Ѓорѓи Сугарев: Разлика помеѓу преработките

Сугарев учествувал како делегат на [[Смилевски конгрес|Смилевскиот конгрес]] во 1903 година, на кој било донесено решение за кревање на вооружено востание во [[Македонија]]. Тој бил назначен за горски началник во Битолско. [[Илинденско востание|Востанието]] го затекнало Сугарев во селата околу [[Битола]]. Уште од самиот почеток на востанието на [[Илинден|2 август 1903]], војводата Сугарев учествувал во заземањето на селата околу Битола. Цели 3 месеци здружените чети под негова команда војувале против многубројниот противник. Водејќи десетици жестоки битки против [[Отоманско Царство|осмалиската]] војска, тивкиот, скромниот и секогаш молчеливиот борец создал легенди за него сред локалнотомесното население. Тој се претворил во легенда за време на битката кај село [[Ѓавато (Битолско)|Ѓавато]], каде што со својата храброст, тој на својот народ му дал пример како се војува за својата земја.

Сугарев ги сакал селаните и голем број од своето бреме го поминувал во разговори со локалнотомесното население, дискутирајќи околу револуционерните, селските и домаќинските работи. Тој по карактер бил извонредно тивок, спокоен и прагматичен: сакал да ги слуша советите на другите околу него и секогаш бил справедлив во својата проценка по какво и да е прашање. Тој имал тврд карактер и силна воља, крајно упорен во расудувањето и никогаш не отстапувал од еднаш земеното решение на дадено прашање. Тој ги поседувал сите квалитети за еден добар организационен раководител.