Хаџи Димитар: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Биографија: Јазична исправка, replaced: Локалното население → Месното население
с →‎Биографија: Правописна исправка, replaced: битката кај → Битката кај
Ред 27:
На 18 јули 1868 година во врвот Бузлуджа во Шипченска планина се разврзала последната борба на четата. Во оваа битка е тешко повреден самиот Хаџи Димитар. Бил одвлечен од тројца четници и за три деноноќија е однесен на врвот Кадрафил во Срнена средна гора, во близина на денешното село Свежен. И покрај грижата на локалните овчари, Хаџи Димитар умрел од повредите околу 29 јули/10 август 1868 година. Погребан е на истото место <ref>Историята-далечна и близка, Пламен Павлов, изд. АБАГАР, В. Търново, 2010, стр.156.</ref>. 12 години подоцна, воноември 1880, коските се повторно закопани свечено во дворот на Црквата ''"Св.Петар и Павле"'' во село Свежен од Пловдивски Викарен Владиката Гервасиј Левкијски (подоцна Митрополитот Сливенскиот).
 
Според очевидец [[Христо Македонски]] <ref>[http://www.promacedonia.org/hm/hm_p14.htm Македонски, Христо. „Записки на Христо Македонски, (1852-1877)“, Издателство на Отечествения фронт, София, 1983.]</ref>, Хаџи Димитар е убиен на врвот Бузлуџа. Меѓутоа некои од преживеани од битката не се согласиле со таквата констатација. Познатиот деец д-р Васил Берон собирал сведоштва за Хаџи Димитар. Во своите ''"Археолошки и историски истражувања"'' (Трново, 1886 година), тој опишува една своја средба во есента 1868 година во Болград ([[Бесарабија]], денес во [[Украина]]) со еден од преживеаните четници, родум од [[Котел]], кој раскажува дека војводата бил ''"лошо повреден при Бузлуџа"''. Во различни моменти се смета дека во Средна Гора можеби бил погребан братот на Хаџи - Тодор, кој исто така учествувал во четата. Това сепак исто така не одговара на вистината, бидејќи Тодор Асенов загинува во биткатаБитката кај Дебелиот даб, Габровско.
 
Војводата [[Крсто Асенов]] (1877-1903) е внук на Хаџи Димитар.