Војна и мир: Разлика помеѓу преработките

Првиот епилог започнува со свадбата на Пјер и Наташа во 1813 год г. Тоа е последниот среќен настан за семејството Ростов, кој е во процес на транзиција. Грофот Ростов наскоро умира, оставајќи го својот најстар син Николај да ја преземе контролата над старите долгови и над имотот. Николај си ја поставува задачата пред себе да го спаси семејството од банкрот. Неговата одвратност кон идејата да склопи брак за богатство станува реалност за него, а пред се тоа беше и желбата на неговата мајка, тој се жени со богатата Марија Болконска и на таков начин го спасува своето семејство од финансиска пропаст. Николај и Марија  се преселуваат во Болд Хилс заедно со неговата мајка и Соња, која ги поддржува до крај. Охрабрени од богатството на неговата сопруга, Николај ги исплатил сите долгови на неговото семејство. Тие, исто така се погрижиле за синот на принцот Андреј сирачето Николај Андрејевич (Николенка) Болконски. Како и во сите добри бракови, постојат недоразбирања, но на двојките-Пјер и Наташа, Николај и Марија-останаа посветени на нивните брачни другари. Пјер и Наташа го посетија Болд Хилс во 1820 година, повеќето за јубилејот на сите заинтересирани. Во последните поглавја има навестување дека, момчето Николенка заедно со Пјер ќе станат дел од Декемвриското востание. Првиот епилог завршува со Николенка ветувајќи дека ќе стори нешто со што дури и неговиот починат татко "би бил задоволен ..." (веројатно како револуционер на Декемврискиот револт). Вториот епилог ги содржи Толстоевите критики за сите постоечки облици на матичната историја. Тој се обидува да покаже дека постои голема сила зад историја, која претставува благослов. Тој ја нуди целата книга како доказ на оваа сила и критиките на својата работа. Бог, според тоа, станува збор кој Толстој го користи и се однесува на сите сили кои произведуваат историја, земени заедно како работат зад сцените.

Првиот руски филм снимен врз основа на оригиналното дело беше во 1915 наречен Война и мир (Voyna i mir), режиран од Владимир Гардин, каде  главните улоги ги толкувале Гардин и руската балерина Вера Карали. Филмот беше промовиран во 1968 година и доби позитивни критики од страна на филмските експерти. Реномираниот роман од четири дела - Војна и мир беше предмет на филмска обработка од советскиот режисер Сергеј Бондрачук, кој беше објавен во 1965-1967 и целосно преуреден во 1968 година. Овде учествуваа Лјудмила Савелјева (како Наташа Ростова) и Вјачеслав Тикхонов (како Андреј Боклонски). Бондрачук го одглумил ликот на Пјер Безуков. Филмот траел речиси 7 часа, и во него беа вклучени илјадници актери, 120 000 реквизити, а беа потребни седум години за да се заврши со снимањето, што резултирало со драматична промена на возраста на глумците од сцена до сцена. Доби Оскар за најдобар странски филм за неговата автентичност и масивност. Тој филм се смета за најдобра филмска реализација на романот. Романот е адаптиран два пати од страна на режисер без руско потекло. Првиот од овие беше продуциран од Ф. Камеи во Јапонија (1947). Вториот, во 1956 год г. беше 208 минути долг во режија на американскиот крал Видор. Овде глумеле Одри Хепбурн (Наташа), Хенри Фонда (Пјер), и Мел Ферер (Андреј). Одри Хепбурн беше номинирана за наградата БАФТА за најдобра британска актерка и за наградата Златен глобус за  најдобра актерка во драмската продукција.

Во декамври 1970 год, радио станицата Пацифика емитуваше читање на целиот роман, проект во кој учество зеле над 140 јавни личности и обични луѓе. Во 1972, ББС(BBC) објави телевизиска серија заснована на романот, емитувана во 1972-1973 год г. Ентони Хопкинс ја играл главната улога на Пјер. Останатите ролји беа толкувани од Рупет Дејвис, Фејт Брук, Мораг Худ, Алан Доби, Ангела Даун и Силвестер Моранд. Оваа верзија ги вклучила и многу од споредните ликови во романот, меќу кои бил и Платон Каракаев (Хари Лок). Драматизираната адаптација која содржеше десет делови беше напишана од Марси Кахан и Мајк Вокер во 1997 за ББС Радио 4. Продукцијата во 1998 година ја доби Талки наградата за најдобра драма и беше околу 9 и пол часа во должина. Беше режирана од Жанет Витакер  и со Симон Расел Бел, Жерард Марфи, Ричард Џонсон и неговиот тим помагачи. ''La Guerre et la paix'' (француската верзија на Војна и мир) се пренесуваше на ТВ 2000 од Франсоа Русилон. Роберт Брубакер ја играше водечката улога на Пјер. Војна и мир повторно беше продуцирана во 2007 год г. од страна на италијанецот Лукс Вајд во форма на ТВ мини серија на руски и на англиски јазик. Серијата беше во копродукција на луѓе од Русија, Франција, Германија, Полска и Италија. Режијата му припадна на Роберт Дорнхелм, а сценариото беше напишано од страна на Лоренцо Фавела, Енрико Медиоли и Гевин Скот. Филмот се закити со многубројни меѓународни признанија и награди, а во него Александар Бејер ја играше главната улога на Пјер, а останатата актерска екипа ја сочинуваа Малколм Мекдауел, Клеменс Поеси, Алесио Бони, Пилар Абела, Џ.Кимо Албас, Кен Дукен, Џуозапас Бегдонас и Тони Берторели.