебен впечаток и влева доверба кај неговите клиенти.
 
Сер Артур Конан Дојл му ја оддавал заслугата за создавањето на Холмс на неговиот предавач на медицинскиот факултет при [[Единбуршки универзитет|Единбуршкиот универзитет]], талентираниот хирург и криминалистички детектив, [[Џозеф Бел]]. ([[криминалистика]]та била релативно нова гранка во тоа време.) Неколку години подоцна Бел му напишал на Конан Дојл, дека,,самиот тој е Шерлок Холмс и дека тој тоа добро го знае".<ref>Baring-Gould, стр. 8</ref>. Холмес бил именуван по [[Оливер Вендел Холмс Сениор|Оливер Вендел Холмс]], чиј обожавател бил Дојл, и англискиот [[крикет]]ер по име Шерлок <ref>интересно е дека во некои рани прибелешки стои името Шеринфорд Холмс</ref>.
Ред 74:
При сетоа тоа знаење, надарен е со [[интелигенција]] од 190 (јасно искажано).
 
Но подоцнежните раскази покажуваат дека оваа листа е лажлива и дека Холмс — кој само што го запознал ватсон — само се шегувал. Два примера: и покрај неговото привидно непознавање на политиката, во,,[[Скандал во Бохемија]]" Холмс веднаш го распознава вистинскиот идентитет на божемниот Гроф фон Крам. Што се однесува до несензационална литература, во разговорот тој често патичестопати се повикува на [[Библија]]та, [[Шекспир]], па дури и [[Гете]]. Ова е некако недоследно до фактот што Холмс го укорува Ватсон заради неговите разговори како [[Земја]]та се врти околу [[сонце]]то, а не обратно, ако Холмс сакал да избегнува да си го преполнува умот со нешта кои не му користат за детективската работа.
 
Холмс е исто така добар [[Криптоанализа|криптоаналитичар]]. Му кажува на Ватсон:,,Прилично ми се познати сите облици на [[тајно писмо]], и самиот сум автор на една ситна [[монографија]] на таа тема, во кој анализирам сто и шеесет разлилни [[шифра|шифри]]." Оваа негова способност ја искористува во „Танцувачи“ во кои се користат „[[глишовци]]“, како на пример на следниов начин:
Ред 92:
=== Холмс и жените ===
 
Холмс и неговите обпжаватели одсекогаш зборувале за [[Ирена Адлер]] како за,,Жената" според Ватсон. Ватсон кажува дека самиот Холмс никогаш не го употребува овој збор— но тој го употребува нејзиното име неколку патинеколкупати. Ирена се појавува само во расказот,,Скандал во Бохемија", и е единствената жена која успеала да го надитри Холмс. ВО расказот,,,[[Чарлс август Милвертон]]", Холмс се свршува со една жена, но само од професионални побуди - да се здобие со некои информации кои му се потребни за случајот.
 
Холмс јасно искажува интерес за неколку од неговите пошармантни клиентки (како [[Виолета Хантер]] во расказот,,[[Бакарните буки]]", за која Ватсон мислел дека би можела да му биде повеќе од само клиент на Холмс). Меѓутоа, од контекстот се гледа дека тој изразува интерес заради тоа што нивната нивната убавина и енергичност (и случаите кои му ги задаваат) му представуваат едно освежително искуство, а не заради тоа што има романтични чувства кон нив. Ова јасно се гледа во гореспоментиот случај каде Холмс,,не покажа(л) понатамошен интерес за неа кога таа престана(ла) да биде центар на еден од неговите проблеми."