Културна револуција: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Позадина: Јазична исправка, replaced: локалитети → наоѓалишта |
с →Големиот скок напред: Замена со македонски назив на предлошка, replaced: cite web → Наведена мрежна страница |
||
Ред 48:
Во овој дух, Мао го започнал т.н. [[Голем скок напред]], создал општини на луѓе во покраината и ја започнал својата масовна мобилизација во колективите. На многу заедници им било наредено производство на иста стока - [[челик]]. Мао ветувал двапати да го зголеми земјоделското производство. За ова, милиони селани биле претворени во работници со многу ниска плата. Тие биле обединети во комуни од илјадници луѓе, кои работат во строј и јадат во една заедничка кујна.
Големиот скок е економски неуспех. Необразованите фармери се обидувале да произведуваат челик во огромен размер, делумно потпирајќи се на обични печки за постигнување на производствените цели поставени од локалните кадри. Произведениот челик е со низок квалитет и во голема мера неупотреблив. Големиот скок ја намалил жетвата и довел кон пад на производството на повеќето производи освен леано железо и челик. Во исто време хаосот во колективно, лошото време и извозот на храна, потребен за да се обезбеди цврста валута, довел до Големиот кинески глад<ref name="umd">{{
Неуспехот на Големиот скок го намалил престижот на Мао во партијата и тој бил принуден да преземе голема одговорност, за да во [[1959]] година поднесе оставка како шеф на државата по кое бил наследен од [[Лиу Шаоки]]. Со почетокот на 1960-тите години, многу од економските политики на Големиот скок биле ревидирани со помош на иницијативи предводени од Лиу, Денг и [[Џоу Енлај]]. Оваа умерена група прагматичари воопшто не била воодушевена од идеите на Мао. Поради загубата на почит кон партијата, Мао се предал на декадентен и ексцентричен начин на живот. Тој се повлекол од донесувањето економски одлуки и концентрирал голем дел од своето време за дополнително планирање и придонеси кон марксистичко-ленинистичка социјална теорија, вклучувајќи ја и идејата за непрекината револуција. Крајната цел на оваа теорија била да се врати неговото разбирање за комунизмот и неговиот личен престиж во рамките на партијата.
|