Стари Словени: Разлика помеѓу преработките

За долго време, јазикот беше гледан како главниот фактор за формирањето на културата на луѓето. [[Прасловенски јазик|Прасловенскиот јазик]] не е зачуван, така да невозможно е да се прават разно разни заклучоци, но сепак научниците ги гледаат лингвистичкитејазичаричките особености во обид да ја најдат татковината на Словените. До сега, научниците не се во можност да се согласат на точниот регион каде се развил прасловенскиот јазик. Некои научници сепак го земаат здраво за готово моделот на Литванката Марија Гимбутас за анализирање на ширењето на Праиндоевропејците. Сепак има и други теории да го сметаат потеклото на старите Словени на [[Блиски Исток|Блискиот Исток]], анатолската хипотеза (која е доста интересна, каде се појавуваат едно од наводните словенски племиња Енетои), [[Балкански Полуостров|Балканот]], преку модифираната анатолска хипотеза, или кај планината [[Урал]]. Сите овие теории се сега сметани како периферни.

Прасловенскиот останал изненадно конзервативен или архаичен над еден милениум. Според Корланд, најраниот подарок за диалектални контакти во обичниот словенски јазик можат да бидат датирани не порано од четвртиот век, наводно кој се поврзува со најраните фази на словенските миграции. Анализата на позајмените зборови покажува дека Словените, долго време имале контакт со германските групи, кои се случувале од периодот на прасловенскиот па се покасно. Мнозинството на германските позајмени зборови во словенскиот се од готски корен. Да додадеме, дека има и некои ирански влијанија но не толку колку што се мисли. Исто така продолжената генетска врска меѓу [[Словенски јазици|словенските]] и [[Балтички јазици|балтичките јазици]], може да се каже дека големата сличност меѓу балтословенски е како резултат на долго временските културни контакти помеѓу овие две групи. Ова би ги ставило Прасловените во меѓусебен контакт, преку лингвистикатајазичариката, аргеологијата меѓу оние групи кои зборувале балтички, [[Германски јазици|германски]] и [[Ирански јазици|иранските]] говорни [[номади]] во степите.

Во обид за да се лоцира јазичниот дом, лингвиститејазичарите обично создадоа имиња на места, посебно хидроними, како индирекна евиденција. Според една интерпретација на ономастична евиденција, најстарите познати словенски хидроними се најдени во северна и Западна [[Украина]] и Јужна [[Белорусија]]. Факт е дека прасловенскиот има многу добра развиена терминологија за внатрешните водени површини како на пример езера, реки, бари, мочуришта итн. За разлика од тоа, обичниот словенски речник не вклучува детална терминологија за физичката фауна автохтона во шумските подрачја. Исто така обичната словенска терминологија не вклучува детална терминологија за физичките карактеристики на планините или степите, ниту има некоја поврзаност со мориња, или крајбрежни подрачја, како на пример флората и фауната или видовите на риби кои живеат во солените води. Сепак, поддржувачите на овие теории земаат здраво за готово дека прататковината на Словените мора да биде во некои од овие подрачја. Другите, пак, присвојувајќи поразлична методологија, забележаа дека словенските зборови за бука, ариш и тиса биле странски или германски по потекло, додека медовината беше тотално словенски. Заради тоа, тие аргументираа дека оригиналната словенска прататковина немала бука, ариш и тиса, но била полна со медовина. На база на модерната дистрибуција на овие дрвја и сметајќи на геоботаниската стабилност околу последните две илјади години, некои веруваат дека оригиналната словенска прататковина била во Припјатните мочуришта во Полезија, северозападна Украина.