|
== Животопис ==
[[Податотека:Astrid_Lindgren_1924.jpg|десно|мини| Линдгрен во 1924 година]]
Астрид Линдгрен пораснала во Нас, во близина на ВимбербиВимербју, [[Смоланд|Смајланд]], [[Шведска]], а многу од нејзините книги се засноваат на сеќавањата и пејзажите од нејзиното [[семејство]] и од детството. Таа била ќерка на Самуел Август Ериксон (1875-1969) и Хана Џонсон (1879-1961), а имала две сестри, Стина и Ингегерд, и еден брат, Гунар, кој станал член на шведскиот парламент. По завршувањето на [[училиште]]то, Линдгрен се вработила во еден локален весник во Вимберби. Таа имала врска со главниот уредник, кој бил оженет и кој на ѝ предложил [[брак]] во 1926 година, откако таа [[Бременост|забременила]]. Меѓутоа, таа ја одбила понудата и се преселила во [[Стокхолм]], учејќи [[дактилографија]] и [[стенографија]] (подоцна, таа ги напишала повеќето свои нацрти во стенографија). Во текот на повеќе години работела како стенографистка на многу конференции и конгреси.<ref>А. П., „Животот низ очите на детето“, во: Астрид Линдгрен, ''Повести за Карлсон''. Скопје: Детска радост, 1978, стр. 303.</ref> Откако го родила синот Ларс во [[Копенхаген]], таа го оставила во згрижувачко семејство. ЛиндгренВо работела1946 вогодина, УредувачкиотЛиндгрен одборстанала главен уредник за детска литература во издавачката куќа „Rabén„Рабен и Шогрен “ (Rabén & Sjögren“Sjögren) во [[Стокхолм]].
==Творештво==
Атсрид Линдгрен почнала да пишува сосема случајно, кога нејзината малечка ќерка Карин, додека лежела болна, побарала да ѝ раскажува приказни за Пипи Долгиот Чорап, ликот кој во тој миг го измислила таа. Според зборовите на Линдгрен, „бидејќи ќерка ми и другите деца што ги слушаа моите приказни ја засакаа Пипи и ме поттикнуваа сè повеќе да им раскажувам, еден ден седнав и почнав да ги запишувам моите приказни...“ Нејзината прва книга за деца е „Брит-Мари се наоѓа себеси“, објавена во 1944 година.<ref name="ReferenceA">„Белешка за авторот“, во: Астрид Линдгрен, ''Пипи Долгиот Чорап''. Скопје: Просветно дело, Редакција „Детска радост“, 2004, стр. 209.</ref>
Линдгрен напишала повеќе околуод 5080 книги за [[Книжевност за деца|деца]] и сликовници кои се преведени на повеќе од 45 [[Јазик|јазици]].<ref>А. П., а„Животот низ очите на детето“, во: Астрид Линдгрен, ''Повести за Карлсон''. Скопје: Детска радост, 1978, стр. 303.</ref> најпознатиНајпознати нејзини дела се: „[[Пипи Долгиот Чорап]]“ (1945), „[[ЕмилПипи иДолгиот Чорап се качува на Ленебергаброд]]“ (1946), „[[Пипи Долгиот Чорап во Јужните мориња]]“ (1948), „[[Мио, мојот син]]“ (1954), „[[Карлсон наод покривот]]“ (19581955), и„[[Мадикен]]“ (1960), „[[Карлсон од покривот одново лета]]“ (1962), „[[Емил од Љонеберг]]“ (1963), „[[Еве го пак Карлсон од покривот]]“ (1968), „[[Шесте деца на Булбери]]“, „Браќата Лавовско срце“ (1974), „[[Мио,Мадикен мојоти синПимс од Јунибакен]]“ (1976), „[[Рона, ќерката на крадецот]]“ (1981) и „Браќата Лионхарт“. Во јануари 2017 година, таа била прогласена за 18-тата најпреведувана авторка во светот,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://databases.unesco.org/xtrans/stat/xTransStat.a?VL1=A&top=50&lg=0|title=UNESCO's statistics on whole Index Translationum database|date=|publisher=Databases.unesco.org|accessdate=22 February 2014}}</ref> и четвртата најпреведувана писателка за деца по [[Енид Блитон]], [[Ханс Кристијан Андерсен]] и [[Браќа Грим|Браќата Грим]]. Нејзините книги се продадени во околу 165 милиони примероци ширум светот. Освен книги за деца, Линдгрен е авторка и на неколку [[Драма|драми]] и филмски [[Сценарио|сценарија]]. Таа е добитничка на повеќе награди во Шведска, на германската награда за книга за деца, а во 1958 година ја добила и меѓународната награда [[Андерсенова награда|Андерсен]].<ref name="ReferenceA"/>
Иако Линдгрен има дадено голем придонес во повеќе жанрови на детската литература, таа останува раскажувач на сказни. Во нејзините дела постојано се среќава ликот на осамено и незаштитено дете кое се стреми кон внатрешно и надворешно ослободување. Таа сака да му пкаже на современото дете како да се бори против неприфаќањето од страна на светот. Линдгрен раскажува како што би раскажувало секое дете. Нејзините книги се детски книги во вистинската смисла на зборот, зашто таа умее да го прикаже животот со очите на дете, напуштајќи го критериумот на возрасните.<ref>А. П., „Животот низ очите на детето“, во: Астрид Линдгрен, ''Повести за Карлсон''. Скопје: Детска радост, 1978, стр. 303-304.</ref>
== Наводи ==
|
