Deep Purple: Разлика помеѓу преработките

Барајќи вокална замена, на Блекмур му се допадна деветнаесетгодишниот пејач Тери Рид, кој одби слична можност да пее во ново-формираните Лед Цепелин, една година порано. Иако Рид ја сметаше оваа понуда како да му „ласкаат“, сепак беше обврзан да го исполни договорот со неговиот продуцент Мики Мост и беше повеќе заинтересиран за неговата соло-кариера. Блекмур немаше друг избор освен да бара на друго место. Бендот го „улови“ Јан Гилан, од Епизоуд сикс, бенд кој имаше издадено повеќе синглови во Велика Британија, без да достигнат комерцијален успех. Гилан еднаш разговарал со Ник Симпер кога Дип парпл се формирале, но Гилам му рекол дека проектот Roundabout нема да стигне никаде, додека чувсвуваше дека Епизоуд сикс ќе доживее голем успех. Тапанарот на Сикс, Мик Андервуд, - стар пријател на Блекмур од неговите дена во Севиџ – на бендот им ги претстави Гилан и басисот Роџер Гловер. Ова ефективно ги уби Епизоуд сикс и му наби комплекс на вина на Андервуд, што траеше скоро една деценија, додека Гилан го регрутира за неговиот пост-Парпл бенд во доцните седумдесетти. Ова ја создаде поставата Марк 2 на Дип парпл, чиј прв сингл беше „Hallelujah“. И покрај тоа што се појавија на телевизија за да го промовираат синглот во Велика Британија, песната пропадна. Блекмур им имаше речено на Рекорд Мирор дека тие „треба да имаат комерцијален сингл во Британија“, и ја опиша песната како „нешто измеѓу“ – медиумски повеќе отколку што бендот би направил без додаден комерцијален мотив.

 

 

== Премин и растурање ==

== Повторно обединување ==

 

 

Во 1987 година, поставата Марк 2 го издаде „Куќата на синото светло“, кој беше проследен со светска турнеја (која беше прекината кога Блекмур си го скрши прстот на сцена кога проба да ја фати неговата гитара која ја фрли во воздух) и уште еден албум во живо, „Никој не е совршен“ (1988 година), кој имаше неколку неуспешни настапи, но сепак беше базиран на досега познатата список на песни од „Направено во Јапонија“. Во Велика Британија беше издадена нова верзија од „Hush“ (со Гилан како вокал) за да се одбележи 20-годиншнината од постоењето на бендот. Во 1989 година Гилан беше отпуштен поради неговите повторно заострени односи со Блекмур. Во прво време, бендот сакаше да го регрутира фронтменот на Срвајвр, Џими Џејмисон, како замена за Гилан, но ова пропадна поради компликации со продуцентската куќа на Џејмисон. На крајот, после аудициите на многу високо-рангирани кандидати, меѓу кои Брајан Хау (Вајт спирит, Тед Нуџент, Бед компани), Даг Пиник (Кингс екс), Австралијанците Џими Барнс (Колд шисел) и Џон Фарнам (Литл ривр бенд), Тери Брок (Стрејнџуејс, Џајнт) и Норман „Кал“ Суан (Тајтан, Лајон, Бед мун рајзинг), тие го одбраа Џо Лин Тарнер. Оваа Марк 5 постава, сними само еден албум, „Робови и господари“ (1990 година) и направи турнеја со него. Достигна скромен успех и достигна до 87 место на Билборд топ-листите во САД, но некои обожаватели него го критикуваа како малку повеќе „Дип Рејнбоу“ албум.