Милош Милоевиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 3 промени (од Snake bgd) и ја поврати преработката 3893242 на Bjankuloski06
с →‎Животопис: Јазична исправка, replaced: == Биографија == → == Животопис ==
Ред 20:
'''Милош С. Милоевиќ'''' ({{lang-sr|Милош С. Милојевић}}; {{рн|16|октомври|1840}} - {{пн|24|јуни|1897}}) — [[Србија|српски]] [[историчар]], [[политичар]] и [[писател]], еден од идеолозите на [[Српска пропаганда во Македонија|српската пропаганда во Македонија]] и [[големосрпство]]то на [[Балкан]]от како целина.
 
== БиографијаЖивотопис ==
Роден е во 1840 г. во с. [[Црна Бара (Богатиќ)|Црна Бара]], западна [[Србија]], во семејство на свештеник. Основното образование го стекнал во Глоговац, а учел [[гимназија]] во [[Белград]]. Потоа две години учел [[правни науки]] во Белградскиот лицеј (1859-1862). Заминал во [[Москва]], каде три годни Историско-филозофското одделение на Филозофскиот факултет при [[Московски државен универзитет Ломоносов|Московскиот универзитет]], но не ги звршил студиите.<ref name=rad>Раденковић, Љубинко (2005). [http://scindeks.ceon.rs/article.aspx?artid=0543-12200503029R „Кривотворење фолклора и митологије: Неки словенски примери“]. ''Зборник Матице српске за књижевност и језик'' (Нови Сад: Матица српска) 53 (1–3), стр. 34-36</ref>
 
По враќањето во Србија, стапил во [[суд]]ска служба, а потоа станал наставник и директор во гимназиите во [[Валево]], Белград и [[Лесковац]]. За време на Српско-турските војни ([[1876]] и [[1878]] г.) ги предводел Ибарските доброволци.
 
Доста пропатувал низ [[Косово]], [[Поморавје]]то и [[Македонија]], со цел да ги осознае тие краишта и „Србите“ во Македонија, и со тоа да ја потпомогне [[српска пропаганда во Македонија|пропагандата]] за српското „освестување“ на населението.
 
По смртта на кнезот [[Михајло Обреновиќ III|Михајло Обреновиќ]] (1823-1868), а на иницијативa на српскиот државник Јован Ристиќ (1831-1899) и белградскиот митрополит Милое-Михаило М. Јовановиќ (1826-1898) во август 1868 г. е создаден ''Одбор за училишта и учители во [[Стара Србија|Стара Србија]], [[Македонија]] и [[Босна и Херцеговина]]'' во кој Милоевиќ учествувал како активен деец.<ref>Џамбазовски, Климент: ''„Нови прилози историји културно-политичких односа македонског и српског народа“'', Југословенски историјски часопис 1/1964, (Београд: ''Савез друштава историчара Србије'', 1964, стр. 66)</ref><ref>''„Историја српског народа“'', Део I, (Београд: ''Српска књижевна задруга'', 1994, стр. 499)</ref><ref>Поповић, Даница: ''„Манастир Св. Тројице Русинице успони и разарања“'' (стр. 31-48), ''Историјски часопис'' Књ. XLV-XLVI (Београд: ''Историјски институт Српске академије наука и уметности'', 2000, стр. 41)</ref><ref>Недељковић, Славиша Р.: ''„Деловање одбора за школе и учитеље у српским областима у Македонији од 1868. до 1876. године“'' (стр. 283-306), Вардарски зборник 8 (Београд: ''Српска академија наука и уметности'', 2011, стр. 288-289)</ref><br /> Одборот без престан равотел до 1876 г., кога избиле српско-турските војни.
 
В 1873 г. Милоевиќ со помош на Коста Шуменковиќ издал историско-етнографска карта на „српските земи“. Првата варијанта претрпела низа променети изданија низ годините со распадот на [[СФРЈ]]. Оваа карта ја потпомогнала идеологијата на [[големосрпство|големосрпската доктрина]] и имала значајно влијание врз многуте поколенија ученици под пропагандата за воспитување во духот на српска (или југословенска) припадност.