Алесандро Дел Пјеро: Разлика помеѓу преработките

Познат по својот прекар ''[[Пинтурикио]]'' кој го добил од [[Џани Ањели]] заради елеганцијата во неговиот стил на игра,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.corrieredellosport.it/calcio/opinioni/2014/11/08-383305/Auguri+Del+Piero,+cos%C3%AC+divent%C3%B2+Pinturicchio|title=Auguri Del Piero, così diventò Pinturicchio|date=8 ноември 2014|author=Stefano Agresti|archiveurl=https://web.archive.org/web/20151208113518/http://www.corrieredellosport.it/calcio/opinioni/2014/11/08-383305/Auguri+Del+Piero,+cos%C3%AC+divent%C3%B2+Pinturicchio}}</ref><ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Marco Ansaldo|url=http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=1447768|title=Agnelli: Schumacher è della Ferrari|publisher=La Stampa|date=11 август 1995|page=23}}</ref><ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Piero Serantoni|url=http://www.archiviolastampa.it/component/option,com_lastampa/task,search/mod,libera/action,viewer/Itemid,3/page,30/articleid,0599_01_1997_0151_0030_8187538/|title=Agnelli: Lippi scienziato del calcio|publisher=La Stampa|date=3 јуни 1997|page=30}}</ref> Дел Пјеро уште од млада возраст се издвојувал како еден од најголемите таленти на својата генерација,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://argomenti.ilsole24ore.com/alessandro-del-piero.html|title=Alessandro Del Piero}}</ref> и се смета меѓу најдобрите играчи во историјата на [[Фудбалот во Италија|италијанскиот фудбал]].<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2008/giugno/13/ALE_CAPITANO_SCELTA_GIUSTA_ga_10_080613090.shtml|title=Ale capitano, la scelta giusta|publisher=La Gazzetta dello Sport|author=Sandro Veronesi|date=13 јуни 2008}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://it.eurosport.com/calcio/del-piero-allenatore-storia-e-fallimenti-dei-grandi-numeri-10-in-panchina_sto4786695/story.shtml|title=Del Piero allenatore: storia e fallimenti dei grandi numeri 10 in panchina|author=Fabio Disingrini|date=17 јуни 2015}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://sport.sky.it/sport/calcio_estero/photogallery/2010/10/10/i_grandi_numeri_dieci_del_calcio.html#9|title=Dalla A alla Zico, i grandi numeri 10 del calcio internazionale|date=10 октомври 2010|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160202171511/http://sport.sky.it/sport/calcio_estero/photogallery/2010/10/10/i_grandi_numeri_dieci_del_calcio.html#9}}</ref> Тој бил [[капитен]] на {{Fb team (N) Juventus}} од 2001 до 2012 година, а токму со клубот од Торино освоил бројни трофеи на национално и меѓународно ниво, постигнувајќи гол во сите натпреварувања во кои учествувал и поставил [[Статистика на ФК Јувентус|апсолутен рекорд]] во клубот по бројот на голови (290)<ref name=CSKA>Понекогаш во вкупниот збир не влегува голот постигнат на 13 септември 1994 година против ЦСКА Софија во Купот на УЕФА, поради суспензијата на натпреварот, но истиот е признаен од УЕФА.</ref> и настапи (705).<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.juvenews.eu/gazzanet/record-buffon-punta-scirea-del-piero-irraggiungibile/|title=Buffon punta Scirea. Del Piero irraggiungibile|author=Alessandro Fulgenzi}}</ref>

Дел Пјеро е роден во [[Конељано]], во [[Тревизо (покраина)|покраината Тревизо]], но пораснал во Сакон, [[Поделок (Италија)|фракцијата]] на [[Сан Вендемјано]]. Алесандро е син на Џино, по занимање електричар, и Бруна, домаќинка. Тој има девет години постар брат, Стефано, кој исто така бил негов агент,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.lastampa.it/sport/cmsSezioni/quijuve/200708articoli/10404girata.asp|title=Del Piero, il contratto è un affare di famiglia|last=|first=|date=30 август 2007|work=|archiveurl=https://archive.today/20120803085246/http://www.lastampa.it/sport/cmsSezioni/quijuve/200708articoli/10404girata.asp|archivedate=3 август 2012|dead-url=|access-date=}}</ref> и посвоена сестра.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://kom.it/eurocalcio/dbase/200.html|title=Profilo di Del Piero}}</ref> Тој поседува диплома за сметководство.<ref>{{Citeнаведени newsвести|url=http://www.zai.net/files/magazine_pdf/zai200509.pdf|title=Una vita da campione|publisher=Zai.net|date=5 декември 1997|page=5}}</ref> Дел Пјеро е во брак со [[Соња Аморузо]], сестрата на неговиот некогашен соиграч од {{Fb team (N) Juventus}} [[Никола Аморузо|Никола]], со се оженил во тајност на 12 јуни 2005;<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.repubblica.it/2005/f/sezioni/sport/calcio/pierosposa/pierosposa/pierosposa.html|title=Torino, nozze segrete per Alex Del Piero|date=13 јуни 2005}}</ref> парот има три деца Тобијас (р. 2007), Доротеа (р. 2009) и Саша (р. 2010).<ref>{{Наведена мрежна страница|author=Furio Zara|url=https://www.vanityfair.it/sport/calcio/2019/01/25/gran-gol-di-del-piero-ma-e-dorotea-non-suo-papa|title=Gran gol di Del Piero. Ma è Dorotea, non suo papà|date=25 јануари 2019}}</ref>

Учествувал во бројни добротворни и солидарни иницијативи.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1998/maggio/31/Del_Piero_batte_Ronaldo_all_ga_0_9805319923.shtml|title= Del Piero batte Ronaldo all'asta di beneficenza|publisher=La Gazzetta dello Sport}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/2008/ottobre/31/Airc_maratona_Rai_per_fondi_co_9_081031066.shtml|title=Airc, maratona in Rai per i fondi alla ricerca|last=|first=|date=31 октомври 2008|work=|access-date=|archiveurl=https://archive.is/20130108085209/http://archiviostorico.corriere.it/2008/ottobre/31/Airc_maratona_Rai_per_fondi_co_9_081031066.shtml|archive-date=|dead-url=|publisher=Corriere della Sera|page=25}}</ref><ref>{{cite video|url=http://video.corriere.it/anche-alessandro-piero-spot-australiano-contro-l-omofobia/fe9587a0-c14c-11e3-9f36-c28ea30209b6|title=Anche Alessandro Del Piero nello spot australiano contro l'omofobia|editor=Corriere della Sera|date=11 април 2014}}</ref> Во 2006 година, тој го промовирал и финансиски го поддржал истражувањето на ракот, и во ноември истата година ја добил наградата „Верувајте во истражување“ од [[Италијанско здружение за истражување на ракот|АИРК]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://presidenti.quirinale.it/elementi/Continua.aspx?tipo=Foto&key=1381|title=Palazzo del quirinale 24/11/2006}}</ref> Во 2011 година, тој го започнал проектот „Ale10friendsforJapan“, кој тој го дизајнирал за да им помогне на жителите на [[Јапонија]] погодени од [[Земјотрес во Сендај 2011|цунамито]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.alessandrodelpiero.com/it/news/13520|title=ALE10FRIENDSFORJAPAN|date=1 април 2011}}</ref> Учествувал и на бројни натпревари организирани за добротворни цели, како што бил [[Partita del cuore]].

