Македонско-римски војни: Разлика помеѓу преработките

Во [[201 година п.н.е.]], амбасадори од [[Пергам]] и [[Родос]] поднеле докази пред [[Римски сенат|Римскиот сенат]] дека [[Филип V]] и [[Селевкидско царство|Селевкидскиот цар]] [[Антиох III Велики|Антиох III]] потпишале пакт за ненапаѓање. Иако некои учени сметаат дека овој „таен договор“ бил измислен од [[Пергам]] и [[Родос]], ова предизвикало Римјаните да ја започнат Втората македонска војна, со помош на грчки сојузници. Ова бил нерешавачки судир сѐ до римската победа во [[битка кај Киноскефали|биткатаБитката кај Киноскефали]] во [[197 година п.н.е.]] По [[Темпејски мировен договор|Темпејскиот мировен договор]], на Филип V му било забрането да се меша во работите на своите соседи, услов до кој се држел до крајот на животот. Во [[194 година п.н.е.]] Римјаните ја прогласиле Грција за „слободна“, и сосема се повлекле од Балканот. Изгледало дека Рим немал повеќе интереси во регионот.

Антиох исто така го засолнил [[Ханибал]]. Како негов воен советник, Ханибал го посоветувал кралот да не влегува во Грција со толку малку војска, но советот не бил прифатен). Рим пратил 30,000 војници под команда на [[Сципион Африкански]] во [[Мала Азија]] за да го пресретнат Антиох. Откако дознал дека Римјаните одат кон него, Антиох имал два непријатни избора. Или морал да се предаде на срамен начин и да избега назад во Азија или да се соочи со Римјаните на географска позиција која е непогодна против побројната римска војска. Антиох се решил за второто, па ги избрал Термопилите. Тој набргу бил закрилен од римската војска, токку како што Спартанците биле закрилени од Персијците пред 300 години. Ова резултирало со римска победа во [[Термопилска битка (191 година п.н.е.)|Термопилската битка]] ([[191 година п.н.е.]]) и [[битка кај Магнезија|биткатаБитката кај Магнезија]] ([[190 година п.н.е.]]). Заради овие победи, Антиох бил приморан да го потпише [[Апамејски мировен договор|Апамејскиот мировен договор]] ([[188 година п.н.е.]]), отстапувајќи Селевкидска територија на Рим и [[Пергам]] и воени оштети од 15,000 [[Талент (маса)|таленти]] сребро.

По смртта на Филип во Македонија ([[179 година п.н.е.]]), неговиот син, [[Персеј]], се обидел да го врати македонското влијание на меѓународната сцена, и агресивно тргнал кон соседите. Кога било кажано дека Персеј е вмешан во заговор за атентат против сојузник на Рим, сенатот ја објавил Третата македонско-римска војна.Во неа на страна на Македонци учествуваа Илирите со нивниот крал Гентиус и тракиското племе Одриси . Првично Рим бил неуспешен во спротивставувањето на македонската војска, но во [[167 година п.н.е.]], римските легии под водство на Конзул Павле Емилиус ја разбиле слабо подвижна [[македонска фаланга|македонската фаланга]] во [[битка кај Пидна|биткатаБитката кај Пидна]] каде загинале над 30.000 македонски војници. Подоцна Персеј бил заробен и заедно со семејството убиен во Рим, 250.000 становници се одведни како робови во Рим и римски провинции, поголем дел на градови се разорени а кралството Македонија било поделено на четири марионетски републики во кои се населени римски легионари.

* Владимир Јовановски [http://kalendar-jovanovski.blogspot.com/2011/10/215-168.html „Римско-македонските војни 215-168 г.п.н.е.“], Календар