Централна обработувачка единица: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:Q5300
с →‎top: Правописна исправка, replaced: многу пати → многупати
Ред 6:
''Управувачката единица'' врши контрола и [[синхронизација|усогласување]] на работата на обработувачот со работата на другите единици на [[личен сметач|личниот сметач]].
 
''Регистрите'' претставуваат електронски склопови кои можат да паметат повеќе [[бит]]ови. Тие служат за привремено чување на меѓурезултатите при извршување на [[програма|програмите]].
 
При работата ЦOE користи посебни електрични [[импулс]]и што се создаваат со голема брзина од т.н. '''такт-генератор'''.
 
Брзината на создавањето на импулсите се нарекува [[фреквенција]]. Фреквенцијата се изразува во единицата [[херц]]и (''Hertz'')
 
Најчесто се користат поголеми единици од херц и тоа:
Ред 18:
:гигахерц (1GHz=1000000000Hz)
 
На пример, фреквенција на обработувачот од 2  GHz претставува [[брзина]] на создавање два милиона импулси во една [[секунда]].
 
'''Процесори со мал обем на интеграција'''
Ред 24:
Во овој период, бил развиен метод на производство на повеќе меѓусебно поврзани транзистори во еден компактен простор. Интегрираното коло дозволило голем број на транзистори да бидат произведени на еден полупроводник или чип. Како прво само многу основни неспецијализирани дигитални кола како Nor портите биле минајатурни во интегрираните кола. Процесори базирани на овој "bilding Block" шеми обично се нарекуваат SSI(мал обем на интеграција) уреди. IBM System /370, следбеник на System /360 употребува SSI интегрални кола наместо Solid Logic Technology. DEc's PDP-8/I и KI10 PDP -10 исто така се префрли од индивидуалните транзистори на SSI интегрални кола.
 
'''Процесори со голема интеграција'''
 
Lee Boysel објавил влијателни артикли, вклучувајќи и во 1967 година „manifesto“ , која опишува како да се изгради 32-битен супер компјутер од релативно мал број на кола со голема интеграција. Во тоа време единствен начин на да се изгради LSI (кола со голема интеграција ) чип, којшто чипови имаат по сто или повеќе порти бил да се изгради со помош на процесот на MOS. Сепак некои компании продолжиле да прават процесори од биполарни чипови, бидејќи биполарните транзистори биле многу побрзи од MOS-чипови.
Ред 34:
Во 1970 -тите основните пронајдоци на Федерико Фаџин ( Силиконската порта заедно со неговиот нов дизајн на методологија за случајна логика) го сменил дизајнот и имплементацијата на процесори засекогаш. Од воведувањето на првиот комерцијално достапен микропроцесор (Интел 4004) во 1970 година, а и првиот микропроцесор кој широко се
користи (Интел 8080) во 1974 година, оваа класа на процесори сосема ги претекна сите други имплементации и методо на централната процесорска единица.Во комбинација со доаѓањето и евентуалниот успех на сеприсутниот персонален компјутер, терминот процесор се применува исклучиво во микропроцесори. Повеќе процесори може да се комбинираат во еден единствен чип.
Претходните генерации на процесори беа имплементирани како дискретни компоненти и бројни мали интегрирани кола (ICs). Микропроцесорите од друга страна се процесори произведени на многу мал број интегрални кола, обично само еден. Целокупната помала големина на процесорот како разултат на имплементацијата на една матрица значи свичирање време (switching time ) поради физички фактори како што е намалување на паразитскиот капацитет на портата. Ова им овозможи синхроните микропроцесори да имаат стапка на часовниk(clock rate) од десетици мегахерци до неколку гигахерци. Допочнително, како што е способноста да се конструираат многу мали транзистори на интегрално коло, комплексноста и бројот на транзистори во еден прцоесор е зголеман за многу патимногупати. Овој тренд е нашироко забележан и и опишан од страна на законот на МУР, кој се покажа како прилично точен показател за растот на процесороската комплексност.
 
'''Структура и имплементација'''
 
Во колата на процесорот има сет од основни операции кои може да се извршат наречени инструкциски сет. Таквите операции може да вклучуваат на пример додавање или одземање на два броја, споредување на два броја или скокање во друг дел на програмата. Секоја основна операција е претставена од одредена комбинација на битови, познат како машински јазик. Додека се извршуваат инструкциите во програмата во машински јазик, процесорот одлучува која операција да се извршни од страна на „декодирање“. Искачувањето по скалата на сложеност, програмата на машински јазик е збирка од инструкции на машински јазик кои процесорот ги извршува.
Ред 46:
Процесорските перформанси на компјутерите се зголемува со користење на повеќејадрени процесори(multi-core)што во суштина е приклучување на два или повеќе процесори (наречени јадра) во едно интегрирано коло. Во пракса достигнувањето на перформансите е далеку помала само за 50 % заради два несовршени софтверски алгоритми и имплементацијата. Зголемувањето на бројот на јадра во процесорот се зголемува и обемот на работа која може да се држи под контрола. Ова значи дека процесорот може да се справи со асинхрони бројни настани, прекини итн. Овие јадра може да се сметаат за различни катови во една фабрика, каде секој спрат може да се справува со различни задачи. Понекогаш овие јадра ќе се справат со исти задачи ако едно јадро не е доволно да се справи со информацијата.
Поради специфичните способности на модерните процесори hyper-threading and unicore кои вклучуваат размена на актуелни ресурси на процесорот, со цел да се зголеми користењето, следење на нивото на перформанси и користењето на хардвер постепено стана повеќе комплексна задача. Како одговор на ова процесорите имплементираат дополнителна хардверска логика која ги следи актуелните употреби на различни делови на процесорот и обезбедува различни бројачи достапни до софтвер, на пример Intel's Performance Counter Monitor technology.
 
 
== Поврзано ==