Француско-пруска војна: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Почетокот на индустриската војна: Правописна исправка, replaced: подршка → поддршка (2) using AWB |
с Правописна исправка, replaced: се до → сè до , се додека → сè додека |
||
Ред 15:
Таа предност веќе се покажала на почетокот на војната кога двете војски се судирале на границата. [[Француските сили]] не биле доволно сконцентрирани, па [[Прусите]] и нивните германски сојузници ја добивале локалната надмоќта во сите поголеми битки и ги натерувале во повлечување во тврдините. Нова [[француска армија]] на чело со царот [[Наполеон III]], панаправена со цел на ослободување на тие силим, наместо тоа на 1. септември 1970. година е опколена, и тешко поразена во битката кај Седана и присилена на предавање.
Веста за катастрофата довела до пад на цраската влада и прогласување на [[француската Трета репубилка]], која ќе трае
На 18. јануари 1871. година, во текот на преговорите, пргласено е [[Германско Царство|Германско царство]] во „Сали огледал“ во [[Версај (дворец)|Версајскиот дворец]], што било големо понижување за [[Французите]]. Пред официјалните лица [[Ото фон Бизмарк|Бизмарк]] нагласил дека името(титулата) „[[Германски цар]]“ означува обнова на [[Свето Римско Царство|Светото Римско Царство]], кога во 1806. се одрекол [[Фрања II]] (Франц II). Понижената [[Франција]] се предала на 28. јануари 1871. година (потпишано е примирје).
Ред 65:
Битката кај Седана исто така ја демонстрираше и ладнокрвноста на Германските лидери. Канцеларот Ото фон Бизмарк (гер. Otto Eduard Leopold von Bismarck) – (1815—1898. година) по дипломатски пат ја припремил победата, така што ја информирал владата на Белгија дека ако војниците на Францускиот маршал Патрик Мак Маона (фр. Marie Edmé Patrice Maurice, comte de MacMahon) – (1808—1893.година), таканаречени „шалонски војници“ преминат во Белгија, а Беллгијската влада не им ги одземе оружјата, тогаш Прусија го задржува правото да ги брка низ Белгија. На основата на ова, генералот фон Молтке бил сигурен дека сига ги има Француските воници во стапица. После тоа, потполно смирено се дошетал до висините позади местото Фреона, за потоа заедно со Вилхелм I и група на Германски принцови, со кои одеа и бројни странски воени надгледувачи - меѓу нив и америчкиот генерал Шедридан (анг. Philip Henry Sheridan) – (1831-1888. година), еден од главните команданти на Северот, да гледаат маси од Француски војници како беспотребно умираат. Битката кај Седана ја зацврситла Германската војно-оперативна вештина наречена „кеселшлахт“ (гер. Kesselschlacht), што би можело да се преведе како битка во опкружување, т. е. битка ссо опколување и потполно уништување на противникот. Тое се одвивало така што се опколувале големи непријателски сили, а потоа со одбрамбена тактика, со супериорен оган (пукање врз нив), ја дочекува и уништува секоја единица која би пробала да се пробие низ „опкружувањето“.
Французите никако не успевале да ги пронајдат своите единици. Куририте им залутале, бидејќи не го знаеле патот и не можеле да го пронајдат. Командантите, без мапи, и наредувале на војската де тргне во погрешна насока. Од мртвите коњи не можело да се помине низ многу битните „ниски делови“ на многу од патовите. Војниците марширеле
Француско-пруската војна предизвикала глема бура на национализам во Француската и во Германската земја.
| |||