Тој е меѓу најбараните спортски личности од компании кои сакаат да ја рекламираат својата марка. Тој бил заштитно лице на брендови како [[Адидас]],<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Lorenzo Vendemiale|url=http://www.cinquantamila.it/storyTellerArticolo.php?storyId=0000002283465|title=La nazionale dei griffati|publisher=il Fatto Quotidiano|date=21 август 2014}}</ref> [[Suzuki]],<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.moto.it/news/alex-piero--nuovo-testimonial-suzuki-mr-burgman-1310.html|title=Alex Del Piero è il nuovo testimonial Suzuki Mr. Burgman|date=20 јануари 2006}}</ref> [[FIAT]],<ref>{{Наведена мрежна страница|author=Matteo Fantozzi|url=http://www.tuttomotoriweb.com/2011/03/18/auto-dei-vip-alessandro-del-piero-e-la-sua-fiat-500-numero-10/|title=Auto dei Vip: Alessandro Del Piero e la sua Fiat 500 numero "10"|date=18 март 2011}}</ref> Bliss,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.mffashion.com/it/archivio/2003/05/09/bliss-il-nuovo-testimonial-e-alessandro-del-piero|title=Bliss, il nuovo testimonial è Alessandro Del Piero|date=9 мај 2003|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170426062109/http://www.mffashion.com/it/archivio/2003/05/09/bliss-il-nuovo-testimonial-e-alessandro-del-piero}}</ref> [[Пепси]], [[Cesd|CEPU]], [[Компанија Волт Дизни|Disney]], [[Woolmark]],<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.ilmessaggero.it/fotogallery/alessandro_piero_testimonial_di_woolmark-81996.html|title=Alessandro Del Piero è il testimonial di Woolmark|date=20 октомври 2015|access-date=6 јули 2020}}</ref> Upper Deck<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1998/maggio/08/Del_Piero_che_faccia_spot_ga_0_9805081924.shtml|title=Del Piero, che faccia da spot|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=8 мај 1998}}</ref> и Uliveto.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.lastampa.it/multimedia/multimedia.asp?IDmsezione=26&IDalbum=13599&tipo=FOTOGALLERY|title=Alex e Cristina|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081122185311/http://www.lastampa.it/multimedia/multimedia.asp?IDmsezione=26&IDalbum=13599&tipo=FOTOGALLERY}}</ref> Тој, исто така, се појавил на насловните страни на некои изданија на фудбалски видео игри како ''[[FIFA (видео игра)|FIFA]]'' и ''[[Pro Evolution Soccer]]''.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.gamesnation.it/news/2748/del-piero-accando-a-messi-in-pro-evolution-soccer-2010.html|title=Del Piero accanto a Messi in Pro Evolution Soccer 2010|date=16 јули 2009|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120502055821/http://www.gamesnation.it/news/2748/del-piero-accando-a-messi-in-pro-evolution-soccer-2010.html}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.zapster.it/news/Del-Piero-testimonial-di-PES-2010|title=Del Piero testimonial di PES 2010|date=16 јули 2009}}</ref>

Плоден напаѓач,<ref>{{Citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.gelocal.it/lanuovasardegna/archivio/lanuovasardegna/2007/10/22/SWBSD_SWA04.html|title=Juve-Genoa, risolve un gol di Del Piero|publisher=La Nuova Sardegna|date=22 октомври 2007}}</ref> обдарен со извонредна техничка позадина и дух на жртвување,<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1996/05/24/ravanelli-ora-devi-smetterla.html|title="Ravanelli, ora devi smetterla"|publisher=la Repubblica|author=Corrado Sannucci|date=24 мај 1996}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www2.raisport.rai.it/news/eventi/euro2000/200006/30/395c9ee50200b/|title=Sacchi consiglia...|date=30 јуни 2000|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305005853/http://www2.raisport.rai.it/news/eventi/euro2000/200006/30/395c9ee50200b/}}</ref> Дел Пјеро се издвојувал со одлична способност да одигра двојно додавање, со одличен [[дриблинг]] и асистенции за своите соиграчи;<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.sportmediaset.mediaset.it/calcio/calcio/articoli/66230/trofeo-berlusconi-vince-il-milan.shtml|title=Trofeo Berlusconi, vince il Milan|date=21 август 2011}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.ilsole24ore.com/art/notizie/2014-04-13/a-league-piero-assist-man-sydney-playoff-120107.shtml?uuid=AB1nHdAB|title=A-League: Del Piero assist-man, Sydney ai playoff|date=13 април 2014}}</ref> тој, исто така, е сметан за еден од најголемите специјалисти за изведување на [[Слободен удар|слободни удари]] на својата генерација,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.goal.com/it/news/2/serie-a/2009/01/13/1058402/lo-zio-mette-del-piero-sul-trono-delle-punizioni-juninho-%C3%A8|title=Lo Zio mette Del Piero sul Trono delle Punizioni ("Juninho è calato"), ma il merito è anche di Ibra: "Da quando non c'è più lui..."|date=13 јануари 2009}}</ref> за што претпочитал „растојание од дваесет метри од голот и директен удар, без било кој соиграч да ја допре топката“,<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1995/ottobre/24/Del_Piero_Tira_alla_Platini_co_0_951024456.shtml|title=Del Piero? Tira alla Platini|publisher=Corriere della Sera|date=24 октомври 1995|page=44|archiveurl=https://archive.is/20151106152619/http://archiviostorico.corriere.it/1995/ottobre/24/Del_Piero_Tira_alla_Platini_co_0_951024456.shtml}}</ref> најчесто наоѓајќи го вистинскиот пат на топката со искачување над живиот ѕид до голот на противникот. Тој е природен деснак, способен добро да шутира со обете нозе,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.lastampa.it/2010/09/17/sport/calcio/qui-juve/del-piero-e-l-elogio-del-sinistro-con-quel-piede-la-rete-piu-bella-VI9x9Ypm6DrpYG16qKttRM/pagina.html|title=Del Piero e l'elogio del sinistro: Con quel piede la rete più bella|author=Massimiliano Nerozzi|first=|date=17 септември 2010|work=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160315034305/http://www.lastampa.it/2010/09/17/sport/calcio/qui-juve/del-piero-e-l-elogio-del-sinistro-con-quel-piede-la-rete-piu-bella-VI9x9Ypm6DrpYG16qKttRM/pagina.html|archive-date=|dead-url=|access-date=}}</ref> а меѓу другот тој бил и одличен изведувач на [[Пенал (фудбал)|пенали]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.sportmediaset.mediaset.it/calcio/calcio/articoli/41606/rigori-e-punizioni-gli-specialisti.shtml|title=Rigori e punizioni: gli specialisti|last=|first=|date=10 септември 2010|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|access-date=}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.repubblica.it/2007/09/sezioni/sport/calcio/serie_a/giornata-4a/roma-juventus/roma-juventus.html|title=Roma harakiri, Juve concreta. Un pari in un match all'antica|date=23 септември 2007|}}</ref>

