Осумдесетгодишна војна: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с Правописна исправка, replaced: протестантизам → протестантство
Ред 5:
|date=1566-1648
|place=[[Ниски Земји]]
|result=[[Договорот од Минстер]];<br />Независност на [[]]
|combatant1={{flag|Dutch Republic}}<br />{{flagicon|England}} [[Кралство Англија]]
|combatant2={{flagicon|Spain|1506}} [[Шпанска империја]]
}}
 
'''Осумдесетгодишната војна''' или ''Војна за холандската независност'' ([[1568]]-[[1648]]<ref>The Dutch States-General, for dramatic effect, decided to promulgate the ratification of the Peace of Münster (which was actually ratified by them on May 15, 1648) on the 80th anniversary of the execution of the Counts of Egmont and Horne, June 5, 1648. See Maanen, H. van (2002), ''Encyclopedie van misvattingen'', Boom, p. 68. ISBN 90-5352-834-2.</ref>) започнала по избувнувањето на холандското востание кое главно било насочено против [[Филип II од Шпанија]], кој управувал со [[Хабсбуршки Ниски Земји|Хабсбуршките Ниски Земји]]. Војната завршила со потпишување на [[Вестфалски договор|Вестфалскиот договор]].
 
По крајот на војната, од територијата на Шпанија се отцепиле седум покраини, и ја формирале [[Холандска Република|Холандската Република]]. Денешните земји [[Луксембург]] и [[Белгија]] останале под власта на Шпанија. Со создавањето на земјата исто така дошло и до основање на првите [[република|републики]] во [[Европа]]. По крајот на војната, новата република станала една од најголемите поморски сили во светот. Јужниот дел на Холандија (денешна територија на [[Белгија]], [[Луксембург]] и [[северна Франција]]) за некое време останале под шпанска власт. Меѓутоа, долгата депресивна доминација на Шпанија во јужниот дел од земјата предизвикала бегството на голем дел од интелектуалната елита во северниот дел од земјата. Војната може да се подели во две фази: Војна за независност на Холандија и признавање на независноста од страна на европските сили.
Ред 24:
Друга желба на сопственикот на државата била воведување на даноци за да инвестира ресурси во останатите делови на неговото проширено царство и полесно да води војни. Воведувањето на даноци не можело да биде воспоставено од сопственикот на земјата поради тоа што алоцирањето на пари исто така била една од привилегиите на земјите. При позајмувањето на пари од страна на земјите, често биле поставуваин барања за нивно трошење. Ваквите барања повторно можеле да се појават како пречка на процесот на централизација. Поради скапите војни и зголемувањето на [[бирократија]]та, сопственикот на државата почнал да добива сè повеќе пари, но тој се упте не бил во состојба да воспостави централно водење.<ref>{{aut|Blom, J.C.H.}} en {{aut|Lamberts, E.}} (2013): ''Geschiedenis van de Nederlanden'', blz. 95-96, 104</ref> Во 1531 Карел V го поставил во Брисел Колатералниот Совет, под кој Советот на Стате бил најважен и кој ќе остане да постои како главното раководно тело на Хапсбуршките Ниски Земји сè до 1788 година.<ref>{{aut|Israel, J.I.}} (2001): ''De Republiek'', blz. 39</ref>
 
Покрај тоа што католицисмот била единствената дозволена религија, идеите на [[реформација]]та во Ниските Земји брзо зел замав и со тоа се разликувале од идеите во [[Западна Европа|Западна]] и [[Централна Европа]]. Реформацијата во Ниските земји била претходена од ''[[Moderne Devotie]]'', религиозно и образовно движење во внатрешноста на црквата кое се појавило во четиринаесеттиот век во [[Ајселстеден]] и го олеснила патот за хуманизмот, кој еден век подоцна бил проширен од Италија преку градовите на трговијата. За време на најраниот период на Реформацијата, на почетокот на шеснаесеттиот век, почнале да се забележуваат најдрастичните последици: проширување на протестантскиот менталитет и намалување на влијанието на воспоставената црква.<ref>{{aut|Israel, J.I.}} (2001): ''De Republiek'', blz. 81</ref> Сопственикот на земјата не поддржувал никакво одделување од идејата на обединетост и [[протестантизампротестантство|протестантите]] биле протерувани. Покрај тоа, реформацијата се проширувала забрзано по 1550, но исто така се забрзало и протерувањето.<ref>{{aut|Blom, J.C.H.}} en {{aut|Lamberts, E.}} (2013): ''Geschiedenis van de Nederlanden'', blz. 104</ref> Сè поголеми бунтови се појавиле откако во 1540 започнала и [[економска криза|економската криза]].
 
Во 1555 trad Карел V абдицирал и огромното кралство кое го оставил зад себе било поделено помеѓу неговиот син [[Филипс II од Шпанија|Филипс II]] и неговиот брат Ferdinand. [[Шпанија]], [[Нов Свет|Новиот Свет]] и ниските земји му припаднале на Филипс, Фердинанд ги добил австриските држави и круната на кралството.
Ред 40:
 
{{Нормативна контрола}}
 
[[Категорија:Осумдесетгодишна војна]]
[[Категорија:Историја на Холандија]]