Лавор: Разлика помеѓу преработките

Лаворот е ниско дрво, ретка грмушка, која во природните живеалишта може да прерасне во висина од 15 метри, а стеблото може да биде до 60 см. Кај постарите примероци, гранките се насочени нагоре.<ref name="vukicevic">{{CiteНаведена bookкнига|last=Вукићевић|first=Емилија|authorlink=|title=Декоративна дендрологија|publisher=Привредно финансијски водич|series=|volume=781|edition=2|date=2005|location=Београд|pages=197|language=|url=|doi=|id=|isbn=|mr=|zbl=|jfm=}}</ref>

Во минатото, лавориот лист повеќе се користел во кујната отколку денес. Како зачин, се користат првенствено свежи или суви лисја, кои мора да бидат цели и зелени, но плодот исто така може да се користи. Правилото се однесува на лисјата - толку позелени тие се подобри, додека исушените и кафеавите се зачинета со слаб квалитет. На пазарот, исто така, може да се најде лаворов лист како самостоен зачин или како дел од некои зачин мешавини. Се додава во печење, сосови, кисели зачини, рибини маринади, кисели зимници, друго.<ref name="grlic">{{citeНаведена bookкнига|last=Grlić|first=Ljubiša|title=Enciklopedija samoniklog jestivog bilja|year=1986|publisher=August Cesarec|location=Zagreb|pages=118-119}}</ref> Мирисот на лаворовите листови добро се вклопува во целата храна и речиси не се наоѓа некој на кој лавор може да му го расипе вкусот. Лаворот не само што се додава заради аромата, туку и го подобрува варењето и апетитот. Кога додавате лаворови листови, не треба да се пртерува, така што храната нема да стане премногу горчлива.