Гистав Курбе: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Правописна исправка, replaced: прв пат → првпат using AWB
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[File:Gustave Courbet - Self-Portrait (Man with Leather Belt) - WGA05486.jpg|thumb|left|„Автопортрет (човек со кожен ремен)“, {{c.|1845–1877}}]]
 
'''Гистав Курбе''' ([[француски јазик|франц]]. ''Gustave Courbet''; [[Орнан]], 10. јуни [[1819]] — [[Тур де Пеј]], 31. декември [[1877]]) бил најголем претставник на реализмот во сликарството и дал печат на сите. Тој рекол: „Јас не сликам ангели, затоа што не ги гледам“, со што го негира замислувањето и интуицијата, тој веќе го користи оноа што го гледа, и онака како што гледа. По него потреба во реализмот е да укаже на социјалните неправди кои трат сељаци и работници, а не да прикажува историско сликарство кое било на прво место во хијарархијата на Академијата. Работи на големо монументално платно на кои се анонимни сељаци и работници, луѓето од дното кои никогаш до тогаш не биле во центар на внимание. Тој е сликар на својата епоха, само во оноа време каде што живее. до тој момент уметниците ја сликаат природата, но рееалистите , непротив, сликаат траумитични и банални ситуации. Го оптужуваат дека воведува грда ететика. Сликите на Густав Курбе се во потполна спротивност во однос на владаечките стандардни сликарства. Тогаш првпат се раздвојуваат ставовите на Академијата и оние незвацичните. во 1885 година требало Париз да стане центар на светската изложба. Густав Курбе донел 40 слики на комисијата и тие сите ги одбиле. После тоа покрај излоќбата направил мал павиљон и внатре ги изложил сите тие дела. На сите негови мали слики, Курбе е присутен. едно од најпознатите дела на Густав Курбе е каменот на туцачите, кое е нажалост уништено. идеолошки е напровокативно. старецот и момчето припремаат камен за на пат, штона нас ни говори на полпожувањето на друштвените слоевии нивната безизлезна ситуација.