Милан Стојадиновиќ: Разлика помеѓу преработките

Владата на Милан Стојадиновиќ се обидел да потпише договор со Ватикан во 1937 година. Ова предизвика жестоки протести од страна на Српската православна црква, а потпишувањето на договорот не успеал. Сепак, Стојадиновиќ успеал да победи на следните избори. Принцот Пол го отпушти во 1939 година затоа што не успеал да го реши хрватското прашање. На барање на Британците, Стојадиновиќ бил протеран од земјата и бил интерниран на островот Маурициус, каде ја поминал Втората светска војна. По војната му било забрането да се врати во земјата, така што тој го помина остатокот од својот живот во Аргентина и во другите јужно американски земји. За време на мандатот на аргентинскиот претседател [[Хуан Перон]], тој уредувал влијателни економски списанија. Заедно со Анто Павелиќ тој потпишал проглас за комунистичка Југославија во 1954 година.

 

Преку неговиот татко, кој бил судија во [[Чачак]], семејството Стојадиновиќ за првпат влезе во редовите на интелигенцијата, со што значително се утврди во текот на образованието на младиот Милан: основно училиште, локално граматичко училиште, матичен универзитет. Според позицијата на татко му, утврден е и видот на студијата: закон. Семејството се преселило во [[Белград]] во 1904 година поради работата на нивниот татко. Ова е местото каде помладиот Стојадиновиќ завршил средно училиште. На млада возраст, тој се соочил со Српската социјална демократска партија. Сепак, тој подоцна заклучи дека националното ослободување од Отоманското Царство и Австро-Унгарија е поважно од класичната борба и тој се приклучи на Народната радикална партија на Пасиќ.<br />

== Наводи ==