Раните свети традиции на библиската егзегеза имаат неколку обединувачки карактеристики на почетокот, но се стремат кон обединување на школите на херменевтичката теорија. Раниот христијански период на библиска интерпретација може да биде поделен на апостолски и субапостолски период (кој датира од пишувањето на Новиот Завет до 200 год г. н.е, попознато како ерата на апостолските отци кои биле ученици на св. апостоли, види христијанство во 2 век) и Антиохиско/Александрискиот дел (која датира од 200 год г. н.е. до средновековието поделена од историчари на доникејски период и период на седумте вселенски собори)
=== Апстолска и субапостолска ===
Ред 78:
=== Шлајермахер ===
Фридрих Шлајермахер (21.11.1786 год г. – 12.2.1834 год г.) ја истражувал природата на разбирањето не само во однос на дешифрирање на свети текстови, туку во однос на дешифрирање на сите текстови и видови на комуникација. Интерпретирањето на текстот мора да продолжи со заокружување на контекстот во однос на целокупната организираност на делото. Тој прави разлика помеѓу граматичка интерпретација и филозофска интерпретација. Граматичката интерпретација истражува како едно дело е составено од главни идеи, а филозофската ги истражува нејасните комбинации што го карактеризираат делото како една целина. Тој рекол дека секој проблем на интерпретирање е проблем на разбирање. Дури и ја дефинира херменевтиката како уметност за избегнување на недоразбирањата. Тој дава решение за избегнување на недоразбирањето – знаење на граматички и филозофски закони за да се проба да се разбери авторот и текстот.
