Артемида: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Раѓање на Артемида и Аполон: Исправка на врска, replaced: Grčki mitovi → Grčki mitovi using AWB
с →‎Особености: Јазична исправка, replaced: ==Карактеристики== → == Особености ==
Ред 21:
Божествените близнаци се зачанати во врската на љубовникот [[Зевс]] со [[Лета]], ќерката на Титан [[Коеј]] и Титанката [[Фојба]], на тој начин што и себе си и неа ги претворил во еребици. Љубоморната [[Хера]] ја пратила својата змија [[Питон]] да ја брка Лета по целиот свет, не дозволувајќи и да се породи било каде на белиот свет. Носена од Јужниот ветер Лета стигнала до Олимп, во близина на островот [[Дел]], каде што ја роди Артемида која што веднаш ѝ помогнала да го помине мореузот и на северната страна на планината [[Кинт]], меѓу едно маслиново и едно палмино дрво, по девет дена страотни маки го родила Аполон.<ref>Robert Grevs, Grčki mitovi, Nolit, Beograd, 1992, str. 53.</ref>
 
== Особености ==
==Карактеристики==
Кога месецот би засјал би се појавил лик на Артемида, а ѕверови и билки би почнале да танцуваат.Како [[Атена (божица|Атена]] и таа некогаш околу вратот носела страотната маска на [[Горгона]]. па на тој начин Афродита врз неа немала моќ.<ref>[[Arthur Cotterell|Artur Koterel]], Rečnik svetske mitologije, Nolit, Beograd, 1998, стр. 202 - 203.</ref>
Уметниците најчесто ја претставувале Артемида со лак и стрела, во друштво на различни животни ([[лав]], [[тигар]], [[лебед]] и [[елен]]). Нејзин пандан во [[римска митологија|римската митологија]] е божицата [[Дијана (божица)|Дијана]], додека во [[етрурска митологија|етрурската митологија]] таа се викала [[Артуме]]. Свети симболи на божицата Артемида биле [[Елени|еленот]] и дрвото [[чемпрес]]. Според преданието, во [[храм]]от на Артемида живеела питома [[мечка]]. Еднаш, мечката повредила едно девојче, а нејзиниот брат ја убило мечката. Артемида се налутила и наредила девојките пред да се омажат мораат, кога И принесуваат жртва, да ползат како мечка.<ref>„Objašnjenja i napomene“, во: Aristofan, ''Lisistrata''. Beograd: Rad, 1963, стр. 97.</ref>