Во својата младост, Дел Пјеро играл во популарното „триденте“ (тројца напаѓачи) во [[4–3–3]] формацијата на тренерот [[Марчело Липи]], заедно со ветераните [[Џанлука Вијали]], [[Роберто Баџо]] или [[Фабрицио Раванели]], притоа најчесто бил користен како лев напаѓач или лево крило.<ref name="Alessandro the Great">{{citeнаведени newsвести|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/champions_league/2935372.stm|title=Alessandro the Great|work=BBC Sport|author1=Nada Grkinic|date=26 May 2003|access-date=8 November 2015}}</ref> Со доаѓањето на [[Зинедин Зидан]], кој ја зазел улогата на офанзивен играч од средниот ред, формацијата на Јувентус била промената во [[4-3-1-2]], а Дел Пјеро дејствувал во нападот како втор напаѓач заедно со уште еден поофанзивен играч, како [[Кристијан Виери]] најпрво а последователно со [[Филипо Инѕаги]].<ref name="Alessandro the Great"/> Откако изгубил дел од своето експлозивно темпо, брзина и агилност по неговата повреда во 1998 година, Дел Пјеро извршил режим на зајакнување на мускулите и тој презел покреативна улога, во комбинација со плејмејкерот Зидан, функционирајќи на слободна позиција, веднаш зад главниот напаѓач Инѕаги, под водството на [[Карло Анчелоти]], во формацијата 3–4–1–2.<ref name="Alessandro the Great"/><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.panorama.it/sport/calcio/zeman-juventus-tutte-le-dichiarazioni-in-14-anni-di-accuse/|title=Zeman-Juventus, tutte le dichiarazioni di "guerra"|publisher=Panorama|language=It|access-date=20 October 2014}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1998/novembre/07/Totti_piu_muscoli_servizio_della_co_0_9811078539.shtml|title=Totti, piu' muscoli al servizio della fantasia|publisher=Il Corriere della Sera|author1=Giorgio Rondelli|language=It|date=7 November 1998|access-date=22 April 2014}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести |url=https://www.repubblica.it/online/sport/dodicesima/crosetti/crosetti.html |title=Due lampi di Inzaghi la Juventus prova l'allungo |work=La Repubblica |language=It|last1=Crosetti |first1=Maurizio |date=4 December 1999 |access-date=11 November 2019}}</ref> иако бил обвинет од страна на некои медиуми за неисполнување на неговиот потенцијал по неговата повреда, поради намалениот број на постигнати голови,<ref name="eroi in bianconero">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.tuttojuve.com/gli-eroi-bianconeri/gli-eroi-in-bianconero-alessandro-del-piero-210813|title=Gli eroi in bianconero: Alessandro DEL PIERO|publisher=Tutto Juve|language=It|author=Stefano Bedeschi|access-date=9 December 2014}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://temi.repubblica.it/ilcentro-europei2008/2008/05/23/alex-del-piero/?printpage=undefined|title=Alex Del Piero|newspaper=La Repubblica|language=It|date=23 May 2008|access-date=12 May 2016}}</ref> тој успешно се прилагодил на својата нова креативна напаѓачка улога како играч кој обезбедувал асистенции за својте соиграчи.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.tuttojuve.com/altre-notizie/l-8-novembre-di-12-anni-fa-l-infortunio-ad-alex-del-piero-33608|title=L'8 novembre di 12 anni fa l'infortunio ad Alex Del Piero|publisher=Tutto Juve|language=It|author1=Federico Bettucci|date=8 November 2010|access-date=12 May 2016}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.repubblica.it/online/calcio/delpiero/delpiero/delpiero.html|title=La sorte si ricorda di Alex Pinturicchio risorge a Udine|newspaper=La Repubblica|language=It|date=5 May 2002|access-date=12 May 2016}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.lastampa.it/2014/02/21/sport/calcio/qui-juve/le-sette-vite-del-capitano-un-ebook-racconta-alex-del-piero-WU258LwrFalNzBpCJdo8WM/pagina.html|title="Le sette vite del capitano" un ebook racconta Alex Del Piero|newspaper=La Stampa|language=It|date=21 February 2014|access-date=12 May 2016}}</ref> Стилот на играње на Јувентус продолжил да се менува за време на вториот период на Липи на клупата на ''бјанконерите'' во 2001 година, но Дел Пјеро ја задржал својата улога како втор напаѓач иако често менувал позиции со замената на Зидан, [[Павел Недвед]], во слободна креативна улога пред средниот ред, или повремено на левата страна, во [[4-4–2]] формацијата во која главен центарфор бил [[Давид Трезеге]]; последователно тој има слична улога и под водството на Капело и подоцнежните тренери, па дури и повремено се користел во повеќе напаѓачка улога како главен напаѓач, иако често останувал и на клупата како замена заради неговата веќе поодмината возраст.<ref name="Alessandro the Great"/><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2002/matches/round=1639/match=1044119/postmatch/report/index.html|title=Madrid fall to brilliant Nedved|publisher=UEFA.com|date=15 May 2003}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.repubblica.it/online/calcio_partite/juveven/juveven/juveven.html|title=Del Piero e Trezeguet lanciano la sfida alla Roma|trans-title=Del Piero and Trezeguet launch their duel with Roma|newspaper=[[la Repubblica]]|language=It|date=13 December 2004|access-date=8 November 2015}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница |url=https://sport.sky.it/calcio/2018/04/12/lippi-idee-innovazioni-tattiche |title=Lipp-ip hurrà! Storia di idee tattiche nate da un sigaro |publisher=sport.sky.it |language=It|last1=Spinella |first1=Vanni |date=12 April 2018 |access-date=11 November 2019}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести |url=https://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/england/2328644/Five-football-teams-built-by-Fabio-Capello.html |title=Five football teams built by Fabio Capello |work=The Telegraph |last1=Lyttleton |first1=Ben |date=16 December 2007 |access-date=11 November 2019 }}</ref>

Посебен вид на гол, кој тој го постигнувал многу пати во својата кариера, со шут од левиот агол на шеснаесеттникот погодувајќи го далечниот од голот при што и дава многу [[Ефект на Магнус|ефе]] на топката, е колоквијално привлечен од спортскиот печат и објавен како гол ''[[Фудбалски глосар#Ала Дел Пјеро|ала Дел Пјеро]]'':<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1996/12/16/ragazzi-tirate-come-lui.html|title=Ragazzi, tirate come lui|last=|first=|date=16 декември 1996|work=|access-date=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|publisher=la Repubblica}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2005/10/17/del-piero-la-voglia-di-futuro-trent.html|title=Del Piero e la voglia di futuro, a trent'anni non si è decrepiti|author=Emanuele Gamba|first=|date=17 октомври 2005|journal=la Repubblica}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1997/marzo/02/soldatino_scherza_sul_gol_alla_co_0_9703029601.shtml|title=Il "soldatino" scherza sul gol alla Del Piero: "Alex ha imparato da me"|author=Stefano Agresti|first=|date=2 март 1997|work=|access-date=|archive-url=https://archive.is/20120707074714/http://archiviostorico.corriere.it/1997/marzo/02/soldatino_scherza_sul_gol_alla_co_0_9703029601.shtml|archivedate=|dead-url=|publisher=Corriere della Sera|page=43}}</ref> оваа дефиниција била воспоставена помеѓу 1995 и 1996 година, период во кој тогашниот новитет Дел Пјеро во неколку наврати постигнал голови со ваква завршница, дефинитивно покажувајќи се прво во Италија, а потоа и на европските терени. Терминот оттогаш често се користи за да се дефинираат постигнатите голови од страна и на други играчи, но на овој начин.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.ilpost.it/2012/05/15/i-gol-alla-del-piero/|title=I gol "alla Del Piero"|date=15 мај 2012}}</ref>

Во неговата подоцнежна кариера, постигнувањето на головите, Дел Пјеро најчесто ги славел трчајќи пред навивачите со раширени раце и со изваден јазик, на сличен начин како [[Мајкл Џордан]], исто така честопати скокајќи во воздухот со крената тупаница кон небото, или лизгајќи се на колена, додека страсно извикува пред публиката.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.tuttojuve.com/altre-notizie/le-10-perle-pia-belle-di-alessandro-del-piero-69725|title=Le 10 perle più belle di Alessandro Del Piero|trans-title=The 10 most beautiful pearls [goals] of Alessandro Del Piero|website=tuttojuve.com|publisher=Tutto Juve|language=It|author=Camillo Demichelis|date=9 November 2011|access-date=28 February 2015}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.tuttosport.com/foto/Calcio/Serie%20A/Juventus/2008/11/09-1132_1/Le+cinque+esultanze+%22magiche%22+di+Del+Piero|title=Le cinque esultanze "magiche" di Del Piero|trans-title=Del Piero's five "magical" goal celebrations|website=tuttosport.com|publisher=Tutto Sport|date=9 November 2008|access-date=28 February 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150402162456/http://www.tuttosport.com/foto/Calcio/Serie%20A/Juventus/2008/11/09-1132_1/Le+cinque+esultanze+%22magiche%22+di+Del+Piero|archive-date=2 April 2015|url-status=dead}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Primo_Piano/2007/10_Ottobre/17/ale.shtml|title=Del Piero per sempre Juve "Mai pensato di andar via"|newspaper=La Gazzetta dello Sport|language=It|date=17 October 2007|access-date=21 January 2015}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.repubblica.it/rubriche/temposcaduto/2014/12/04/news/del_piero_cos_no-102130495/|title=Del Piero, così no|newspaper=La Repubblica|language=It|date=4 December 2014|access-date=21 January 2015}}</ref>

Тој започнал да ја шутира топката во парохискиот камп во Сакон,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.corriere.it/cronache/09_marzo_30/delpiero_campetto_fumagalli_c809c740-1cfc-11de-aa2e-00144f02aabc.shtml|title=Le ruspe nel campetto di Del Piero|author=Marisa Fumagalli|date=30 март 2009}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1998/gennaio/04/Ronaldo_Del_Piero_cioe_massimo_ga_0_9801043381.shtml|title=Ronaldo vs Del Piero, cioè il massimo|publisher=La Gazzetta dello Sport|author=Germano Bovolenta|author2=Nicola Cecere|author3=Lodovico Maradei|date=4 јануари 1998}}</ref> за потоа да игра во екипата од родниот град, Сан Вендемјано, каде и покрај својата млада возраст тој веднаш ја истакнал својата вештина, дури и ако мајката сакала тој да игра како голман, за да се поти помалку и да не се разболи.<ref name=specialissimo>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.specialissimo.it/vip/del-piero.asp|title=Alex Del Piero}}</ref> Свештеникот на селото, кој исто така бил и во дејство на претседател на тимот, зборувал за младиот играч со некои извршни директори на {{Fb team (N) Padova}}, првично залудно поради заблудата која кај нив ја предизвикала малото тело и витката фигура на момчето.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1994/marzo/22/ragionier_Del_Piero_gol_350_co_0_94032213208.shtml|title=Il ragionier Del Piero: 5 gol in 350 minuti. "Pare anormale tanta è la sua normalità"|publisher=Corriere della Sera|author=Roberto Perrone|date=22 март 1994|page=43|archive-url=https://archive.is/20120702223306/http://archiviostorico.corriere.it/1994/marzo/22/ragionier_Del_Piero_gol_350_co_0_94032213208.shtml}}</ref>

