Британската војска претходно издвојувала победа за [[Египет]] во ноември [[1917]] година под раководство на новопоставениот генерал [[Аленбај]]. [[Турци|Турците]]те немале друго решение освен да се повлечат кон [[исток]]. Во биткатаБитката кај ''Маугар'', турците повторно биле поразени во средината на [[ноември]]. По оваа победа, британската војска се упатила кон [[Ерусалим]]. Левото нејзино крило се упатило кон [[Јафа]], а десното кон [[Јудеја]]. Командант на турските сили во [[Палестина]] бил германскиот генерал [[Ерик фон Фалкенхајн]]. Генералот знеал дека го очекува голема битка па затоа тој добил дополнително појачување во контраофанзивата против британската војска. И двете страни добиле налог да го избегнуваат [[Ерусалим]], Светиот град како бојно поле.
== Падот на Ерусалим ==
[[Ерик фон Фалкенхајн]] наредил да бидат изведени серија од напади врз британската армија. [[Турци|Турците]]те се утврдиле на многу места околу [[Ерусалим]]. [[Аленбај]] ги регрупирал своите сили и му наредил на командант Филип да го превземе градот. [[Британци|Британците]]те го нападнале градот а на 8 декември ги зазеле врвовите западно од [[Ерусалим]], па со овој успех извршиле и друга атака јужно од [[Витлеем]]. Турците не можеле ни овде да се спротистават па така на 9 декември [[1917]] година британците го зазеле градот [[Ерусалим]].
== Влегувањето на генералот Аленбај во Ерусалим ==
Ред 45:
== Последици ==
Сојузниците ја прославиле подедата кај [[Ерусалим]]. Но сојузниците ма другите фронтови доживеале неуспех. Така, Русија била веќе излезена од војната бидејќи избувнала [[Октомвриска револуција|Октомвриската револуција]], на западниот фронт биткатаБитката кај ''Камбрај'' доживеала неуспех. Зазимањето на [[Ерусалим]] сојузниците го дочекале како едно големо олеснување. Со паѓањето на [[Ерусалим]], тирците ја изгубиле контролата над средишна [[Палестина]], а во 1918 година во биткатаБитката кај ''Мегида'' конечно биле протерани од ова подрачје.
