Охридска плашица: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 17:
 
==Опис и градба==
Охридската плашица, од другите видови ''Албурнус'' риби кои живеат во јадранскиот слив, се разликува по својата градба по следниве карактеристики: анално потекло, под или веднаш зад основата на разгранетите грбни зраци; 47-53 + 2 странични скалести линии; 13-14½ разгранети анални зраци; 17-22 џел тркачи; вентрална келија изложена за најмалку 2/3 оддалеченост од анус до карлична основа; пекторални што не достигнуваат карлична основа; нема слабo-темнa страничнa лента;.
 
Охридската плашица достигнува големина до 158 мм.<ref>Točko M. 1987 Development and nutrition of the young cyprinids of Lake Ohrid part I- Special Edition 3 Hydrobiological Institute - Ohrid Развиток и исхрана на младиците на ципринидите од Охридското Езеро</ref>
 
 
==Живеалиште и распространетост==
Охридската плашица живее во базените на [[Скадарско Езеро]] и [[Охридско Езеро]] (Црна Гора, Албанија и Македонија).
 
Живее најчесто во езерските притоки. Се закопува на езерските брегови или мигрира кон притоките за да се потопи во плитки живеалишта.
 
==Размножување==
Во средината на месец мај, кога температурата на водата на површината, во плитката зона на брегот, е 20 или повеќе Целзиусови степени, на дното се појавуваат кладофори и други видови алги. Tие се наоѓаат особено во тињесто дно и на скриени места, а помалку на чакал, на длабочина од 0-3 м. Кладофорите интензивно се развиваат над дното, на длабочина од 10-40 см. формирајќи густ капак од алги. Над капакот од алгите, се наоѓаат многу сексуално зрели циприниди, меѓу кои доминантна е плашицата. Плашицата може да се разликува по големиот број на заоблени црно-маслинести епителни конвекси кои пак исчезнуваат по оплодувањето.
 
Периодот на мрестење на плашицата започнува во втората половина на мај и трае до средината на август. Сексуално зрелите единки се групираат во чевли од риби, од само неколку, до десет најмногу, од кои само една или две се женки. Женките се подолги од машките единки. По оплодувањето, јајцата паѓаат во вегетацијата каде се држат на густите колонии, каде што процесот на асимилација се изведува интензивно со ослободување на кислород. Јајцата се развиваат над колониите, на растојание од дното, каде се одвива интензивниот процес на распаѓање. Јајцата се стабилизираат против силните бранови и се движат заедно со колониите на кладофората и други алги. Во некои случаи, чевли од риби може да се најдат во песочното дно за време на периодот на мрестење, но плашицата припаѓа на фитофилната еколошка група.
 
Оплодените јајца на плашицата лебдат во вегетацијата заради тенкиот леплив слој кој го имаат околу надворешната мембрана. Надворешната мембрана е тенка и транспарентна. По оплодувањето на јајцето, надворешниот капак се дели од витилусот, формирајќи го просторот на перивитлин. Во овој период од процесот дијаметарот на јајцето е 1,43 мм, а виталусот е 1,1 мм. Виталусот е кружен и жолт, сместен во средината на надворешната мембрана. Има жолта пигментација и одреден број на ситни капки.