Во меѓувреме, го направил своето деби во [[Серија А]] на 12 септември 1993 година, заменувајќи го [[Фабрицио Раванели]] во 74-тата минута од натпреварот {{Fb team (N) Foggia}}-Јувентус 1-1; три дена подоцна, во првото коло од Купот на УЕФА, тој го направил своето деби во [[УЕФА клупски натпреварувања|европските натпреварувања]], влегувајќи како замена во победата со 3-0 против [[ФК Локомотив Москва|Локомотив Москва]]. Една недела по своето деби во првенството, тој го постигнал својот прв гол за Јувентус, поставувајќи ги конечните 4-0 во победата на домашен терен над {{Fb team (N) Reggiana}}.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1993/settembre/20/Juve_gioca_poker_con_Reggiana_co_0_93092014042.shtml|title=la Juve gioca a poker con la Reggiana|publisher=Corriere della Sera|author=Franco Melli|author2=Stefano Agresti|date=20 септември 1993|page=41|archiveurl=https://archive.is/20120707083851/http://archiviostorico.corriere.it/1993/settembre/20/Juve_gioca_poker_con_Reggiana_co_0_93092014042.shtml}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=1148011|title=Via col gol Del Piero: è solo l'inizio|publisher=La Stampa|date=20 септември 1993|editor=Torino|page=3|archiveurl=https://archive.is/20120526080353/http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=1148011}}</ref> На 20 март 1994 година, тој постигнал [[хет-трик]] во победата со 4-0 над {{Fb team (N) Parma}}: од тој момент, Дел Пјеро бил користен со поголем континуитет.<ref name=TrePassiNelFuturoJuve>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1994/marzo/21/Del_Piero_tre_passi_nel_co_0_94032115764.shtml|title=Del Piero, tre passi nel futuro Juve|publisher=Corriere della Sera|author=Roberto Perrone|author2=Stefano Agresti|author3=Carlo Grandini|date=21 март 1994|page=38|archiveurl=https://archive.is/20120526080358/http://archiviostorico.corriere.it/1994/marzo/21/Del_Piero_tre_passi_nel_co_0_94032115764.shtml}}</ref> На крајот од неговата прва сезона во црно-белиот дрес, која била поделена меѓу младинците и првиот тим, тој направил вкупно 14 настапи комбинирано меѓу првенството, Купот на Италија и Купот на УЕФА, и притоа постигнал 5 гола, сите во Серија А.<ref name=TrePassiNelFuturoJuve/>

Во летото 1994 година, управниот одбор на Јувентус бил променет, со доаѓањето на [[Антонио Гираудо]], [[Роберто Бетега]] и [[Лучано Моџи]], кои му ја довериле екипата на новиот тренер [[Марчело Липи]]. За време на сезоната 1994-1995, тој го постигнал својот прв гол во Европа, на 13 септември во натпреварот од Купот на УЕФА против {{Fb team (N) CSKA Sofia}} што завршил со резултат 3-2 за бугарскиот тим; голот сепак бил залуден - бидејќи судот за европската спортска правда го поништил резултатот постигнат на теренот поради нерегуларното учество на бугарскиот играч [[Петар Михтарски]], доделувајќи му победа на Јувентус на зелената маса од 3-0 - но сепак истиот е сметан во статистиката на УЕФА. На 4 декември, во натпревар од првенството, тој го постигнал голот со кој му овозможил на својот тим да дојде до кам-бек победа против {{Fb team (N) Fiorentina}} 3-2:<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1994/dicembre/05/Juventus_stravince_misura_co_0_9412059321.shtml|title=La Juventus stravince di misura|publisher=Corriere della Sera|author=Giancarlo Padovan|author2=Stefano Agresti|date=5 декември 1994|page=38|archiveurl=https://archive.is/87Qs}}</ref> гол кој со својата убавина останал меѓу најпознатите,<ref name="Fiorentina">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.goal.com/it/news/2/serie-a/2014/12/04/6763322/sono-passati-ventanni-il-41294-lo-storico-goal-di-del-piero-alla-|title=Sono passati vent'anni: il 4/12/94 lo storico goal di Del Piero alla Fiorentina|date=4 декември 2014}}</ref> оној што „во ретроспектива“ дефинитивно останал во центарот на вниманието, а во 2017 година бил избран од навивачите на Јувентус, по повод 120-годишнината на клубот, како најдобар во историјата на Јувентус. Во сезоната која оставила длабок траг во неговиот развој како играч - благодарение и на сериозната повреда на [[Роберто Баџо]] која му овозможила повеќе простор за играње во контитнуитет -, тој станал италијански шампион и освојувач на Купот на Италија, а во март 1995 година го направил и своето деби за репрезентацијата.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1994/dicembre/27/Baggio_Pallone_oro_sente_solo_co_0_94122714160.shtml|title=Baggio, l'ex "Pallone d'oro" si sente solo|journal=Corriere della Sera|author=Stefano Agresti|date=27 декември 1994|page=36|archiveurl=https://archive.is/wTVDF}}</ref>

Во сезоната 1995-1996, Јувентус, како од лични, така и од економски причини, решиле да се фокусираат на него, и затоа му дозволиле на Роберто Баџо да си замине, нешто што предизвикало збунетост кај навивачите и медиумите поради ризикот да му се довери толку голема улога во тимот на дваесетгодишник кој, колку и да бил талентиран и да ветувал, сепак имал уште многу да докажува.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2003/aprile/26/Juve_attenta_torna_Baggio_ga_0_0304261288.shtml|title=Juve attenta, torna Baggio|publisher=La Gazzetta dello Sport|author=Giovanni Battista Olivero|date=26 април 2003}}</ref>

На 13 септември Дел Пјеро го постигнал својот прв гол во [[УЕФА Лига на шампиони 1995/96|Лигата на шампионите]] против {{Fb team (N) Borussia Dortmund}}, со прецизен удар во далечниот агол што ќе стане негов специјалитет.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1997/aprile/26/Del_Piero_fiore_maggio_ga_0_9704261072.shtml|title=Del Piero, fiore di maggio|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=26 април 1997}}</ref> За време на оваа сезона тој понудил важни настапи и одлични перформанси во најсилното европско клупско натпреварување, постигнувајќи гол во 5 последователни натпревари - рекорд за еден играч на Јувентус (подоцна изедначен само од [[Алваро Мората]] дваесет години подоцна) -:<ref name="Morata" >{{Наведена мрежна страница|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Champions-League/30-09-2015/morata-come-piero-quinto-gol-fila-champions-130331136841.shtml|title=Morata come Del Piero: quinto gol di fila in Champions|date=30 септември 2015}}</ref> а својот 13-ти и последен гол за него во сезоната, го постигнал од слободен удар во реванш четвртфиналниот натпревар против {{Fb team (N) Real Madrid}} на 20 март 1996 година, што им овозможило на фудбалерите од Торино да влезат во полуфиналето на Лигата на шампионите, каде го совладале {{Fb team (N) Nantes}}. На 22 мај, Дел Пјеро го започнал во стартната постава на Јувентус финалето во [[Рим]] против {{Fb team (N) Ajax}}, во кое ''бјанконерите'' ги совладале холанѓаните со 4-2 по [[Изведување пенали (фудбал)|изведување на пенали]], откако по 120 минути резултатот гласел 1-1.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://it.uefa.com/uefachampionsleague/history/season=1995/index.html|title=1995/96: Juve sul tetto d'Europa|date=22 мај 1996}}</ref><ref>{{YouTube|id=t615KRrQx8Y|title=22/05/1996 - Champions League - Juventus-Ajax 1-1 (5-3)|editor=Juventus Football Club|date=22 мај 2011}}</ref> Истата година тој ја освоил и неговата прва титула во [[Суперкуп на Италија|Суперкупот на Италија]] давајќи асистенција за голот на Вијали против Парма. Тој ја завршил сезоната играјќи во сите натпревари во кои бил на располагање, ја добил [[Браво награда]]та за 1996 година, која се доделува на најдобриот играч под 21-годишна возраст во Европа, и завршил на четвртото место во вкупниот пласман за [[Златна топка|Златната топка]] во 1995 и 1996 година.

