Википедија

Елија Анастасија: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
с Јазична исправка, replaced: -та година → година using AWB
с Замена со македонски назив на предлошка, replaced: cite web → Наведена мрежна страница (4)
Ред 22:
== Цезарица==
 
Во времето на царот [[Јустин II]], Тибериј бил назначен како [[комес]] и во [[573]] година извршил воена мисија против Сасинидската империја<ref name="justin2">{{citeНаведена webмрежна страница | title=Justin II (565-578 A.D.) | last=Evans | first=James Allan | url=http://www.roman-emperors.org/justinii.htm | work=[[De Imperatoribus Romanis]]}}</ref> . Постепено власта во Византија се фокусирала во рацете на царицата [[Софија]], сопруга на болниот император Јустин. Како регент, меѓутоа таа немала целосна поддршка и затоа го назначил популарниот Тибериј за втор регент.
 
[[Теофан Исповедник]] наведува дека Тибериј е прогласен за [[Цезар]] лично од император Јустин II на [[7 декември]] [[574]] година<ref name="justin2"/>. Како цезар Тибериј официјално бил прогласен и за наследник на царот<ref name="sophia">{{citeНаведена webмрежна страница | title=Sophia, Wife of Justin II | last=Garland | first=Lynda | url=http://www.roman-emperors.org/sophia.htm | work=De Imperatoribus Romanis}}</ref>. Така Ино била удостоена со титулата цезарица, резервирана за втората по ранг жена во империјата<ref name="ino">{{citeНаведена мрежна webстраница | title=Ino Anastasia, wife of Tiberius II Constantine | last=Garland | first=Lynda | url=http://www.roman-emperors.org/ino.htm | work=De Imperatoribus Romanis}}</ref>.
 
Јован Ефески и Теофан Исповедник се категорични дека во тоа време царицата [[Елија Софија|Софија]] планирала по смртта на Јустин II да се омажи за Тибериј, со кого да ја управува заеднички империјата. Бракот на Тибериј и Ино сепак бил сериозна пречка за плановите на императорката и била причина сопругата и ќерките на Тибериј да западнат во немилост пред неа. Таа не дозволила на Ино и нејзините ќерки да се населат во [[Големата палата во Цариград|Големата палата]] во [[Цариград]]. Наместо тоа, тие биле сместени во една од поранешните резиденции на императорот [[Јустинијан I]]. Според [[Јован Ефески]], Тибериј секоја вечер ноќевал кај семејството.
Ред 38:
Околу 580 година Ино успешно се излекувала во Акве Калиде и во знак на благодарност ја подарила царската мантија на локалната црква. Во 584 година Аварите предводени од хан Бајан подложиле на опустошување Тракија и крајбрежјето и останале во лековитите Анхијалски бањи. Според византискиот историчар Теофилакт Симоката во една од црквите на градот Аварите ја пронашле пурпурната мантија на императорката Анастасија, а ханот Бајан ја облекол и се прогласил за император на Византија.
 
Според Јован Ефески името Ино не доликувало на една христијанска царицата, бидејќи имало пагански потекло<ref name="constantina">{{citeНаведена webмрежна страница | title=Constantina, wife of Emperor Maurice | last=Garland | first=Lynda | url=http://www.roman-emperors.org/tina.htm | work=De Imperatoribus Romanis}}</ref>. Според грчката митологија Ино е ќерка на Кадмиум и Хармонија, идентификувана со божицата Левкотеја. Така новата царицата го добила името Анастасија, предложено од приврзаниците на сината партија. Конкурентската зелена партија го предложила името Елена<ref name="PLRE"/><ref name="constantina"/>.
 
Тибериј II починал на [[14 август]] [[582]] година и бил наследен од Маврикиј, вереник на ќерка му Константина. Бракот меѓу Константина и Маврикиј бил склучен во есента [[582]] година. Церемонијата подетално е опишана од [[Теофилакт Симоката]]. Константина ја добила титулата августа, а Анастасија и Софија продолжиле да се титулираат со истата титула.<ref name="sophia"/>. Јован Ефески споменува дека трите августки резидирале во [[Големата палата во Цариград|Големата палата]] во [[Цариград]].
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Елија_Анастасија“