Граматички категории на именките во македонскиот јазик: Разлика помеѓу преработките

Бројот на именките опфаќа единичност и множество на предметите, лицата, појавите и слично. Според тоа, во македонскиот јазик се разликуваат еднината и множината. Еднината означува една именка, додека множината означува повеќе именки. Оваа теоретска поделба има и неколку исклучоци, односно специјални случаевислучаи. Така на пример, понекогаш едининската форма на именката може да означува множество, како на пример зборот „леб“ во реченицата: ''Колку леб продадовте?'' Спротивно на ова, има и множински форми кои означуваат еден предмет, како што се зборовите: „фармерки“, „очила“, „ножици“ и слично.{{ref|Opsta}}

*''материјални именки'' - такви на пример се именките ''бакар, шеќер'' и слично. Исклучок на ова се случаевитеслучаите кога именките имаат значење на одделни видови (пр. ''вина, ракии'' и сл.) и именки кои означуваат измерено количество (пр. ''две/ три вина, две/ три ракии'' и сл.)

Обичната и збирната множина ја има кај именките од сите три рода, а избројаната множина е карактеристична сам за именки од машки род што завршуваат на согласки во еднина. Наставките за множина во голем број случаевислучаи се додава на основниот корен на зборот, а не веднаш до еднинската форма на именката. При таквите случаевислучаи доаѓа и до одредени морфолошки и фонетски промени. Така на пример множината од „белег“ е „белези“ — наставката се додава на коренот од зборот „беле-“ — и формата „белеги“ не ја препознава македонскиот јазик {{ref|Opsta}}.