Во сезоната 1996-1997, во ноември, со еден од своите голови му помогнал на Јувентус да обезбеди место во четвртфиналето на Лигата на шампионите носејќи им ја нивната четврта победа во групната фаза, совладувајќи го {{Fb team (N) Manchester United}} со 1-0: дотогаш ниту една италијанска екипа не победила на стадионот [[Олд Трафорд]].<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1997/ottobre/01/Del_Piero_forza_del_passato_ga_0_9710013139.shtml|title=Del Piero la forza del passato|publisher=La Gazzetta dello Sport|author1=Salvatore Lo Presti|author2=Lodovico Maradei|date=1 октомври 1997}}</ref> Исто така на 26 ноември 1996 година, тој го реализирал одлучувачкиот погодок во [[Интерконтинентален куп 1996|Интерконтиненталниот куп]] со кој Јувентус го совладал јужноамериканскиот шампион {{Fb team (N) River Plate}} со 1-0; тој подоцна постигнал гол и во трет интернационален куп во помалку од една година, постигнувајќи два гола и две асистенции против {{Fb team (N) Paris Saint-Germain}} во [[Суперкуп на УЕФА 1996|двомечот од Суперкупот на Европа]]. Потоа, тој се здобил со мускулна повреда во пределот на бутот на десната нога, што го извадила од терените два месеци.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1997/aprile/30/Del_Piero_rinnova_passaporto_ga_0_970430035.shtml|title=Del Piero rinnova il passaporto|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=30 април 1997}}</ref>

Во мај 1997 година, тој го одиграл второто последователно финале во Лигата на шампионите, влегувајќи како замена во второто полувреме, додека Јувентус губел со 2-0 од Борусија Дортмунд (Липи често претпочитал да го задржи на клупата, откако се опоравил од повредата):<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1997/maggio/29/Peccato_resta_anno_eccezionale__co_0_9705299999.shtml|title="Peccato, ma resta un anno eccezionale"|publisher=Corriere della Sera|author=Roberto Perrone|date=29 мај 1997|page=40|archiveurl=https://archive.is/20120707135100/http://archiviostorico.corriere.it/1997/maggio/29/Peccato_resta_anno_eccezionale__co_0_9705299999.shtml}}</ref> веднаш по влегувањето во игра тој постигнал гол со пета на асистенција на [[Ален Бокшиќ]], негов 15-ти и последен во сезоната, но сепак тој не бил доволен за ''бјанконерите'' да го избегнат поразот во [[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1997 годината|финалето]], загубено со конечен резултат 3-1. Сепак, на крајот на сезоната го освоил своето второ скудето и бил најдобар стрелец на екипата.

За време на [[ФК Јувентус сезона 1997-1998|сезоната 1997-1998]], Дел Пјеро станал референтна точка во Јувентус. Во текот на летото 1997, тој исто така добил нов партнер во нападот, [[Филипо Инѕаги]], со кого претставувале најдобриот тандем во Италија за време на оваа сезона. Сезоната ја отворил со освојување на нова титула во [[Суперкуп на Италија 1997|Суперкупот на Италија]]. На 1 октомври 1997 година, тој постигнал гол на гостувањето кај Манчестер Јунајтед, што бил четвртиот најбрз во историјата на Лигата на шампионите, постигнат по само 20 секунди и 12 стотинки.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://it.eurosport.yahoo.com/blog/top-flop/top-10-dei-gol-pi%C3%B9-veloci-champions-200516236--spt.html|title=La Top 10 dei gol più veloci della Champions|date=2 април 2013}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2008/agosto/08/Del_Piero_del_tempio_sono_ga_10_080808042.shtml|title=Del Piero re del tempio «Mi sono commosso»|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=8 август 2008}}</ref> Во меѓувреме во [[Серија А 1997-1998|Серија А]], на 21 декември 1997, тој го постигнал својот втор хет-трик во кариерата во победата со 5-2 на домашен терен над {{Fb team (N) Empoli}}. На 1 април 1998 година, во победата со 4-1 на домашен терен против {{Fb team (N) Monaco}}, тој го постигнал својот прв хет-трик во европските купови што му овозможил да го надмине [[Мишел Платини]] по бројот на голови во Лигата на шампионите, станувајќи најдобар стрелец на Јувентус во ова натпреварување.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www2.raisport.rai.it/news/rubriche/coppe978/199804/01/3522a0fb0279e/|title=Juventus 4-1 Monaco|date=1 април 1998|archiveurl=https://www.webcitation.org/6BcQWJBU9?url=http://www2.raisport.rai.it/news/rubriche/coppe978/199804/01/3522a0fb0279e/}}</ref> Тој постигнал 5 гола во групната фаза и уште 5 гола во нокаут фазата, завршувајќи како најдобар стрелец во [[УЕФА Лига на шампиони 1997/98|Лигата на шампионите]] и отворајќи го патот за својот тим кон шестото финале во клупската историја. Сепак, во [[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1998 година|финалето]] во кое Јувентус загубил со 1-0 од [[ФК Реал Мадрид|Реал Мадрид]], тој не можел многу да му помогне на својот клуб, пред се поради тоа што не бил целосно закрепнат од претходната повреда.<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Bruno Bartolozzi|author2=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1998/maggio/22/ansia_per_Del_Piero_ga_0_9805227687.shtml|title=in ansia per Del Piero|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=22 мај 1998}}</ref> Во Серија А, тој постигнал највисоки дотогаш во кариерата 21 гол, помагајќи им на торинезите да го освојат 25-тото скудето во историјата на клубот. Посебно запаметен останал голот во [[Дерби на Италија|Дербито на Италија]] на 28 април против {{Fb team (N) Inter}}, единствениот конкурент на ''бјанконерите'' во оваа сезона, со кој му донел победа на својот тим со 1-0 и одлучувачка предност при освојувањето на титулата.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.goal.com/en/news/10/italy/2009/04/20/1219294/scudetto-of-1998-belongs-to-inter-not-juventus-gigi-simoni|title=Scudetto of 1998 Belongs To Inter, Not Juventus – Gigi Simoni|publisher=Goal.com|date=20 April 2009}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://archiviostorico.corriere.it/1998/aprile/27/Juve_scudetto_dei_veleni_vicino_co_0_9804271357.shtml|title=Juve, lo scudetto dei veleni e' vicino|publisher=Il Corriere della Sera|language=Italian|date=27 April 1998|access-date=5 December 2014}}</ref>

Сезоната 1998-1999 ја започнал со гол против {{Fb team (N) Lazio}} во [[Суперкуп на Италија 1998|Суперкупот на Италија]], што не бил доволен за Јувентус да го освои трофејот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://archiviostorico.corriere.it/1998/agosto/30/Lazio_una_Supercoppa_aspettando_Vieri_co_0_9808305771.shtml|title=Lazio, una Supercoppa aspettando Vieri|publisher=Il Corriere della Sera|language=Italian|author1=Giancarlo Padovan|author2=Stefano Agresti|date=30 August 1998|access-date=26 August 2015}}</ref> Сè уште борејќи се со последиците од повредата претрпена во завршницата од претходната сезона, Дел Пјеро се мачел да влезе во вистинската форма: исто така да се внесе поголема доверба во него, во натпреварот на домашен терен против {{Fb team (N) Cagliari}} на 20 септември 1998 година, во отсуство на регуларниот капитен [[Антонио Конте]], соблекувалната одлучила токму нему да му ја довери капитенската лената, која ја носел за прв пат во кариерата.<ref name="capitano">{{citeнаведени newsвести|author=Paolo Vergnano|url=http://www.archiviolastampa.it/component/option,com_lastampa/task,search/mod,libera/action,viewer/Itemid,3/page,29/articleid,0563_01_1998_0259_0031_7535908/|title=«Alex, il nostro capitano sei tu»|publisher=La Stampa|date=21 септемри 1998|page=29}}</ref> Со изминувањето на неделите, се чинеше дека напаѓачот ја пронашол формата од најдобрите времиња, постигнувајќи го првиот гол за сезоната на гостувањето кај {{Fb team (N) Vicenza}} (1-1) на 18 октомври 1998. Една недела подоцна, тој со својот гол, како и во претходната сезона го одлучил [[Дерби на Италија|Дербито на Италија]] против Интер кое Јувентус го добил одново со минимални 1-0. Сепак, на 8 ноември, во натпреварот против {{Fb team (N) Udinese}}, во обид да постигне гол, тој налетал на еден противнички играч по што се здобил со уште посериозна повреда на левото колено,<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/1998/novembre/10/Campionato_gia_finito_per_Del_co_0_9811107957.shtml|title=Campionato già finito per Del Piero infortunato|publisher=Corriere della Sera|date=10 ноември 1998|page=1|archiveurl=https://archive.is/20120526080403/http://archiviostorico.corriere.it/1998/novembre/10/Campionato_gia_finito_per_Del_co_0_9811107957.shtml}}</ref> која подоцна била дијагностицирана како [[повреда на предниот вкрстен лигамент]]: инцидентот го принудил да изврши операција во САД после која била предвидена 9-месечна пауза за рехабилитација.<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Gianni Merlo|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1998/novembre/23/Del_Piero_Vail_mercoledi_intervento_ga_0_9811237972.shtml|title=Del Piero a Vail, mercoledì l'intervento|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=23 ноември 1998}}</ref> Со тоа сезоната ја завршил по само 8 натпревари. Без него сезоната на Јувентус тргнала низ брдо, и клубот завршил на разочарувачкото седмо место во лигата, додека патот во Лигата на шампионите го завршиле во полуфиналето против Манчестер Јунајтед, кој се покажал способен да ја надополни негативата од два гола постигнати од [[Филипо Инѕаги]] на Деле Алпи; ''бјанконерите'', исто така, ја пропуштиле и директната квалификација за Купот на УЕФА за следната сезона, добиена подоцна преку освојувањето на [[Интертото куп 1999|Интертото купот]] во летото 1999. Слабиот пласман во лигата, донел и промена на клупата на Јувентус каде тренерот Липи бил отпуштен и заменет со [[Карло Анчелоти]].

