Миле Поп Јорданов: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Опееан во народното творештво: ситна поправка |
с Замена со македонски назив на предлошка, replaced: cite web → Наведена мрежна страница (7) |
||
Ред 18:
}}
'''Миле Поп Јорданов''' или '''Миле Попјорданов''' ([[Којник]], {{роден во|Велес}}, {{роден на|||1879}} – [[Јурија]], {{починат во|Велес}}, {{починат на|22|декември|1902}}) — македонски револуционер и просветен деец, учесник во македонското револуционерно движење, член, секретар и војвода на [[ТМОРО]], брат на познатиот [[Велес|велешки]] [[Гемиџии|гемиџија]] [[Јордан Поп Јорданов - Орцето]]. Во негова чест е испеана познатата народна песна [[Болен ми лежи Миле Поп Јорданов]], која денес е и официјална химна на градот [[Велес]].<ref>{{
== Животопис ==
=== Фамилија и Револуционерна дејност ===
Милан Поп Јорданов ''([[Скопско-велешки дијалект|велешки]]: Поп Орданов)'' е роден како во [[1879]] година како најстар син во семејството на Ѓошо и Султана Поп Јорданови во велешкото маало [[Којник]]. Покрај брат му [[Јордан Поп Јорданов - Орцето|Орце]], Поп Јорданови имале и четири ќерки: Елена, Марија, Павлина и Олга. Павлина Поп Јорданова била омажена со братот на истакнатиот македонски револуционер и член на [[Гемиџии]]те, [[Павел Шатев]].<ref>{{
{{Цитатник|''Округло бело лице, широк нос, сини очи и руса коса. Среден на раст, среднодолги раце со дебели прсти. По карактер бил приказлив, весел, остроумен и шегаџија.''<ref>{{
На крајот од 19-тиот век, сите Балкански држави се ослободиле а само Македонија останала под [[Отоманска Македонија|турско ропство]], тие браќата ученици на [[Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“|Солунската гимназија Св. Кирил и Методиј]] не можеле да се помират со ваквата состојба. Како интелектуалци биле задоени со идејата за самостојна држава. Миле се школувал во битолската неполна машка гимназија и Духовната семинарија во [[Цариград]]. Иако по желбата на својот татко е запишан на семинаријата во Цариград за да биде свештеник Миле поради своите напредни идеи, својот бунтовнички менталитет и револуционерната активност е исклучен од семинаријата. Се посветил на учителскиот позив во [[Горно Чичево|Горно]] и [[Долно Чичево]], [[Велешко]], како и во [[Дедино]], [[Радовишко]] и други места. Како активист во револуционерната организација, се вклучил во реонската чета која дејствувала во [[Радовиш]]ко и активно се гледа со [[Гоце Делчев]]. Бил секретар при четата на [[Алексо Поројлијата]], а поради арамискиот нарав војводата бил сменет и војводскиот чин [[Гоце Делчев]] му го дал на Милан Поп Јорданов.<ref>[http://www.kroraina.com/knigi/bmark/lm_voevodi/index.html Спомени на Иванъ Анастасовъ Гърчето в: Милетичъ, Любомиръ. „Движението отсамъ Вардара и борбата съ върховистит{{Уникод|ѣ}} по спомени на Яне Сандански, Черньо П{{Уникод|ѣ}}евъ, Сава Михайловъ, Хр. Куслевъ, Ив. Анастасовъ Гърчето, Петъръ Хр. Юруковъ и Никола Пушкаровъ“, Материали за историята на македонското освободително движение, книга VII, Издава „Македонскиятъ Наученъ Институтъ", София - Печатница П. Глушковъ - 1927, стр. 140.]</ref>
Ред 31:
=== Херојска смрт ===
Во текот на 1902 година се разболува и се враќа со тројца другари од својата чета во [[Велес]] за да закрепне. Но не успева во тоа затоа што е наклеветен од велешкиот шпион Тасе Коцкарот. Кога му пренесуваат дека е предаден со тројцата другари ноќта низ велешките темни сокаци се обидува да го напушти градот Велес. Со тројцата другари го минат дрвениот мост на реката [[Вардар]] за да се упатат кон правец на [[Штип]], но кај општинското училиште имало поставено турски аскер при што дошло до жестока престрелка. Во таквите околности Поп Јорданов наредува тројцата другари да се повлекуваат и тој почнува сам да пука накај војската се додека има муниција. Кога му останал последниот куршум, за да не падне жив во рацете на аскерот, во велешкото маало [[Јурија]] си го става револверот на слепоочницата и си го одзема животот. Турскиот командант наредил телото на мртвиот војвода да се истакне на улиците на Велес и тие што ќе го препознаат мртвиот да се заробат, сите кој минеле биле со наведнати глави и молчеле иако знаеле кој е убиениот. Единствено сестрата на Миле не успеала да дотррае и вриснала на целиот глас кога го видела телото на својот брат.<ref>{{
Погребан е на гробиштата на црквата [[Црква „Св. Пантелејмон“ - Велес|Свети Панталејмон во Велес]]. За време на мрачните комунистички денови, долги години гробот на Поп Јорданов беше оставен на забот на времето и заборавот, за да во почетокот на 90-те години од минатиот век на иницијатива и во организација на Општинскиот Комитет на [[ВМРО-ДПМНЕ]] од Велес биде возобновен и на тој начин достоинствено му се оддаде почит на велешкиот борец за слобода кој својот живот го даде за својот намачен и поробен македонски народ.<ref>{{
== Во народното творештво ==
| |||