Објектот е првпат забележан во 1957 г. во прегледот на бледи сини ѕвезди (претежно [[бело џуџе|бели џуџиња]]) оддалечени од [[галактичка рамнина|рамнината]] на [[Млечен Пат|Млечниот Пат]], но неговиот карактер бил непознат сè до 1963 г.<ref>{{Наведена мрежна страница|title=1963: Maarten Schmidt Discovers Quasars|url=https://cosmology.carnegiescience.edu/timeline/1963|publisher=Observatories of the Carnegie Institution for Science|accessdate=21 October 2017}}</ref> кога било прифатено постоењето на квазарите. На фотографиите направени со Шмитовиот телескоп (преч. 0,7 м) во опсерваторијата „Тонанцинтла“ во Мексико, објектот е забележан како „убедливо виолетов“ и е заведен во Тонанцинтланскиот каталог под број 618.<ref>{{citeНаведено journalсписание|last1=Iriarte|first1=Braulio|last2=Chavira|first2=Enrique|title=Blue stars in the North Galactic Cap|journal=Boletín de los Observatorios de Tonantzintla y Tacubaya|date=1957|volume=2|issue=16|pages=3–36|url=http://www.astroscu.unam.mx/bott/BOTT..2-16/PDF/BOTT..2-16_biriarte.pdf|accessdate=21 October 2017}}</ref>
Во 1970 г. во [[Болоња]] е спроведена радиосмотра со која е најдено радиозрачењето на TON 618, и со тоа е утврдено дека се работи за квазар.<ref>{{citeНаведено journalсписание|last1=Colla|first1=G.|last2=Fanti|first2=C.|last3=Ficarra|first3=A.|last4=Formiggini|first4=L.|last5=Gandolfi|first5=E.|last6=Grueff|first6=G.|last7=Lari|first7=C.|last8=Padrielli|first8=L.|last9=Roffi|first9=G.|last10=Tomasi|first10=P|last11=Vigotti|first11=M.|title=A catalogue of 3235 radio sources at 408 MHz|journal=Astronomy & Astrophysics Supplement Series|date=1970|volume=1|issue=3|page=281|url=http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?1970A%26AS....1..281C|accessdate=21 October 2017|bibcode=1970A&AS....1..281C}}</ref> Потота астрофизичарката Марија-Хелена Улрих во опсерваторијата „Макдоналд“ ги добила [[спектар|спектрите]]на TON 618 и пронашла дека [[спектрална линија|оддавните линии]] се типични за квазар. Гледајќи го [[црвено поместување|црвеното поместување]] на линиите, Улрих заклучила дека TON 618 е многу оддалечен, што значи дека е меѓу најсјајните познати квазари.<ref name="marie">{{citeНаведено journalсписание|last1=Ulrich|first1=Marie-Helene|title=Optical spectrum and redshifts of a quasar of extremely high intrinsice luminosity: B2 1225+31|journal=The Astrophysical Journal|date=1976|volume=207|pages=L73-L74|doi=10.1086/182182|bibcode=1976ApJ...207L..73U}}</ref>
== Супермасивна црна дупка ==
Ред 29:
Се смета дека TON 618 како квазар има [[насобирачки диск]] од мошне врел гас се виори во вртлог над џиновска црна дупка во средиштето на [[галаксија]]та. Се проценува дека светлината што ја оддава квазарот е со старост од 10,4 милијарди години. Околната галаксија не видлива од Земјата бидејќи самиот квазар е посветол од неа. Со [[апсолутна ѕвездена величина|апсолутна величина]] of −30,7, сјае со јачина од 4×10<sup>40</sup> [[ват]]и, 140 трилиони пати повеќе од Сонцето, и со тоа е меѓу најсјајните објекти во вселената.<ref name="ned" />
Како и другите квазари, TON 618 има спектар со [[спектрална линија|оддавни линии]] од постуден гас доста подалеку од насобирачкиот диск, во [[активно галактичко јадро#Набљудувачки особености|широколиниското подрачје]]. Спектралните линии му се необично широки,<ref name="marie" /> што значи дека гасот се движи многу брзо (7000 км/с судејќи според [[Балмерова низа|водородната бета-линија]])<ref name="shem">{{citeНаведено journalсписание|last1=Shemmer|first1=O.|last2=Netzer|first2=H.|last3=Maiolino|first3=R.|last4=Oliva|first4=E.|last5=Croom|first5=S.|last6=Corbett|first6=E.|last7=di Fabrizio|first7=L.|title=Near-infrared spectroscopy of high-redshift active galactic nuclei: I. A metallicity-accretion rate relationship|journal=The Astrophysical Journal|date=2004|volume=614|pages=547–557|url=http://iopscience.iop.org/article/10.1086/423607/pdf|accessdate=21 October 2017|arxiv=astro-ph/0406559|bibcode=2004ApJ...614..547S|doi=10.1086/423607}}</ref> Од ова може да се заклучи дека средишната црна дупка има особено силна [[гравитација|влечна тежа]].
Големината на широколиниското подрачје може да се добие со пресметување на светлината на квазарското зрачење што го осветлува.<ref>{{citeНаведено journalсписание|last1=Kaspi|first1=Shai|last2=Smith|first2=Paul S.|last3=Netzer|first3=Hagai|last4=Maos|first4=Dan|last5=Jannuzi|first5=Buell T.|last6=Giveon|first6=Uriel|title=Reverberation measurements for 17 quasars and the size-mass-luminosity relations in active galactic nuclei|journal=The Astrophysical Journal|date=2000|volume=533|pages=631–649|url=http://iopscience.iop.org/article/10.1086/308704/pdf|accessdate=21 October 2017|arxiv=astro-ph/9911476|bibcode=2000ApJ...533..631K|doi=10.1086/308704}}</ref> Земајќи го законот за [[гравитација]], големината на ова подрачје и брзината на [[орбита|кружење]] покажува дека TON 618 има 66 трилиони [[Сончева маса|Сончеви маси]].<ref name="shem" />