Во меѓувреме, на 29 јуни, по долгите преговори поврзани со ангажманот и правата на играчот,<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|author2=Salvatore Lo Presti|author3=Franco Arturi|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/giugno/18/Del_Piero_Juventus_Stop_alla_ga_0_9906185300.shtml|title=Del Piero Juventus Stop alla trattativa|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=18 јуни 1999}}</ref><ref name=faccia>{{citeнаведени newsвести|author=Antonello Capone|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/aprile/24/Juventus_Del_Piero_questione_faccia_ga_0_990424878.shtml|title=Juventus-Del Piero questione di faccia|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=24 април 1999}}</ref> тој конечно потпишал обновување на договорот со Јувентус, со економско прилагодување што му донело плата од 10 милијарди лири годишно, што го направило најплатениот фудбалер на светот во тоа време.<ref name=faccia/><ref>{{citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|author2=Germano Bovolenta |author3=Antonello Capone|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/giugno/30/Del_Piero_emozioni_oro_ga_0_9906306598.shtml|title=Del Piero emozioni d'oro|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=30 јуни 1999}}</ref> Чекањето за неговото враќање на терените довело [[Џани Ањели]] да го нарече ''[[Чекајќи го Годо|Годо]]''.<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Maurizio Crosetti|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2000/08/24/telenovela-del-piero-chiamatelo-godot.html|title=Telenovela Del Piero, chiamatelo Godot|publisher=la Repubblica|data=24 август 2000}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|author=Monica Colombo|url=http://archiviostorico.corriere.it/2000/agosto/24/Agnelli_ribattezza_Del_Piero_Adesso_co_0_0008245559.shtml|title=Agnelli ribattezza Del Piero|publisher=Corriere della Sera|date=24 август 2000|page=41|archiveurl=https://archive.is/20120707023626/http://archiviostorico.corriere.it/2000/agosto/24/Agnelli_ribattezza_Del_Piero_Adesso_co_0_0008245559.shtml}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/2001/agosto/13/Agnelli_Del_Piero_deve_svegliarsi_co_0_0108138720.shtml|author=Roberto Perrone|title=Agnelli: "Del Piero deve svegliarsi"|publisher=Corriere della Sera|date=13 август 2001|page=35|urlarchivio=https://archive.is/20140315184324/http://archiviostorico.corriere.it/2001/agosto/13/Agnelli_Del_Piero_deve_svegliarsi_co_0_0108138720.shtml}}</ref>

Враќајќи се по повредата, под водството на Анчелоти, тој донел одлучувачки придонес, со головите и асистенциите, за победата во [[Интертото куп 1999|Интертото купот]].<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Marco Ansaldo|url=http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=2441626|title=Del Piero, il ritorno del folletto|publisher=La Stampa|editor=Torino|page=25|date=2 август 1999|archiveurl=https://archive.is/20120707015321/http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=2441626}}</ref><ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Alberto Cerruti|author2=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/agosto/11/Riecco_Juve_fantasia_ga_0_9908111555.shtml|title=Riecco la Juve fantasia|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=11 август 1999}}</ref><ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Paolo Condò Paolo|author2=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/agosto/25/aria_coppe_Conte_scatena_ga_0_9908257521.shtml|title=Se c'è aria di coppe Conte si scatena|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=25 август 1999}}</ref> Со освојувањето на трофејот, победувајќи го [[ФК Рен|Рен]] во финалето, Јувентус станал првиот и сеуште е единствениот клуб во Европа кој ги освоил сите шест клупски натпреварувања на УЕФА. Иако ги започнал сите 34 првенствени натпревари, во текот на сезоната тој не играл на истото ниво на кое ги навикнал навивачите на ''бјанконерите'' во минатото, до тој степен што ги разгори сомнежите за неговите шанси за целосно закрепнување од повредата.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/ottobre/13/Del_Piero_conosce_turnover_ga_0_9910133294.shtml|title=Del Piero conosce il turnover|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=13 октомври 1999}}</ref><ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2000/gennaio/24/Ancelotti_scudo_Del_Piero_ga_0_0001246821.shtml|title=Ancelotti fa scudo a Del Piero|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=24 јануари 2000}}</ref> Тој сепак успеал да постигне 12 сезонски погодоци (иако многу од нив од пенал) и да подели уште 20 асистенции, вклучувајќи 14 од нив во Серија А (најдобар „асистент" во првенството<ref>{{Наведена мрежна страница|language=en|url=http://www.football-lineups.com/tourn/Serie_A_1999-2000/stats/top_goal_scorers/|title=Serie A 1999-2000 Top Goal Scorers}}</ref>) Скудетото во оваа сезона, по поразот на Јувентус кај {{Fb team (N) Perugia}} во последното коло од првенството, и покрај многуте контроверзии,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.ilsussidiario.net/News/Calcio-e-altri-Sport/2011/4/21/CALCIO-Tutto-su-Perugia-Juventus-del-2000-nella-rubrica-La-tribu-del-pallone-/170212/|title=Tutto su Perugia-Juventus del 2000 nella rubrica "La tribù del pallone"|date=21 април 2011}}</ref> отишло кај Лацио, кои триумфирале со само еден бод повеќе од пиемонтезите.

Во сезоната 2000-2001, на 18 февруари, за време на натпреварот против {{Fb team (N) Bari}}, тој постигнал гол кој го прославил со солзи во знак на посветеност кон неговиот татко, кој починал неколку дена пред тоа.<ref>{{Наведена мрежна страница|author=Ludovica Rampoldi|url=http://www.sport.it/articoli/2001/02/20/61095.php|title=Un gol alla Del Piero|date=20 февруари 2001|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081208160048/http://www.sport.it/articoli/2001/02/20/61095.php}}</ref> Оваа епизода претставувала нов предводник во неговата кариера: тој одиграл позитивно финале на сезоната и од тој момент пронашол доверба во своите квалитети.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Ludovica Rampoldi|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2001/03/17/del-piero-torna-leader-restero-alla-juventus.html|title=Del Piero torna leader: "Resterò alla Juventus"|publisher=la Repubblica|date=20 февруари 2001}}</ref> Јувентус повторно го затворил првенството на второто место.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2001/maggio/07/mancato_colpo_del__ga_0_0105071966.shtml|title=«È mancato il colpo del k.o.»|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=7 мај 2001}}</ref>

