Ескими: Разлика помеѓу преработките

Во самонаречените имиња за Ескимите спаѓаат и [[Инуити]], [[Инупијани]], [[Јупик]] и [[Алеутски јазик|Алутит]], а сите се помалку или повеќе локални варијанти на зборот што значи „народ“. Името ''Еским'', кое првпат е употребено од [[Европејци]]те, може да потекнува од монтагнаскиот збор за чевли за [[снег]], а ова име им се допаднало на луѓето од [[Арктик|Арктикот]]от што живеат на [[Алјаска]], додека оние во [[Канада]] и од [[Гренланд]] го претпочитаат името ''Инуит''.

Традионалната ескимска [[култура]] е целосно приспособена на екстремниот [[студ]], [[снег]] и [[мраз]] во кои речиси нема [[зеленчук]], а карибуите (американски северен елен), рибите и морските цицачи се главен извор на храна. За лов на [[море]] се користат [[харпун|харпунот]]от, [[кајак|кајакот едносед]] и поголеми чамци наречени умијаци. Облеката се изработува од крзното на карибуите и од кожата на фоките. [[зима|Зимите]] ги минуваат во [[игло|иглуа]], кои биле изградени од блокови снег или во полуподземни куќи изработени од камен и треви, алетата во шатори од животински кожи. Санките со кучиња биле основно превозно средство. Религијата им била насочена кон [[Шаманизам|шаманизмот]] и невидливиот свет на духовите. До крајот на [[20 век]], моторните возила за движење по снег и пушките ги замениле кучешките запреги харпуните. Многу Ескими го напуштиле номадскиот начин на живот и лов и се преселиле во северните места и [[град]]ови. некои формирале кооперативи преку кои ги продаваат рачно изработените предмети и стока.