Странски пропаганди во Македонија: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Бугарската просветна пропаганда: Правописна исправка, replaced: оделен → одделен |
с Јазична исправка, replaced: училишен → училиштен (2) |
||
Ред 88:
{{Цитатник|''секој Македонец треба да е вдахновен со мислата дека во Софија се грижат за неговата судбина, за неговата сегашност и за неговата иднина''<ref>''М. Миновски, Македонија во билатералните и мултилатералните договори..., 228.''</ref>}}
Стоилов притоа истакнал дека кај населението во Македонија треба да се разбуди и развие ''„бугарското национално чувство“''. Треба да се работи на просветен план, и затоа бугарската влада и егзархија треба да работат рака под рака. Да се внимава кој се испраќа за учител во Македонија, воспитаниците да ги воспитуваат учениците во ''бугарски патриотски дух'' и кај воспитаниците и останатото македонско население да се всади идејата дека бугарскиот кнез е господар на целиот бугарски народ и дека тој ќе го изврши обединувањето на целиот бугарски народ. Со таквата цел, во [[1883]]/[[1884]] година, при Егзархијата во [[Цариград]] бил формиран
{{Цитатник|''(Егзархијата се претворила во б.н) чисто бирократско одделение на софиското надворешно министерство ''<ref>''П.п.Арсов, Потеклото на револуционерното движење во Македонија... No. 8, Софија, 19.07.1919,3''</ref>}}
Ред 190:
Во Солунскиот вилает српската пропаганда била насочена првенствено во [[Солун]], и затоа С. Новаковиќ, кој бил дипломатски преставник на Србија во [[Цариград]], во 1886 година ја посетил [[Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“|Солунската егзархиска гиманзија Св. Кирил и Методиј]] и дошол до став дека интерес на Србија е да се парализира работата на оваа институција.
Кога во учебната 1887/88 година ќе дојде до
Во [[1892]] година во [[Солун]] било отворено првото основно српско училиште со што се создале услови за пробив на српската пропаганда во Солунскиот вилает <ref>''К. Џамбазовски, Културно - општествени врски на Македонците со Србија во текот на XIX век, Скопје, 1960.''</ref>.
|