Во сезоната 2004-2005 улогата на постојан стартер во Јувентус била доведена во прашање со доаѓањето на [[Златан Ибрахимовиќ]] и пред се со решенијата на новиот тренер [[Фабио Капело]], кој често го оставал на клупата<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.tuttosport.com/calcio/serie_a/milan/2009/01/27-16416/Capello:+%C2%ABScudetti+tolti+alla+Juve%3F+Sono+vinti+sul+campo%C2%BB|title=Capello: "Scudetti tolti alla Juve? Sono vinti sul campo"|date=27 јануари 2009|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304110933/http://www.tuttosport.com/calcio/serie_a/milan/2009/01/27-16416/Capello:+%C2%ABScudetti+tolti+alla+Juve%3F+Sono+vinti+sul+campo%C2%BB}}</ref> и со кои играчот никогаш немал оптимален однос од гледна точка на тренерскиот избор.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/2005/maggio/29/Capello_prepara_valigie_Del_Piero_co_9_050529019.shtml|title=Capello prepara le valigie a Del Piero|publisher=Corriere della Sera|author=Roberto Perrone|data=29 maggio 2005|p=41|urlarchivio=https://archive.is/20120629055622/http://archiviostorico.corriere.it/2005/maggio/29/Capello_prepara_valigie_Del_Piero_co_9_050529019.shtml|urlmorto=sì}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.corriere.it/2006/agosto/27/Capello_piu_bravo_ragione_Del_co_9_060827035.shtml|title="Capello? È il più bravo". "No, ha ragione Del Piero"|publisher=Corriere della Sera|author=Giancarla Ghisi|date=27 agosto 2006|page=42|archiveurl=https://archive.is/20120629055620/http://archiviostorico.corriere.it/2006/agosto/27/Capello_piu_bravo_ragione_Del_co_9_060827035.shtml}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.repubblica.it/2004/j/sezioni/sport/calcio/serie_a/capelloalex/capelloalex/capelloalex.html|title=Capello scuote Del Piero "Se ha dei dubbi resti fuori"}}</ref> Сезоната ја завршил со вкупно 17 постигнати голови во сите турнири, и повторно бил најдобар стрелец на клубот за сезоната. Во последниот првенствен натпревар на 29 мај го постигнал воведниот гол против {{Fb team (N) Cagliari}} во победата со 4-2, освојувајќи нова титула во лигата која подоцна на Јувентус ќе му биде одземена.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.repubblica.it/2005/e/sezioni/sport/calcio/serie_a/38giornata/juventuscagliari1/juventuscagliari1.html|title=La Juve festeggia lo scudetto. Poker al Cagliari di Zola|date=29 мај 2005}}</ref> Во текот на сезоната тој ги престигнал [[Феличе Борел]]<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.juworld.net/giocatori-scheda.asp?idgiocatore=254|title=Profilo Felice Placido Borel II}}</ref> и [[Омар Сивори]]<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.juworld.net/giocatori-scheda.asp?idgiocatore=406|title=Profilo Omar {{Sic|Sivori}}}}</ref> на листата на најдобрите стрелци во историјата на Јувентус, пробивајќи се на третото место.

На 12 февруари 2006 година, влегувајќи како замена за Ибрахимовиќ, тој го постигнал победничкиот гол во Дербито на Италија на Сан Сиро од слободен удар, консолидирајќи го маршот на Јувентус кон освојување на титулата.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.corriere.it/Speciali/Extra/2005/Campionato/articoli/giornata25/index.shtml|title=La Juve prenota lo scudetto, Inter battuta 2-1|date=13 февруари 2006}}</ref> Тој го затворил шампионатот со гол против {{Fb team (N) Reggina}} и славел уште една првенствена титула, кој по аферата ''[[Калчополи]]'' ФИГК ќе ја додели на трето рангираниот Интер. Тој постигнал вкупно 20 гола за време на сезоната 2005-2006, од кои 3 во [[УЕФА Лига на шампиони 2005/06|Лигата на шампионите]], 5 во [[Фудбалски куп на Италија 2005-2006|Купот на Италија]], каде завршил како најдобар стрелец, и 12 во лигата, иако играл како стартер во само 17 од вкупно 38-те натпревари на ''бјанконерите''. Неговото место во репрезентацијата останало во сомнеж поради добрите настапи на другите италијански напаѓачи,<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2005/06/06/totti-del-piero-cassano-vieri-scatta-la.html|title=Totti, Del Piero, Cassano, Vieri scatta la corsa per i Mondiali|publisher=la Repubblica|date=6 јуни 2005}}</ref> но тој сепак добил повик за [[Светско првенство во фудбал 2006|Светското првенство 2006]].

Во сезоната 2007-2008 тој продолжил да ги полни противничките мрежи, овој пат во Серија А. На 3 септември му била доделена наградата [[Golden Foot]] за 2007 година, победувајќи ги [[Роберто Карлос]] и [[Дејвид Бекам]].<ref>{{Citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2007/settembre/04/Ale_vince_Golden_Foot_2007_ga_10_070904042.shtml|title=Ale vince il Golden Foot 2007 Premiato dal principe Alberto|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=4 септември 2007}}</ref>

На 6 април 2008, играјќи го натпреварот број 553, тој станал играчот со најмногу настапи во историјата на клубот од Торино, надминувајќи го Ширеа.<ref>{{Cite web|author=Andrea Tabacco|url=https://it.eurosport.yahoo.com/07042008/45/serie-donadoni-piero-merita-nazionale.html|title=Donadoni, Del Piero merita la Nazionale|date=7 април 2008}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/SerieA/Squadre/Juventus/Primo_Piano/2008/03_Marzo/24/delpiero.shtml|title=Del Piero, 552 senza tempo|newspaper=La Gazzetta dello Sport|language=Italian|date=24 March 2008|access-date=13 May 2015}}</ref>

Пред последниот натпревар од првенството, гостувањето на [[Стадионот Лујџи Ферарис|Мараси]] кај {{Fb team (N) Sampdoria}} на 17 мај, тој ја открил својата намера да ја освои титулата најдобар стрелец во Серија А заедно со соиграчот Трезеге, со кого бил изедначен на врвот на листата на стрелците со 19 погодоци.<ref>{{Cite web|author=Francesco Bramardo|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/SerieA/Squadre/Juventus/Primo_Piano/2008/05_Maggio/16/delpierotrezeguet.shtml|title=Del Piero-Trezeguet: in coppia è bello|date=16 мај 2008}}</ref> Откако тој го отворил резултатот во 6-тата минута, во 15-тата изнудил пенал, кој, верен на својата цел, го оставил на својот соиграч, а откако Трезеге го претворил во гол повторно се изедначил со Дел Пјеро - двајцата по 20 гола; подоцна, по една соло акција, тој бил соборен во шеснаесеттникот во 68-мата минута заработувајќи нов удар од единаесет метри, кој овој пат самиот тој го извел, а реализацијата му донела осамено прво место кај стрелците.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Luca Curino|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2008/maggio/18/Samp_Juve_show_Super_Del_ga_10_080518073.shtml|title=Samp-Juve show Super Del Piero è il re del gol|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=17 мај 2008}}</ref>

На 10 март, во реванш натпреварот од осминафиналето на Лигата на шампионите против {{Fb team (N) Chelsea}}, тој постигнал гол за моментално водство на ''бјанконерите'' од 2-1, но тие потоа биле елиминирани од натпреварувањето од англискиот претставник.<ref>{{Cite web|url=http://www.gazzetta.it/Speciali/Italia_Inghilterra/Primo_Piano/2009/03/10/juvechelsea.shtml|title=Juve, cuore da Champions ma passa il Chelsea: 2-2|date=10 март 2009}}</ref> Тој го запишал своето 115-то учество во меѓународните натпреварувања, или 111-то ако се бројат само европските купови, во дресот на Јувентус, што претставува рекорд. На 10 мај 2009, во натпреварот на Сан Сиро против Милан што завршил 1-1, тој влегол во игра од клупата за резерви на 20 минути пред крајот со што го одбележал својот 600-ти настап во дресот на Јувентус.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Luca Curino|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2009/maggio/08/600_volte_Del_Piero_Mai_ga_10_090508020.shtml|title=600 volte Del Piero Mai nessuno come lui nella Juve|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=8 мај 2009}}</ref> Една недела подоцна, на 17 мај, со 397-миот настап во Серија А во црно-белиот дрес, тој се изедначил со Ширеа. На 31 мај, му била доделена „сребрена топка“ на Олимпико во Торино во знак на признание за најкоректниот фудбалер за сезоната 2008-2009.<ref>{{Cite web|url=http://www.ussi.it/index.php?option=com_content&task=view&id=1028&Itemid=18|title=La consegna del Pallone d'Argento a Del Piero|date=29 септември 2009}}</ref>

