Иван Бунин: Разлика помеѓу преработките

[[File:Russian Writers 1.jpg|thumb|right|300px|Бунин (долен ред, втор од десно), со колеги членови на московската книжевна група [[Среда (книжевна група) | Среда]]; Од горе лево: [[Скиталец]], [[Феодор Шаљапин]] and [[Чириков Евгениј]]; од долу лево: [[Максим Горки]], [[Леонид Андреев]], Ivan Bunin, and [[Николај Телешков]]. 1902]]

[[File:Buninturzhansky.jpg|thumb|Портрет на Иван Бунин од [[Леонард Туржански]], 1905]]

==Творештво==

Бунин најчесто пишувал поезија и кратки раскази, но тој е автор и на [[Автобиографија|автобиографскиот]] [[роман]] „[[Животот на Арсењев]]“ (1930), како и на бројни публицистички и мемоарско-памфлетски текстови. Покрај тоа, преведувал дела од англиски и од [[полски јазик]]. Во 1891 година во [[Орел (град)|Орел]], [[Русија]], тој ја објавил првата збирка [[поезија]], а во 1897 година - првата книга раскази. Иако во тој период соработувал со [[Максим Горки]], тоа не резултирало во никакви социјални тенденции во неговото творештво. Бунин останал надвор од модерните текови, продолжувајќи ја руската класична [[Реализам|реалистичка]] традиција на [[Александар Тургенев]], [[Иван Гончаров]] и [[Лев Толстој]]. Неговите дела се одликуваат со оригинален стил и со изразита творечка идивидуалност. Исто така, неговото дружење со композиторот [[Рахмањинов]] се препознава во неговите дела како суптилен [[Романтизам|романтичарски]] музички израз.<ref>''Riba, patka, vodozemac: Priče o životinjama'' (Priredila Ljubica Arsić). Beograd: Laguna, 2014, стр. 36.</ref> Во 1933 година, тој ја добил Нобеловата награда за книжевност, како прв руски писател кому му било доделено ова признание.