Поради повреда Дел Пјеро го пропуштил почетокот на новата сезона, а своето деби го имал на 27 септември 2009 година, влегувајќи во последните минути од натпреварот Јувентус-{{Fb team (N) Bologna}} (1-1), со што ја преминал целната линија од 400 настапи во Серија А.<ref>{{Cite web|author=Riccardo Pratesi|url=http://www.gazzetta.it/Calcio/SerieA/Juventus/27-09-2009/trezegol-poi-calo-501422831873.shtml|title=Non basta il solito Trezegol|date=27 септември 2009}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2009/settembre/28/Juve_stop_Sorpasso_mancato_Rimonta_ga_10_090928020.shtml|title=Juve stop Sorpasso mancato Rimonta Bologna|author=Luigi Garlando|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=28 септември 2009}}</ref> На 1 октомври за време на тренинг тој повторно се повредил, здобивајќи се со оптеретување на мускулот од прв/втор степен на левата бутина, исто како и претходната повреда.<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Giampiero Timossi|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2009/ottobre/02/Ahi_Del_Piero_Juve_perde_ga_10_091002015.shtml|title=Ahi Del Piero!|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=2 октомври 2009}}</ref> На средина на сезоната, поради овие повреди, тој го завршил првиот дел од првенството без постигнат гол (за прв пат откако играл за екипата на Јувентус).<ref>{{cite web|author=Massimiliano Nerozzi|url=http://www.lastampa.it/sport/cmsSezioni/quijuve/201001articoli/24577girata.asp|title=Del Piero scomparso nell'anno del Dieci|date=9 јануари 2010}}</ref>

На 30 октомври 2010 година, во победата со 1-2 на гостувањето кај Милан, тој го постигнал вториот гол за својот тим со што го надминал Џампјеро Бониперти како играч со најмногу голови за Јувентус во Серија А со 179 погодоци. Гостинскиот натпревар против Каљари на 5 февруари, го донел до бројот од 444 настапи во Серија А, надминувајќи го клупскиот рекорд поставен повторно од Бониперти.<ref>Првично се сметало дека и Џампјеро Бониперти има 444 настапи, но многу години подоцна било откриено дека за време на натпреварот одигран на 13 мај 1951 година против {{Fb team (N) Udinese}} играчот никогаш не излегол на теренот, и дека наместо него играл [[Карл Аге Хансен]], cfr. {{cite web|url=http://www.myjuve.it/stagione-1950-51-juventus/campionato_serie_a-juventus-udinese-1-1-1134.aspx|title=Campionato Serie A 1950/51: Juventus-Udinese 1-1 13/05/1951}}</ref> Тој ја завршил сезоната со 11 голови и 6 асистенции што го направиле најдобар сезонски стрелец на Јувентус по деветти пат во кариерата. На 5 мај 2011 година, тој потпишал нов едногодишен договор со Јувентус во трајност до 30 јуни 2012 година.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.juventus.com/wps/portal/en/news/5maggio2011_DP_RINNOVO/|title=Del Piero renews contract at new stadium!|work=Juventus F.C.|date=5 May 2011|access-date=6 May 2011}}</ref>

[[ФК Јувентус сезона 2011-2012|Сезоната 2011-2012]] во Јувентус започнала со изборот на [[Антонио Конте]] за нов тренер на тимот (поранешниот капитен на тимот пред помалку од десет години порано), како и со дебито на [[Стадион Јувентус|новиот стадион]] на Јувентус, благодарение на што Дел Пјеро може да се пофали со рекордот дека има играно и постигнато голови на четири различни домашни терени на Јувентус. На 18 октомври 2011 година, клубот потврдил дека оваа сезона ќе биде последната на Дел Пјеро во дресот на Јувентус.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.skysports.com/story/0,19528,12876_7249158,00.html|title=Juve not retaining Del Piero|work=Sky Sports|date=18 октомври 2011|access-date=19 октомври 2015}}</ref>

На 20 јануари 1993 година, под водство на [[Чезаре Малдини]] го направил своето деби за [[Фудбалска репрезентација на Италија под 21 година|италијанската репрезентација под 21 година]] во [[Пријателски натпревар|пријателскиот натпревар]] во кој ја победиле [[Фудбалска репрезентација на Романија под 21 година|Романија]] со 1-0. Со ''аѕурините'' тој играл во четвртфиналето на [[Европско првенство во фудбал под 21 година|Европското првенство во оваа категорија]] во [[Европско првенство во фудбал за играчи под 21 година 1994|1994]] и на [[Европско првенство во фудбал под 21 година 1996|1996]], но без да учествува во завршните фази на споменатите натпреварувања, кои Италија ги освоила.<ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1994/04/09/calcio-news.html|title=Convocati Under 21|publisher=la Repubblica|data=9 април 1994|page=25}}</ref><ref>{{citeнаведени newsвести|url=http://www.archiviolastampa.it/component/option,com_lastampa/task,search/mod,libera/action,viewer/Itemid,3/page,31/articleid,0643_01_1996_0134_0038_8767284/|title=Under 21, i convocati|publisher=La Stampa|date=17 мај 1996|page=31}}</ref> Севкупно го дресот на селекцијата под 21 година го носел во 12 наврати, постигнувајќи 3 гола: првиот против [[Фудбалска репрезентација на Хрватска под 21 година|Хрватска]] на 16 ноември 1994 и другите два против [[Фудбалска репрезентација на Унгарија под 21 година|Унгарија]], во пријателски натпревар на 21 февруари 1996 година.

[[Фудбалска репрезентација на Италија|Сениорската репрезентација]] веројатно е најспорното поглавје во кариерата на Дел Пјеро.<ref name="ravelli">{{citeнаведени newsвести|author=Arianna Ravelli|url=http://archiviostorico.corriere.it/2006/febbraio/14/Del_Piero_ringrazia_Capello_Rinato_co_9_060214147.shtml|title=Del Piero ringrazia Capello: «Rinato grazie al turn over»|publisher=Corriere della Sera|date=14 февруари 2006|page=55|archiveurl=https://archive.is/20130626192320/http://archiviostorico.corriere.it/2006/febbraio/14/Del_Piero_ringrazia_Capello_Rinato_co_9_060214147.shtml}}</ref> Облечен во националниот дрес, тој одиграл вкупно 91 натпревар и постигнал 27 голови, и во моментов е четврти стрелец во историјата на ''аѕурите'', изедначен со [[Роберто Баџо]].<ref name="figc">{{cite web|url=https://www.figc.it/it/nazionali/nazionali-in-cifre/classifica-marcatori/?squadraId=12|title=Classifica Marcatori|access-date=12 јули 2020}}</ref> Сепак, тој никогаш не успеал да се истакне на светските и европските првенства каде на седум различни турнири постигнал само три гола (два гола на три светски и еден гол на четири европски првенства).

Во септември 2007 година, по ремито без голови на Сан Сиро против Франција во [[Квалификации за Европско првенство во фудбал 2008|квалифкациите за Европското првенство 2008]], долго незадоволен од начинот на кој бил користен, тој јавно побарал да не биде повеќе повикуван во репрезентацијата ако не игра како напаѓач, наместо да биде користен по крилото како што тоа му налагал новиот селектор Роберто Донадони - иако знаејќи дека тоа може да значи и збогување со репрезентацијата.<ref>{{Citeнаведени newsвести|author=Paolo Forcolin|url=http://archiviostorico.gazzetta.it/2007/settembre/19/Alt_Del_Piero_Nazionale_solo_ga_10_070919083.shtml|title=Alt di Del Piero «In Nazionale solo da punta»|publisher=La Gazzetta dello Sport|date=19 септември 2007}}</ref> Иако не бил повикан за преостанатите квалификациски натпревари, тој сепак бил меѓу 23-цата избрани за [[Европско првенство во фудбал 2008|Европското првенство 2008]] во [[Австрија]] и [[Швајцарија]], благодарение и на добрата сезона одиграна со Јувентус, запечатена со титулата најдобар стрелец во Серија А;<ref>{{citeнаведени newsвести|author=Alessandro Bocci|url=http://archiviostorico.corriere.it/2008/maggio/21/Donadoni_tenta_Cassanata_co_9_080521042.shtml|title=Donadoni tenta la Cassanata|publisher=Corriere della Sera|date=21 мај 2008|page=48|archiveurl=https://archive.is/VDeR}}</ref> поради повредата на Канаваро тој ја наследил капитенската лента на ''аѕурите'' за овој турнир,<ref>{{Cite web|url=http://www.figc.it/it/204/18999/2008/06/News.shtml|title=Donadoni riparte dall'esperienza di Del Piero: "sarà lui il Capitano"|date=12 јуни 2008|archiveurl=https://web.archive.org/web/20181002020537/http://www.figc.it/it/204/18999/2008/06/News.shtml}}</ref> на кои италијанците биле сопрени во четвртфиналето (на пенали), од идниот шампион {{NazNB|FUrep|ESP}}.